POP aRtPOP aRt Pop Art, n.m. (mot anglais, de popular art ): tendance artistique moderne d'origine anglaise et américaine née aux alentours de 1960 qui transpose l'environnement de la civilisation contemporaine au moyen d'emprunts d'images publicitaires, d'assemblages d'objets quotidiens. "

Nurt artystyczny, który nazwano pop-art narodził się w USA i Wielkiej Brytanii na początku lat pięćdziesiątych dwudziestego wieku. Pop-art w sztuce przejawia konsumpcyjny styl życia ludzi, którzy zaczęli czerpać z dóbr materialnych. Na ten rodzaj sztuki duży wpływ miała kultura masowa, którą tworzyły reklamy zarówno te telewizyjne, jak i banery, loga znanych firm, komiksy i kolorowe pisma szczególnie dla pań. Czerpano też z surrealizmu, który obecny w sztuce był od trzydziestu lat. Tym, co odróżniało pop-art od innych, dotychczasowych prądów w sztuce to to, że często wykorzystywał on do stworzenia dzieła coś, co już istnieje, np. jakieś znane zdjęcie reklamowe. Pop-art miał na celu przedstawić, przerobić je tak, by podkreślić jego kiczowatość i banalność.

Independent Group, LONDON W Wielkiej Brytanii za prekursorów pop- artu uważa się londyńską Independent Group, czyli grupkę młodych malarzy, rzeźbiarzy, architektów i innych przedstawicieli sztuki, którym nie odpowiadało „nabożne” podejście do sztuki i kultury. Ich ruch zawiązał się w 1952 roku.

Prekursorem dzieł w stylu pop-art. i twórcą nazwy tego nurtu był Eduardo Paolozzi. Ten rzeźbiarz stworzył serię collage z tego, co zebrał w ciągu kilku poprzednich lat we Francji. Były to przede wszystkim komiksy, reklamy, grafiki, okładki książek.

Inni ważni twórcy z Wysp to: David Hockney, Peter Phillips, Richard Hamilton i Peter Blake. Jego najbardziej znana praca to „I was a Rich Man’s Plaything”.

Pop-art USA W USA, mimo że pop-art pojawił się w tym samym czasie, to dopiero w 1960 roku pod wpływem rynku reklamowego, który właśnie wtedy zaczął zaznaczać swoją obecność, rozwinął się jako zjawisko kulturalne. W tym kraju najważniejsi przedstawiciele tego nurtu to: Roy Lichtenstein, Jasper Johns, Robert Rauschenberg, Tom Wesselmann.

Andy Warhol To nie oni jednak najbardziej wryli się w ludzką świadomość. Mistrzem pop-artu do dzisiaj, niezmiennie, pozostaje Andy Warhol. Trudno jest przecież znaleźć kogoś, kto nie zna portretu zrobionego z kilku różnokolorowych zdjęć aktorki Marilyn Monroe lub plakatu przedstawiającego puszkę popularnej zupy.

Le pop-art en Pologne n’était pas si populaire qu’aux Étas-Unis et en Europe de l’Ouest mais on peut trouver quelques représentants. Pop-art nie zyskał w Polsce takiej popularności jak w Stanach Zjednoczonych czy Europie Zachodniej gdyż nie istniały tu wówczas odpowiednie warunki polityczne, ekonomiczne i kulturowe. Zwrócił jednak uwagę kilku artystów.

LUCJAN MIANOWSKI- l’un des plus importants graphistes de la deuxième moitié du XX siècle. “Être independent dans l’art c’est mon but”- disait-il. Après des experiences avec la grotesque et surréalisme Mianowski a commence à profiter des realisations du pop-art. Parmi ses œuvres ilya: “Tête”, “Coucher de soleil”, “Promenade”

LUCJAN MIANOWSKI- jeden z najwa ż niejszych grafików drugiej połowy XX wieku. „Moim celem jest by ć niezale ż nym w sztuce”- mawiał. Po do ś wiadczeniach z grotesk ą i surrealizmem Mianowski zacz ą ł korzysta ć z osi ą gni ęć pop-artu. Spo ś ród jego dzieł warto wymieni ć : „Głow ę ”, „Zachód sło ń ca”, „Spacer”.

B e N O n L i B e R S K i peintre et graphiste qui liait des éléments realists avec des motifs du pop-art. Il introduisait souvent dans la composition des personages des cow-boy.

Le rôle très important dans le pop-art polonais ont joué les créateurs de poster: ROMAN CIEŚLEWICZ i JAN MŁODOŻENIEC Bardzo ważną rolę w polskim pop-arcie odegrali twórcy plakatów: ROMAN CIEŚLEWICZ i JAN MŁODOŻENIEC

NEO NEO NEO Comme un pop-art polonais on considère aussi un groupe NEO NEO NEO crée par deux peintres: JAN DOBKOWSKI et … Za polską odmianę pop artu uważa się sztukę tworzących w latach 70. jako grupa Neo Neo Neo Jana Dobkowskiego i Jerzego "Jurry" Zielińskiego.

…JERZY “JuRRY” ZIELIŃSKI

Ich pierwsza wspólna wystawa jako Neo Neo Neo, którą zorganizowali w Klubie Medyka przeszła do historii. Wydarzenie to odbyło się w atmosferze prowokacji i skandalu. Dwaj młodzi malarze, chcąc podkreślić swój indywidualizm, urządzają symboliczny pogrzeb dotychczasowych kierunków sztuki - przy suficie w Klubie Medyków wieszają symboliczną trumienkę z napisami: kubizm, abstrakcjonizm, dadaizm.