„Szkolne życie oraz dalsze losy absolwentów naszej szkoły 1950- 1972”

1965r.  Budynek Liceum

Wywiad z panem Andrzejem Adamczykiem

Pan Andrzej Adamczyk chodził do naszego LO w latach 1961-1965. Ten okres wspomina z wielką sympatią. Przez 4 lata integrował się z liczną 40-osobową klasą i mimo upływu tak wielu lat ma z nimi kontakt do dziś. w tamtych czasach klasy były bez profilu był jednak podział na klasy żeńskie i mieszane. Przedmiotem obowiązkowy po za matematyką i polskim był język rosyjski ze względu na sytuacje polityczną w tym okresie. drugi język przydzielała szkoła: łacinę lub francuski.

Przed przyjściem do naszego liceum pan Andrzej musiał zdać egzamin po szkole podstawowej, gdy go napisał przy wyborze kierował się ambicjami oraz tym ze jego tata był jej dyrektorem. Jego ulubionym przedmiotem była historia oraz geografia ze względu ze musiał jej się dużo uczyć, bo uczył jej sam Stanisław Adamczyk.

Jeśli chodzi o nauczycieli i przedmioty których się bali to była to oczywiście matematyka z panią prof. Aliną Imbor, łacina z panią prof. Żukową i biolgia z panem prof. Antonim Rudnickim . Na przerwach większość uczniów się powtarzała materiał na kolejne lekcje, jednak niektórzy wiali za plot palic papierosy - opowiada pan Andrzej. Jeśli chodzi o wycieczki to owszem były, ale tylko wolnymi pociągami, lecz uczniowie klasy pana Andrzeja nie zwracali na to uwagi, bo byli bardzo zgrana klasą i cieszyli się z każdej chwili spędzonej razem poza szkołą

Uczniowie w tamtych czasach byli bardzo ostro traktowani Uczniowie w tamtych czasach byli bardzo ostro traktowani. nie mogli wychodzić wieczorami, bo nauczyciele chodzili po kawiarniach i kinach. Jeżeli kogoś przyłapali na gorącym uczynku kazali wracać do domu. A na drugi dzień uczeń lądował przy tablicy, a potem siadał z powrotem z dwóją. Raz zdarzyło się tak ze przerwali film, ponieważ na sali byli uczniowie i pod naciskiem nauczycieli musieli opuścić salę kinową.

Wszyscy uczniowie byli zapisani do partii ZMS (Związek młodzieży Socjalistycznej) . Każdy uczeń musiał mieć mundurek. Chłopcy nosili tarcze dziewczyny fartuszki. Szkoła musiała odpracowywać prace spoleczne. Jedną z nich było posadzenie parku koło zalewu i to właśnie rocznik pana Andrzeja wraz z nim przyczynili się do powstania tego parku .

Jeśli chodzi o święta uroczyście obchodzono 14 stycznia i 1 maja Jeśli chodzi o święta uroczyście obchodzono 14 stycznia i 1 maja. Polegało to na tym, że zbierali się na placu szkolnym i po przemówieniach maszerowali po całym mieście. Nauczyciele w stosunku do ucznia byli bardzo surowi, ale właśnie takich pan Adamczyk najmilej wspomina. Pan Andrzej zapytany o ściąganie w tamtych czasach odpowiedział: „Oczywiście, że było, nawet na samej maturze”.

1966r. Dyrektor Liceum Stanisław Adamczyk

1966r. Chór nauczycielski, na dole pierwsza z prawej prof 1966r. Chór nauczycielski, na dole pierwsza z prawej prof. Kozłowska, na górze piąty z prawej prof. Ryszard Ciećko

Maturę zdawano na dwa sposoby: pisemny i ustny Maturę zdawano na dwa sposoby: pisemny i ustny. Pan Andrzej pisał język polski i matematykę, bo to było obowiązkowe, a ustnie historię, rosyjski i geografię. Dowodem na to, że szkoła była na dużym poziomie jest to, że ponad 90% uczniów dostało się na wymarzone studia. Po ukończeniu studiów pan Andrzej został nauczycielem historii w naszym liceum i nie tylko. Koleżanką z pracy w Wodzisławiu jest sama pani profesor Kośmider. Pan Andrzej powiedział nam, że dużo zawdzięcza naszej szkole, zawsze wspomina ja z uśmiechem na ustach i stąd wywodzą się jego najlepsze wspomnienia.

zjazdy absolwentów 2005 Zdjęcie ze zjazdy absolwentów 2005

1952r

Wywiad z panem Janem Smerdzyńskim

Pan Jan uczęszczał do naszego LO w latach 1953-1955. Podobnie jak pan Adamczyk chodził do klasy o profilu ogólnym z językiem francuskim i rosyjskim . Bardzo lubił biologię i w-f. Wybrał tą szkole, bo mieszkał w Jędrzejowie i chciał być blisko rodziny. Możliwe też, że jednym z powodów może być to, że było to jedyne liceum w całym mieście , a szkoła zawodowa dopiero powstawała.

Nauczycielami, którzy siali zgrozę była prof Nauczycielami, którzy siali zgrozę była prof. Imborowa (nauczycielka matematyki) i prof. Rudnicki. Pan Andrzej najmilej wspomina kolegów bez, których po prosu byłoby nudno. Największą atrakcją była możliwość brania udziału w kadrze szkoły. Przerwy uczniowie w tamtych czas spędzali na boisku i grając mecze w piłkę nożną.

Nie było wtedy niestety żadnych wycieczek, ponieważ były to czasy powojenny – wspomina pan Smerdzyński. Ogromna atrakcja dla uczniów były wyjazdy na zawody w piłkę ręczną do Pińczowa. „Pamiętam tylko jedną wycieczkę. Jechaliśmy wtedy ciuchcią po Nidzie, jednak wlokła się ona tak wolno, że wyskakiwaliśmy z niej i biegaliśmy w kółko wyprzedzając ją”.

Pan Jan na ostatni rok przeniósł się do Wodzisławia, bo tam powstała szkoła nauczycielska. Maturę zdał z bardzo dobrym wynikiem, a później został nauczycielem w-f. Teraz niestety pan Jan ma mały kontakt z kolegami z klasy, jednak gdy już się spotkają wspominają tamte czasów.

1952r. Nauczyciele i uczniowie Liceum

Klasa Ic Grupa nr 6 Magda Walencik Szczepan Władyka Karol Wojtasik Klaudia Wróbel Karol Zaczkowski