Kompetencje asystenta osoby niepełnosprawnej Diagnoza funkcjonalna Samodzielne życie osoby niepełnosprawnej Mieszkania chronione w Polsce D. Judycka, N. Oczkowska, M. Cierpioł, K. Musiał MD 2011
Asystent ułatwia osobie niepełnosprawnej wykonywanie czynności dnia codziennego, pomaga jej w uzyskaniu jak największej samodzielności oraz współpracuje z instytucjami i organizacjami społecznymi w celu zapewnienia optymalnych warunków do samodzielnej rehabilitacji; wspiera osoby niepełnosprawne w realizacji programu rehabilitacji społecznej i zawodowej. D. Judycka, N. Oczkowska, M. Cierpioł, K. Musiał MD 2011 JEDNOSTKOWE OGÓLNE współdziałania w podnoszeniu jakości życia osoby niepełnosprawnej poprzez ułatwienie wykonywania czynności dnia codziennego, wykształcenie samodzielności oraz w części przypadków stworzenie warunków do samodzielnej rehabilitacji, diagnozowanie warunków życia i dążenie do usuwania wszelkiego typu barier pobudzanie aktywności osoby niepełnosprawnej oraz jej rodziny w celu zaspokojenia potrzeb biologicznych, psychicznych i społecznych, planowanie, kontrolowanie ocenianie indywidualnego programu, planu pomocy osobie niepełnosprawnej włączanie osoby niepełnosprawnej w programy instytucji i placówek świadczących usługi rehabilitacyjne. współpraca z mediami, wspieranie i wzmacnianie systemu pomocy osobom niepełnosprawnym umożliwiającego realizację optymalnego programu rehabilitacji społecznej i zawodowej, dokonywanie prawidłowej kompleksowej oceny postępów realizowanego programu rehabilitacji.
D. Judycka, N. Oczkowska, M. Cierpioł, K. Musiał MD 2011
obiektem badań diagnostycznych są zachowania człowieka świadczące o trudnościach w przystosowaniu się do otoczenia oraz procesy psychiczne warunkujące ten stan nieprzystosowania CZYM SĄ UMIEJĘTNOŚCI FUNKCJONALNE? to takie umiejętności, które mają bezpośredni wpływ na osiągnięcie większej niezależności, samodzielności i lepszej jakości życia. Ma formę opisową, Zawiera zestawienie umiejętności przejawiających się w codziennym życiu osoby i wpływających w sposób bezpośredni na zwiększenie jego niezależności i poprawę jakości życia, Wskazuje na wszystko to, co osoba potrafi wykonać, Wyszukuje przyczyny, Wskazuje perspektywę rozwoju przez wyznaczenie sfery najbliższego rozwoju, Bada środowisko osoby, Dotyczy umiejętności potrzebnych, przydatnych danemu człowiekowi w jego życiu. Wywiad z rodzicami, Obserwacja dziecka w sytuacjach naturalnych (dom, spacery, wycieczki, itp.), Obserwacja zachowań dziecka w sytuacjach standaryzowanych – próba sprawdzenia określonej reakcji dziecka przez tworzenie w jego otoczeniu określonych warunków (sytuacje badawcze), Uzupełnienie informacji dzięki skalom rozwojowym, tzw. arkuszom do diagnozy umiejętności funkcjonalnych. Która z funkcji jest najbardziej zaburzona? Jaki wykazuje stopień uszkodzenia? Jakie są zachowane możliwości badanej osoby? JAKI JEST CEL? Odpowiedź na pytania: Która ze sfer jest najbardziej zaburzona? Jak znaczny wskazuje stopień upośledzenia? Jakie są zachowane możliwości badanego dziecka? Jakie są wskazania terapeutyczne? Naśladowanie Percepcja Motoryka mała i duża Koordynacja wzrokowo-ruchowa Czynności poznawcze Komunikacja Nietypowe zachowania, charakterystyczne dla danej niepełnosprawności D. Judycka, N. Oczkowska, M. Cierpioł, K. Musiał MD 2011
Program inicjatywy wspólnotowej Equal
Sposób wychowania dziecka z ograniczeniami sprawności tworzy podstawę jego funkcjonowania w dorosłym życiu. Wpływa w znaczącym stopniu na sposób postrzegania świata, innych ludzi oraz samego siebie. Biorąc za podstawę wychowanie do samodzielności wskazano typy funkcjonowania w dorosłości: osiągający, poszukujący, zachowawczy i zubożony. D. Judycka, N. Oczkowska, M. Cierpioł, K. Musiał MD 2011 Proces udostępniania osobom niepełnosprawnym wszystkich ogólnych systemów występujących w społeczeństwie, takich jak: fizyczne i kulturalne środowisko, mieszkania i środki transportu, świadczenia społeczne i lecznicze, placówki oświatowe i zakłady pracy, życie kulturalne i społeczne włączając w to sport i rekreację. Współcześnie system rehabilitacji zawodowej w Polsce składa się z czterech, pełniących co prawda różne role, ale w założeniu komplementarnych wobec siebie elementów: warsztaty terapii zajęciowej (WTZ) zakłady aktywności zawodowej (ZAZ) zakłady pracy chronionej (ZPCh) pracodawcy otwartego rynku pracy
Jest częścią strategii Unii Europejskiej na rzecz stworzenia większej liczby lepszych miejsc pracy i zapewnienia szerokiego do nich dostępu. Celem jest testowanie oraz popieranie nowych sposobów zwalczania wszelkich form dyskryminacji i nierówności na rynku pracy, z powodu z powodu płci, pochodzenia rasowego, etnicznego, wyznania, przekonań, niepełnosprawności, wieku lub orientacji seksualnej, zarówno wobec osób zatrudnionych, jak i poszukujących pracy. Temat A: Ułatwianie wchodzenia i powrotu na rynek pracy osobom mającym trudności z integracją lub reintegracją na rynku pracy, celem promowania rynku pracy otwartego dla wszystkich. Temat D: Wzmocnienie krajowej gospodarki społecznej (trzeciego sektora), a w szczególności usług na rzecz społeczności lokalnych oraz poprawa jakości miejsc pracy. Temat F: Wspieranie zdolności przystosowawczych przedsiębiorstw i pracowników do zmian strukturalnych w gospodarce oraz wykorzystania technologii informacyjnych i innych nowych technologii. Temat G: Godzenie życia rodzinnego i zawodowego oraz ponowna integracja kobiet i mężczyzn, którzy opuścili rynek pracy, poprzez wdrażanie bardziej elastycznych i efektywnych form organizacji pracy oraz działań towarzyszących. Temat I: Pomoc w społecznej i zawodowej integracji osób ubiegających się o status uchodźcy. D. Judycka, N. Oczkowska, M. Cierpioł, K. Musiał MD 2011
"Ludzkie relacje są autentyczne jeżeli otwierają się na przyjęcie drugiej osoby akceptowanej i kochanej ze względu na godność, którą nadaje jej sam fakt bycia osobą..." Jan Paweł II
osobie, która ze względu na trudną sytuację życiową, wiek, niepełnosprawność lub chorobę potrzebuje wsparcia w codziennym życiu, ale nie wymaga usług w zakresie świadczonym przez jednostkę całodobowej opieki. funkcjonują na podstawie ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej. D. Judycka, N. Oczkowska, M. Cierpioł, K. Musiał MD 2011 głównie dla osób z zaburzeniami psychicznymi, osób opuszczających rodziny zastępcze, całodobowe placówki opiekuńczo-wychowawcze, młodzieżowe ośrodki wychowawcze oraz uchodźców. MCH jest formą pomocy społecznej przygotowującą osoby tam przebywające, pod opieką specjalistów, do prowadzenia samodzielnego życia lub zastępującą pobyt w placówce zapewniającej całodobową opiekę. pomagają w usamodzielnianiu osób z niepełnosprawnością intelektualną, przeciwdziałają ich wykluczeniu społecznemu i odizolowaniu od społeczeństwa. uczą ich radzenia sobie z problemami dnia codziennego i wyposażają w nowe umiejętności konieczne do samodzielnego życia. osoba upośledzona umysłowo uczy się dbać o gospodarstwo domowe, w którym mieszka. uczy się także gospodarować pieniędzmi oraz czasem wolnym.
Cierpioł Mariola Judycka Dominika Musiał Katarzyna Oczkowska Natalia Kolegium Nauczycielskie II rok Oligofrenopedagogika Metody diagnozy pedagogicznej 2010/2011