Surowe środowisko Europy Północnej. Oliwia Pajor IIe

Państwa Europy Północnej Norwegia Szwecja Dania Finlandia Islandia

Norwegia, urzędowo Królestwo Norwegii – monarchia konstytucyjna, której terytorium obejmuje zachodnią część Półwyspu Skandynawskiego i Wyspę Bouveta. Stolicą Norwegii jest Oslo. Ma łączną powierzchnię km² i liczy około pięciu milionów mieszkańców. Jest drugim najrzadziej zaludnionym państwem Europy. Graniczy ze Szwecją niemal na całej długości granicy; znacznie krótsze odcinki oddzielają Norwegię od Finlandii i Rosji. Kraj posiada również granicę morską z Danią. Długa, licząca ponad 20 tys. kilometrów linia brzegowa znana jest z charakterystycznych zatok, tzw. fiordów. Nazwa kraju pochodzi od staronordyckiego nord vegen (pol. droga na północ).

Szwecja, Królestwo Szwecji– państwo w Europie Północnej, zaliczane do państw skandynawskich. Szwecja jest członkiem Unii Europejskiej od 1995 roku (wówczas jeszcze Europejska Wspólnota Gospodarcza). Graniczy z Norwegią i Finlandią oraz z Danią przez most nad cieśniną Öresund.

Dania, Królestwo Danii – najmniejsze z państw nordyckich. W jej skład wchodzą też formalnie Grenlandia oraz Wyspy Owcze, które posiadając szeroką autonomię tworzą z kontynentalną Danią Wspólnotowe Królestwo Danii. Dania graniczy od południa z Niemcami, zaś przez cieśninę Sund sąsiaduje ze Szwecją.

Finlandia, Republika Finlandii– państwo w Europie Północnej, powstałe po odłączeniu od Rosji w Członek Unii Europejskiej. Graniczy od zachodu ze Szwecją, od północy z Norwegią i od wschodu z Rosją. Od zachodu ma ponadto dostęp do Morza Bałtyckiego. Finlandia powstała w 1917, po upadku władzy carskiej, wcześniej była pod obcym – szwedzkim panowaniem (od średniowiecza), a następnie ponad 100 lat pod panowaniem rosyjskim.

Islandia, Republika Islandii – państwo położone w Europie Północnej, na wyspie Islandia i kilku mniejszych wyspach, m.in. archipelag Vestmannaeyjar w północnej części Oceanu Atlantyckiego. Islandia jest jednym z krajów nordyckich.

Typy wybrzeży

Wybrzeże fiordowe Fiord – rodzaj głębokiej zatoki, mocno wcinającej się w głąb lądu, często rozgałęzionej, z charakterystycznymi stromymi brzegami, powstałej przez zalanie żłobów i dolin polodowcowych.

Wybrzeże szkierowe (szerowe) charakteryzuje się “tysiącem” małych wysepek; powstało w wyniku częściowego zalania terenów pagórkowatych rzeźby polodowcowej (np. w Finlandii, Szwecji).

Niesprzyjające warunki klimatu Europy Północnej: położenie w zasięgu klimatu okołobiegunowego i umiarkowanego chłodnego; niskie temperatury, krótkie i chłodne lato, noc polarna; górzyste ukształtowanie znacznej powierzchni tego regionu; strome zachodnie wybrzeże fiordowe

Korzystne warunki przyrodnicze Europy Północnej Europa Północna jest obszarem niezbyt atrakcyjnym, lecz odznacza się także cechami sprzyjającymi działalności człowieka. Należą do nich przede wszystkim: -położenie na wyspach i półwyspach -występowanie bogactw naturalnych (surowce mineralne, lasy, wody powierzchniowe)

Położenie Skandynawii na półwyspach i wyspach spowodowało, że morze stało się podstawą gospodarki większości krajów tego regionu. Kraje skandynawskie słyną z m.in. rybołówstwa, połączeń promowych, surowców mineralnych (ropa naftowa, gaz ziemny, rudy żelaza).

Gospodarka krajów Europy Zachodniej charakteryzuje się bardzo dobrze rozwiniętym przemysłem wysokiej technologii. Np. fińska Nokia lub szwedzki Ericsson należą do największych producentów systemów łączności na świecie. Szwecja charakteryzuje się też produkcją samochodów. Najbardziej znane marki to Volvo, Scania.

Struktura energetyczna W Skandynawii wytwarza się energię wykorzystując przede wszystkim sprzyjające warunki środowiska przyrodniczego, takiego jak siła wiatru i wód płynących oraz gorące wody podziemne.

Elementem duńskiego krajobrazu są wiatraki. Dania jest prekursorem i jednocześnie światowym liderem w wykorzystywaniu siły wiatru do produkcji energii elektrycznej. Ponad 19% energii elektrycznej zużywanej w tym kraju pochodzi właśnie z elektrowni wiatrowych.

W Islandii dużą część energii elektrycznej wytwarza się w elektrowniach geotermalnych. Położenie tego państwa na obszarach aktywnych wulkanicznie powoduje, że do produkcji energii elektrycznej i cieplnej wykorzystuje się bardzo gorące wody podziemne.

Znaczną część energii elektrycznej w Skandynawii stanowi energia wyprodukowana w elektrowniach wodnych. Ich budowę umożliwiają liczne górskie rzeki odznaczające się dużym spadkiem. Taki sposób pozyskiwania energii elektrycznej jest bardziej przyjazny środowisku niż spalanie węgla kamiennego w elektrowniach cieplnych.

Innym źródłem, z którego pozyskuje się energię jest biomasa. Określenie to dotyczy m. in. odpadów pochodzących z przemysłu drzewnego i rolnictwa, a także specjalnie uprawianych roślin np. wierzby energetycznej. Energia biomasy ma znaczny udział w strukturze produkcji energii elektrycznej w Danii i Finlandii.

Mieszkańcy Europy Północnej Skandynawowie dzięki bardzo czystemu środowisku oraz diecie opartej szczególnie na rybach są ludźmi najdłużej żyjącymi na świecie. Na ich długowieczność wpływa także wysoki poziom opieki zdrowotnej i socjalnej. Mieszkańcy Półwyspu Skandynawskiego charakteryzują się jasną skórą, jasnymi włosami i niebieskimi oczyma.

Dziękuję za uwagę :