POLITYKA SENIORALNA Tadeusz Adamejtis

Prezentacja na temat: "POLITYKA SENIORALNA Tadeusz Adamejtis"— Zapis prezentacji:

1 POLITYKA SENIORALNA Tadeusz Adamejtis
Pełnomocnik  Marszałka Województwa Pomorskiego  ds. Polityki Senioralnej Gdańsk, 18 września 2016

2 Polityka senioralna - wprowadzenie
Definicja - Politykę senioralną określamy zgodnie z dokumentami Rządu RP jako „ogół celowych działań organów administracji publicznej wszystkich szczebli oraz innych organizacji i instytucji, które realizują zadania i inicjatywy kształtujące warunki godnego i zdrowego starzenia się”. Polityka senioralna w województwie pomorskim jest istotnym elementem „Strategii Polityki Społecznej Województwa Pomorskiego na lata 2014 – 2020”. Elementy polityki senioralnej powinny być projektowane horyzontalnie, tak aby polityka ta była spójna z innymi, na przykład z: polityką państwa w obszarze zabezpieczenia społecznego, rynku pracy, zdrowia, edukacji (uczenie się przez całe życie), rozwojem infrastruktury społecznej czy też rozwojem mieszkalnictwa.

3 Polityka senioralna - wprowadzenie
Politykę senioralną coraz częściej definiuję się już nie wyłącznie jako politykę wobec osób starszych, ale szerzej - jako działania na rzecz starości i starzenia się społeczeństwa. Sam wzrost liczby czy też udziału osób starszych w lokalnej społeczności nie przekłada się automatycznie na wzrost roli tej grupy w kształtowaniu społecznego otoczenia w którym ona żyje. Potrzebna jest odpowiednia animacja życia publicznego na różnych szczeblach, która doprowadzi do społecznego włączenia seniorów i likwidacji barier utrudniających ich uczestnictwo. Tak rozumianą animację życia publicznego może zapewnić skutecznie realizowana polityka senioralna.

4 Cele jakim powinna służyć polityka senioralna
Cel 1. Zwiększenie aktywności zawodowej i społecznej ludzi starszych. Cel 2. Zapewnienia seniorom możliwości aktywnego starzenia się w zdrowiu oraz możliwości prowadzenia samodzielnego życia, nawet przy pewnych ograniczeniach funkcjonalnych. Cel 3. Ułatwienie seniorom dostępu do usług publicznych i niepublicznych adresowanych do seniorów poprzez ich rozwój w obszarze lokalnej gospodarki.

5 Cele jakim powinna służyć polityka senioralna
Cel 4. Promocja lokalnej polityki publicznej wobec starości i starzenia się, w której obowiązują następujące priorytety: utrzymanie samodzielności osób starszych, np. poprzez organizację systemu opieki zdrowotnej zwiększającego dla seniorów dostępność porady właściwej dla osób starszych oraz promocji zdrowego trybu życia lub też dostarczanie usług opiekuńczo- pielęgnacyjnych pozwalających mieszkać w dotychczasowym miejscu, zapewnienie warunków do aktywności własnej seniorów (w obszarach działań edukacyjnych, kulturalnych i rekreacyjno-sportowych) i wobec innych (w obszarach wolontariatu lub samoorganizacji seniorów), kształtowanie takiego sposobu myślenia o osobach starszych, starości, relacjach międzypokoleniowych, który podkreśla konieczność współzależności między osobami w różnym wieku oraz potrzebę integracji międzypokoleniowej.

6 Polityka senioralna Obszary w których można przewidywać największe wyzwania dla polityki rozwoju regionalnego Pomorza wynikające z procesu starzenia się ludności. Pierwszy obszar - zasoby pracy i potrzeby kadrowe regionalnej gospodarki (spadek liczby ludności w wieku produkcyjnym przy jednoczesnym starzeniu się zasobów pracy funkcjonujących w gospodarce sprawią, że pracodawcy mogą mieć trudności w uzupełnianiu potrzeb kadrowych). Potrzebne działania: rozwój innowacyjnych narzędzi poradnictwa zawodowego adresowanych do osób starszych, którzy z powodu choroby bądź wieku muszą zmienić pracę, rozwój usługi adresowanych do pracodawców w zakresie ergonomicznego przystosowania stanowisk pracy do obniżonej sprawności osób starszych,

7 Polityka senioralna wzmocnienie kompetencji kadry kierowniczej w firmach w zakresie zwiększenia dostępności do szkoleń dla pracowników i bezrobotnych z grupy osób starszych w celu podniesienia ich kompetencji ogólnych i zawodowych aby mogli utrzymać dotychczasowe miejsca pracy bądź podjąć pracę ponownie, wzmacnianie kompetencji kadry zarządzającej w związku z procesem starzenia się załogi i wynikającej z tego zmiany pokoleniowej, np. wykorzystywania zasad mentoringu czy też umiejętności skutecznego zarządzania zespołem zróżnicowanym wiekowo.

8 Drugi obszar – opieka zdrowotna i edukacja kadr medycznych.
Polityka senioralna Drugi obszar – opieka zdrowotna i edukacja kadr medycznych. Potrzebne działania: zwiększanie dostępności mieszkańców do opieki zdrowotnej, rozwijanie dostępu do usług medycznych dla osób starszych poprzez rozwój geriatrii jako specjalizacji medycznej w której lekarz geriatra jest koordynatorem leczenia (w tym rozwój poradni i opieki geriatrycznej świadczonej w trybie wizyt domowych), przygotowanie i doskonalenie zawodowe kadry medycznej w kierunku całościowej i kompleksowej opieki zdrowotnej nad starszymi pacjentami, promowanie zdrowego stylu życia i profilaktyki zdrowotnej osób dorosłych poprzez przygotowanie ich do okresu własnej starości i zdrowego stylu życia (w sferze zdrowia psychicznego, aktywności intelektualnej, aktywności fizycznej i odżywiania), promowanie wśród młodzieży szkolnej i wśród dorosłych zawodów medycznych i zawodów związanych z usługami opiekuńczymi nad osobami starszymi.

9 Polityka senioralna Trzeci obszar – rynek usług publicznych i niepublicznych w obszarze lokalnej gospodarki zapewniających rosnącej liczbie seniorów możliwości aktywnego starzenia się w zdrowiu oraz możliwości prowadzenia samodzielnego życia. Potrzebne działania: rozwijanie usług opiekuńczych, zarówno tych udzielanych w miejscu zamieszkania seniora (np. teleopieki, opieki doraźnej, opieki sąsiedzkiej), jak też opieki instytucjonalnej (całodobowe rodzinne domy opieki), domy czasowego pobytu seniorów (np. placówki dziennego pobytu), rozwijanie działalności gospodarczych wyspecjalizowanych w usługach na potrzeby seniorów, tzw. srebrnej gospodarki, tj. usług cateringowych, transportowych, zagospodarowania wolnego czasu, rehabilitacyjnych, pralniczych, prace budowlane związane z modernizacją mieszkań i przystosowywaniem ich do potrzeb seniorów, itp.

10 Polityka senioralna Czwarty obszar – transport publiczny i infrastruktura w otwartej przestrzeni publicznej oraz mieszkalnictwo Potrzebne działania: współpraca z seniorami i organizacjami społecznymi w sprawie oceny miejsc i budynków użyteczności publicznej - pod względem ich dostępności dla osób starszych i niepełnosprawnych, planowanie transportu publicznego z uwzględnieniem potrzeb osób starszych, projektowanie mieszkalnictwa w taki sposób, aby pojedyncze mieszkania, jak też nowobudowane osiedla, były dostępne (finansowo i architektonicznie) osobom starszym, finansowe wsparcie seniorów w pracach przystosowujących ich mieszkania do potrzeb wynikających z ich wieku czy niepełnosprawności.

11 diagnozowanie potrzeb edukacyjnych osób starszych,
Polityka senioralna Piąty obszar – edukacja ustawiczna, w tym edukacja na rzecz społeczeństwa obywatelskiego dla osób starszych. Potrzebne działania: diagnozowanie potrzeb edukacyjnych osób starszych, rozwój oferty edukacyjnej w zakresie profilaktyki zdrowotnej i zdrowego trybu życia, rozszerzanie oferty edukacyjnej w zakresie wiedzy na temat społeczeństwa obywatelskiego, rozszerzanie oferty edukacyjnej w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa osób starszych i przeciwdziałania stosowanym wobec nich nadużyciom.

12 Dziękuję za uwagę. Tadeusz Adamejtis
Pełnomocnik  Marszałka Województwa Pomorskiego  ds. Polityki Senioralnej Nowa siedziba: Gdańsk, ul. Rzeźnicka 58 Pokój  nr 208 Tel:  218