Życie  Czesław Miłosz urodził się r. w Szetejniach na Litwie.  Poeta, piszący również prozą i tłumacz polsko-angielski i angielsko-polski.  Profesor literatur słowiańskich, zajmujący się historią literatury polskiej.  Laureat nagrody nobla w 1980r.  Zamieszkały w Berkeley i Krakowie.  Nie uczęszczał do żadnej szkoły podstawowej, a do egzaminu do gimnazjum przygotowała go prywatna nauczycielka.  Studiował prawo i historię filozofii.  Współredagował pismo „Żagany" i pracował w rozgłośni Polskiego Radia. Pracownik dyplomatyczny w USA i Francji.  Zmarł 14 sierpnia 2004r.

Dzieła Kompozycja (1930) Ofiarne dusze (1930) Podróż (1930) Poemat o czasie zastygłym (1933) Trzy zimy (1936) Obrachunki Wiersze (1940) Równina (1941) Pieśń niepodległa (1942) Do polityka (1945) Ocalenie (1945) Traktat moralny (1947) Zniewolony umysł (1953) Zdobycie władzy (1953) Światło dzienne (1953)

CIEKWASOTKI  Za tomik „Poemat o czasie zastygłym” (wydany w 1933 roku, uznawany jako debiut książkowy) otrzymał nagrodę Związku Zawodowego Literatów Polskich, a dzięki tym pieniądzom mógł przez rok mieszkać i tworzyć w Paryżu.  Pod pseudonimem Jan Syruć wydał w 1941 roku tomik „Wiersze”. Rok później podjął pracę woźnego w Bibliotece Uniwersytetu Warszawskiego.  Utwory Czesława Miłosza zostały przetłumaczone na 42 języki.

Za co Nobel? Otrzymał nagrodę za całokształt twórczości. Twórczość Czesława Miłosza jest różnorodna. Wiersze mówią o pięknie życia, ale też ukazują zło, jakim jest wojna. Poeta w swych utworach broni wartości, jaką jest życie, podziwia piękno natury, zachwyca się kulturą, lecz także wyraża obawę o jej przyszłość.

Utwory które warto poznać Który skrzywdziłeś Który skrzywdziłeś człowieka prostego Śmiechem nad krzywdą jego wybuchając, Gromadę błaznów koło siebie mając Na pomieszanie dobrego i złego, Choćby przed tobą wszyscy się kłonili Cnotę i mądrość tobie przypisując, Złote medale na twoją cześć kując, Radzi że jeszcze dzień jeden przeżyli, Nie bądź bezpieczny. Poeta pamięta. Możesz go zabić - narodzi się nowy. Spisane będą czyny i rozmowy. Lepszy dla ciebie byłby świat zimowy I sznur i gałąź pod ciężarem zgięta. Droga Tam, gdzie zielona ściele się dolina I droga, trawą zarosła na poły, Przez gaj dębowy, co kwitnąć zaczyna, Dzieci wracają do domu ze szkoły. W piórniku, który na wskos się otwiera, Chrobocą kredki wśród okruchów bułki I grosz miedziany, który każde zbiera Na powitanie wiosennej kukułki. Berecik siostry i czapeczka brata Migają między puszystą krzewiną. Sójka skrzekocząc po gałęziach lata I długie chmury nad drzewami płyną. Już dach czerwony widać za zakrętem. Przed domem ojciec, wsparty na motyce, Schyla się, trąca listki rozwinięte I z grządki całą widzi okolicę.

Warto Zobaczyć,,A jednak’’,,Poeta’’

Dziecko, które w nas mieszka, ufa, że istnieją gdzieś mędrcy znający prawdę Dziecko, które w nas mieszka, ufa, że istnieją gdzieś mędrcy znający prawdę. Czesław Miłosz Czesław Miłosz Bo więcej waży jedna dobra strofa Niż ciężar wielu pracowitych stronic. Czesław Milosz Czesław Milosz

Źródła: \ Encyklopedia PWN