PROGNOZOWANIE W TURYSTYCE

Prezentacja na temat: "PROGNOZOWANIE W TURYSTYCE"— Zapis prezentacji:

1 PROGNOZOWANIE W TURYSTYCE
Jamajka PROGNOZOWANIE W TURYSTYCE Zagospodarowanie turystyczne i rekreacyjne

2 Problemy prognozowania
Prognozowanie przyszłego poziomu intensywności ruchu turystycznego powinno opierać się w pierwszym rzędzie na poznaniu trendów długofalowych. Rozpoznawanie trendów ma duże znaczenie, gdyż osoby, które wcześniej rozpoczęły właściwą działalność usługową, nastawioną n potrzeby turystów, osiągają zwykle większy zysk niż ci, którzy tę działalność podejmują później. Ryzykowna może się okazać opieszałość w zmianie profilu świadczonych usług, gdy rynek dotąd świadczonych usług chyli się ku upadkowi.

3 Wiedza o rynku Wiedza o rynku opiera się na informacjach o sytuacji gospodarczej kraju, na informacjach branżowych oraz na informacjach zebranych przez własną firmę. W pierwszym rzędzie należy rozpoznać czynniki rozwojowe turystyki w Polsce, następnie najważniejsze makrotrendy wpływające na popyt w turystyce. Uzyskane informacje należy podbudować badaniami grup motywacyjnych i przyporządkować im preferowane formy ruchu turystycznego.

4 Najczęściej przyjmuje się orientacyjne określenie wzrostu ruchu turystycznego w miejscowościach o określonej randze krajoznawczej na podstawie: Oceny aktualnych wielkości i trendów rozwojowych ruchu turystycznego w danej miejscowości; Przewidywania w skali kraju, przeciętnie 2,5-krotnego wzrostu ruchu turystycznego w miejscowościach o bardzo wysokiej randze krajoznawczej, zaś 2-krotnego wzrostu w miejscowościach pozostałych; Celowego dążenia do zwiększenia wielkości ruchu turystycznego w stosunku do wynikającego z przeciętnego wzrostu krajowego w miejscowościach o szczególnych predyspozycjach dla rozwoju funkcji krajoznawczej; Świadomego ograniczenia rozmiarów ruchu turystycznego w miejscowościach o przekroczonych optymalnych wartościach pojemności turystycznej lub bliskich osiągnięcia tych wartości. Wyniki powyższych analiz stanowią podstawę do ogólnego programowania elementów zagospodarowania turystycznego, przy czym strukturę bazy przewidywanej należy kształtować w proporcji do struktury ruchu turystycznego.

5 Rodzaje prognoz: W zależności od oczekiwanego wyniku oceny końcowej przyjmuje się: 1. Prognozy czasowe: krótkofalowe; długofalowe. 2. Prognozy ilościowe: dynamika wzrostu liczby turystów; dynamika wzrostu ilości dochodu osiąganego z turystyki; 3. Prognozy jakościowe: preferencje rodzaju usług turystycznych; preferencje rodzaju zagospodarowania turystycznego. Ogólny zarys koncepcji rozwoju turystyki w kraju wymaga prognozowania długofalowego.

6 Metody prognozowania:
Metody intuicyjne - pozwalają na subiektywną ocenę potrzeb w zakresie usług turystycznych. Opierają się najczęściej na prowadzeniu obserwacji rynku. Wnioski z przeprowadzonych obserwacji uzupełniane są zbiorem doświadczeń fachowych prowadzącego obserwację. Tą metodą można dokonywać prognoz krótkofalowych, dotyczących niewielkiego obszaru działania firmy turystycznej. Metody ekstrapolacji – to badania obiektywne czynników kształtujących rodzaj i wielkość popytu na usługi turystyczne. Badania przeprowadza się zgodnie z zasadami marketingu, wykorzystując dane statystyczne i wyniki badań ankietowych. Metody te mogą być stosowane w prognozowaniu długofalowym.

7 Metody prognozowania:
Metody komparatywne – pozwalają na ocenę zjawisk związanych z ruchem turystycznym. Wyniki tej oceny porównuje się wzorem lub poprzednio zmierzonymi wartościami. Pozwalają na badanie i określenie związków zachodzących między zjawiskami występującymi w różnych krajach, np. motywy uprawiania różnych form turystyki w różnych krajach.

8 Badania ruchu turystycznego
Badania ruchu turystycznego powinny dostarczać informacji, na których można oprzeć przewidywania. Najważniejsze to: Trendy występujące w turystyce ustalane na podstawie danych statystycznych. Trendy w gospodarce – mające bezpośredni wpływ na możliwości nabywcze klientów. Działalność konkurencji – zmiany produktu lub taktyki. Analiza sprzedaży – jeden z najważniejszych wskaźników.

9 Skutki gospodarcze ruchu turystycznego:
Większy udział dochodów związanych z ruchem turystycznym w budżecie kraju. Wyrównanie poziomu gospodarczego między obszarami przemysłowymi i nieuprzemysłowionymi. Zwiększenie liczby miejsc pracy, szczególnie dla młodych ludzi na obszarach zagrożonych dużym bezrobociem. Wzrost dochodów ludności zamieszkującej regiony atrakcyjne turystycznie. Kreowanie wartości – zmiana postaw na proekologiczne, przenoszonych na działania i decyzje podejmowane w życiu gospodarczym i politycznym.

10 Skutki gospodarcze ruchu turystycznego
Wg. badań ankietowych przeprowadzonych w Austrii – mniejsza liczba urodzin i przedłużenie życia mieszkańców powoduje wzrost (o 46%) udziału ludzi starszych w ruchu turystycznym. Wzrastający poziom dochodów stymuluje turystykę ogólnie, natomiast wzrost poziomu wykształcenia zwiększa zapotrzebowania na turystykę poznawczą. Jak wynika z powyższych badań, daje się zauważyć również zjawiska negatywne, np. Mniej podróżujących ludzi młodych, Zmiany kursu walut, Wzrost nacjonalizmu lokalnego, stąd opozycja do obcokrajowców.

11 TRENDY W TURYSTYCE WYSTĘPUJĄCE NA ŚWIECIE
Trend do podróży przerywanych – kilka razy w roku na krótko, rzadziej podejmuje sie dłuższe letnie pobyty. Trend do krótkich pobytów – 2 lub 3 razy do roku pobyt świąteczny. Trend do wycieczek na łono natury. Trend do zróżnicowania grup – podróże w celach kulturalnych, ludzie o podobnych upodobaniach wyjeżdżają razem. Trend do dowolnego kształtowania czasu podróży – już nie tylko lipiec i sierpień, ale cały rok i w dowolnych strefach klimatycznych.

12 W przemyśle turystycznym obowiązują następujące zasady marketingu:
Badania rynku należy zacząć od rozpoznania potrzeb motywujących do uprawiania określonych form ruchu turystycznego. Potrzeby, jakie zgładza turysta w zakresie miejscowości oraz zagospodarowania turystycznego powodować będą rozwój infrastruktury regionu i miejscowości. Znajomość wartości walorów turystycznych poszczególnych regionów kraju, ich atrakcyjności w różnych porach roku. Opracowanie koncepcji rozwoju ruchu turystycznego dla kraju, regionu, miejscowości. Obserwacja konkurencji. Wprowadzenie projektu w życie - wejście na rynek, poprzedzone reklamą i akcją promocyjną.

13 Źródła polskiej statystyki:
Dane statystyczne ogłaszane w publikacjach GUS. Wyniki badań ankietowych opinii społecznej ogłaszane przez Instytut Turystyki, a także różne ośrodki badań opinii społecznej. Wyniki badań aktywności turystycznej gospodarstw domowych wykonywanych prze GUS. Wyniki badań sondażowych wykonywanych przez Instytut Turystyki.

14 Działania promocyjne Na rynku krajowym, w ramach promocji turystyki, należy przyjąć zasadę współpracy z regionami i województwami poprzez: Wspieranie działań realizowanych bezpośrednio na rynku konsumenta; Promowanie konkurencyjnych dla rynków zagranicznych produktów turystycznych, które mogą się przyczynić do wzrostu uczestnictwa w turystyce krajowej; Promowanie obszarów i miejscowości atrakcyjnych dla ruchu turystycznego, stanowiących zachętę dla odwiedzin; Promowanie obszarów o walorach turystycznych cechujących się dużym bezrobociem.