Historia propagandy (okres klasyczny)
Grecja Sparta przez wiele stuleci dbała o utrzymanie na wysokim poziomie dyscypliny społecznej. Chłopców w wieku siedmiu lat odbierano matkom, by wychowywać ich w dyscyplinie. Wpajano szacunek do dyscypliny wojskowej.
W Sparcie powstała legenda o matce, która wolała, by jej syna przyniesiono martwego na tarczy niż miałbym powrócić żywy bez tarczy.
W Atenach powstał Partenon – dzieło architektury stworzone z myślą o umocnieniu pozycji miasta-państwa
Szczególną rolę w historii Grecji odegrała świątynia Apollina w Delfach. Dzięki subtelnej propagandzie powstał centralny ośrodek kultu tego boga i najsłynniejsza wyrocznia.
Przepowiednie delfickie wykorzystywano w kampaniach propagandowych władz poszczególnych miast-państw. Władze przywiązywały dużą wagę do wszystkiego, co uznawano za sukces (umacnianie pozycji władz), np. Ateny sławiły swoje zwycięstwo pod Maratonem (490 p.n.e.)
Aleksander Wielki (Macedoński) poświęcał sporo uwagi propagandzie. Prezentował siebie jako superbohatera, następcę Achillesa powracającego spod Troi, zwycięzcę na Persami.
Po zdobyciu Egiptu porównywał się z bogiem Amonem i kazał się koronować na faraona. Przy pomocy nadwornego malarza Apellesa i rzeźbiarza Lizypa starał się o spopularyzowanie swojej sylwetki
Bił monety ze swoją podobizną. Był ekspertem od uroczystych ceremonii ku swojej czci. Przykładem może być triumfalny wjazd do Babilonu, gdzie występował jako wybawca ludności od perskiej okupacji. Tetrarcha Aleksandra Wielkiego
Rzym Utworzona w 510 r. p.n.e. republika rzymska od najwcześniejszego okresu istnienia posługiwała się propagandą. Powstało wiele patriotycznych legend i opowieści. większość nie miała żadnych związków z rzeczywistością, na przykład legenda o Romulusie i Remusie.
Kampanie propagandowe były związane z sukcesami militarnymi. Na kampanię tę składały się uroczyste wjazdy do miast zwycięskich i triumfujących wodzów, umieszczanie listy zwycięstw w miejscach publicznych. Relief z Łuku Tytusa ukazujący pochód z trofeami zdobytymi w Jerozolimie w roku 70 n.e.
Budowa łuków triumfalnych. Łuk Konstantyna WielkiegoŁuk Tytusa
Juliusz Cezar wykorzystał propagandowo wojnę w Galii, gdzie walczył z plemionami galijskimi, które nie dorównywały mu militarnie. Relacje z wojny galijskiej nazwane były przez współczesnych „najbardziej propagandowymi relacjami z kampanii militarnej”.
Juliusz Cezar wypuścił monety ze swoją podobizną. Brał lekcje dykcji, a głos miał donośny, przy czym żywo gestykulował. Do dziś przetrwały fragmenty jego przemówienia wygłoszonego w związku z przekroczeniem rzeki Rubikon, w którym użył zwrotu: „Kości zostały rzucone”. Nie ma wątpliwości, że chodziło o efekt propagandowy
Cezar organizował pochody zwycięstwa. Największym takim był wjazd Kleopatry do Rzymu, który przyćmił wszystkie inne pochody.
Kolumna Trajana kamienny plakat opiewający zwycięstwo cesarza w Dacji.