Konsekwencje dla działalności DPS wynikające z ustawy o ochronie

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Zastosowanie osi symetrii i wielokątów w przyrodzie
Advertisements

rachunkowość zajęcia nr 7
Ewaluacja zewnętrzna Zasady informowania o działaniach w ramach pedagogicznego nadzoru zewnętrznego.
Publiczne Gimnazjum im. Jana Pawła II w Adamowie RAPORT Z EWALUACJI WEWNĘTRZNEJ 2012/2013.
Socjologia rynku pracy
Turystyka krajoznawcza
Turystyka zdrowotna.
Media i komunikowanie społeczne w systemie bezpieczeństwa wewnętrznego
POSTĘPOWANIE EGZEKUCYJNE ćwiczenia /art..13 UPE/
System Stypendialny W Gminie Żyraków. Podstawa prawna: Uchwała nr V/73/03 Rady Gminy w Żyrakowie z dnia 28 marca 2003 roku w sprawie: zasad udzielania.
Elektronika cyfrowa Prezentacja Remka Kondrackiego.
Prąd Elektryczny.
Zastanówmy Się…...
Lekcja nr 1 Temat: Lekcja organizacyjna. Bhp w pracowni komputerowej i przy pracy z komputerem.
PREZENTACJA WYKORZYSTANA PODCZAS DEBATY W SALI PATRONA SZKOŁY.
Po co nam samorz ą d ? XVIII Sesja Sejmu Dzieci i MłodzieżySZKO Ł A DEMOKRACJI.
Młodzież a wolontariat.. Opracowanie: Judyta Szłapa Urszula Buczek.
Powiedzmy, że jest i wracasz do domu samochodem (oczywiście sam) po niezwykle ciężkim dniu pracy. Jesteś naprawdę zmęczony i sfrustrowany.
Podstawy programowania
OCHRONA DANYCH OSOBOWYCH
Co każdy użytkownik komputera wiedzieć powinien
Awans zawodowy nauczyciela
Śląski Oddział Wojewódzki NARODOWEGO FUNDUSZU ZDROWIA z siedzibą w Katowicach Kształtowanie się nakładów finansowych na świadczenia zdrowotne w latach.
Nieformalne miejsca spotkań. ANKIETY Przeprowadziliśmy wśród uczniów gimnazjum ankietę na temat nieformalnych miejsc spotkań. Przedstawimy przykładowe.
Rozporządzenie z dnia r w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów.
Kryteria wyboru formy prawnej. Działalność gospodarcza: Może dotyczyć: działalności wytwórczej, budowlanej, handlowej, usługowej oraz poszukiwania, rozpoznawania.
ALGORYTM.
Zajęcia fakultatywne Wydział Lekarski Rok IV. Warunki konkursu Przedmiotem konkursu jest organizacja zajęć fakultatywnych Jednostka ubiegająca się o ich.
Odpowiedzialność prawna rodziców i opiekunów. Przepisy Art PRD Dziecko w wieku do 7 lat może korzystać z drogi tylko pod opieką osoby, która osiągnęła.
Jeżdżę z głową.
Projektowanie stanowiska pracy w pozycji siedzącej
Wiedza o społeczeństwie
Władza lokalna w Polsce
FORMY UCZESTNICTWA OBYWATELI W ŻYCIU PUBLICZNYM
Ruch jednostajny po okręgu Ciało porusza się ruchem jednostajnym oraz torem tego ruchu jest okrąg.
PATOLOGIE SPOŁECZNE. Ubóstwo i bezrobocie SPOSOBY ZWALCZANIA UBÓSTWA I BEZROBOCIA System opieki społecznej Programy aktywneProgramy pasywne.
Prawdy oczywiste Zawieszanie i wznawianie działalności gospodarczej. - Księgowość bez tajemnic! INFOLINIA:
T44 Przepisy bhp podczas wytwarzania części maszyn.
Teraz komputer ma prawie każdy, jeden w domu jeden w pracy. Ludzie bez komputera nie mogą żyć, te maszyny okropnie uzależniły ludzkość. W Internecie możemy.
Następstwa ODD ODD może przekształcić się w Zespół Zaburzenia Zachowania tj. CD (Conduct Disorder), Dzieci z tym zespołem to jednostki niedostosowane społecznie!
Mł. kpt. inż. Tomasz Kiełbasa Zastępca Kierownika Jednostki Certyfikującej Poznań, 27 kwietnia 2010 r. M IĘDZYNARODOWE TARGI OCHRONY PRACY, POŻARNICTWA.
1 Charakterystyka Województwa Wrocław wg stanu na dzień 31 października 2006 roku RAPORT O WYNIKACH RESTRUKTURYZACJI PROWADZONEJ W OPARCIU O USTAWE.
Ścieżki przekształceń Uwarunkowania prawne. Konsolidacja szpitali według specjalności z punktu widzenia ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach.
SKALA MAPY Skala – stosunek odległości na mapie do odpowiadającej jej odległości w terenie. Skala najczęściej wyrażona jest w postaci ułamka 1:S, np. 1:10.
Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej UNIA EUROPEJSKA FUNDUSZ SPÓJNOŚCI Zabezpieczenia należytego wykonania zobowiązań wynikających z.
Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej UNIA EUROPEJSKA FUNDUSZ SPÓJNOŚCI Kwalifikowanie wydatków c.d. ( najczęściej występujące problemy.
Są w życiu chwile, kiedy tak bardzo odczuwamy brak obecności innych,
1 Pracownia Egzaminów Gimnazjalnych OKE w Krakowie.
Zmiany w Przepisach Gry w Piłkę Nożną od 1 września 2006r. Kolegium Sędziów Warmińsko-Mazurskiego Związku Piłki Nożnej.
Listy oczekujących na wybrane świadczenia endoprotezoplastyki stawu biodrowego oraz kolanowego
Elektroniczna Legitymacja Studencka w Rozporządzeniu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie dokumentacji przebiegu studiów Paweł Wołczkiewicz.
Prawo o aktach stanu cywilnego
Wielkopolski Oddział Wojewódzki NFZ 17 grudnia 2012.
STUDIA DOKTORANCKIE Szczecin 11 grudnia Zmiany w przepisach dotyczących studiów doktoranckich 2.
Życiu TAK Śmierci NIE.
Ocenianie. 6 Ocenę celującą otrzymuje uczeń wówczas, jeżeli posiadł wiedzę i umiejętności wykraczające poza program nauczania w danej klasie, samodzielnie.
Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Specjalizacja pielęgniarek kluczem do kariery zawodowej.
Temat 5: Elementy meta.
Organizacja administracji d/s środowiska w Polsce kompetencje odnośnie ooś- właściwości i prowadzenie postępowań/ postępowania zezwoleniowego Marta Łakis.
Procedura zaskarżania aktów administracyjnych według prawa polskiego Jolanta Kochanowska – Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska Frankfurt nad Odrą,
Wielkopolski Model Asystenta Rodziny Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej w Poznaniu Jarocin, 23 września 2011 r.
Instrukcja switch switch (wyrażenie) { case wart_1 : { instr_1; break; } case wart_2 : { instr_2; break; } … case wart_n : { instr_n; break; } default.
Instrukcja switch switch (wyrażenie) { case wart_1 : { instr_1; break; } case wart_2 : { instr_2; break; } … case wart_n : { instr_n; break; } default.
Rzeszów r.. Liczba osób badanych 3 Odpowiedzi badanych na temat stosowania krzyku przez rodziców 4.
Bezpieczny na drodze.
1 Prawa dziecka niepełnosprawnego. 2 3 Dziecko niepełnosprawne ma prawo n Do wczesnego wspomagania rozwoju Art.. 71b ust. 2a, 2b, 3a Ustawy o systemie.
Największym bólem w życiu nie jest śmierć, lecz bycie ignorowanym.
Czyli zmora pracowników
Egzamin zawodowy 2010 Zespół Szkół nr 1 im. Jana Pawła II Władysławowo, listopad 2009.
SERCE SPORTOWCA Zespół objawów fizjologicznej, odwracalnej adaptacji u trenujących sporty wytrzymałościowe.
Zapis prezentacji:

Konsekwencje dla działalności DPS wynikające z ustawy o ochronie zdrowia psychicznego i rozporządzeń wykonawczych, w tym zastosowanie przymusu bezpośredniego. Grzegorz Baranowski

Podstawa prawna USTAWA z dnia 19 sierpnia 1994 r. O OCHRONIE ZDROWIA PSYCHICZNEGO (Dz. U. z 2011 r. Nr 231, poz. 1375.) oraz akt wykonawczy do ustawy: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA z dnia 28 czerwca 2012 r. w sprawie sposobu stosowania i dokumentowania zastosowania przymusu bezpośredniego oraz dokonywania oceny zasadności jego zastosowania (Dz. U. z 29 czerwca 2012r. Poz. 740)

Ustawa - SŁOWNICZEK Art. 3. Ilekroć przepisy niniejszej ustawy stanowią o: osobie z zaburzeniami psychicznymi, odnosi się to do osoby: a) chorej psychicznie (wykazującej zaburzenia psychotyczne), b) upośledzonej umysłowo, c) wykazującej inne zakłócenia czynności psychicznych, które zgodnie ze stanem wiedzy medycznej zaliczane są do zaburzeń psychicznych, a osoba ta wymaga świadczeń zdrowotnych lub innych form pomocy i opieki niezbędnych do życia w środowisku rodzinnym lub społecznym, 3) domu pomocy społecznej lub środowiskowym domu samopomocy, odnosi się to również do wszelkich form pomocy instytucjonalnej dla osób, o których mowa w pkt 1, 6) przymusie bezpośrednim, bez wskazania środka przymusu bezpośredniego, należy przez to rozumieć: a) przytrzymanie — doraźne, krótkotrwałe unieruchomienie osoby z użyciem siły fizycznej, b) przymusowe zastosowanie leków — doraźne lub przewidziane w planie postępowania leczniczego wprowadzenie leków do organizmu osoby — bez jej zgody, c)  unieruchomienie — obezwładnienie osoby z użyciem pasów, uchwytów, prześcieradeł, kaftana bezpieczeństwa lub innych urządzeń technicznych, d) izolację — umieszczenie osoby, pojedynczo, w zamkniętym i odpowiednio przystosowanym pomieszczeniu.

Cel stosowania przymusu Celem stosowania przymusu bezpośredniego jest zabezpieczenie osoby przed wyrządzeniem szkody sobie lub innym osobom, a także zabezpieczeniu otoczenia (np. majątku, własności, itp.) Ma zatem charakter prewencyjny, nie zaś represyjny.

KLASYFIKACJA ŚRODKÓW PRZYMUSU wg ustawy RODZAJ DEFINICJA przytrzymanie doraźne, krótkotrwałe unieruchomienie osoby z użyciem siły fizycznej przymusowe zastosowanie leków doraźne lub przewidziane w planie postępowania leczniczego wprowadzenie leków do organizmu osoby — bez jej zgody unieruchomienie obezwładnienie osoby z użyciem pasów, uchwytów, prześcieradeł, kaftana bezpieczeństwa lub innych urządzeń technicznych izolację umieszczenie osoby, pojedynczo, w zamkniętym i odpowiednio przystosowanym pomieszczeniu

ZADANIA POWIATU Art. 6a. Powiat organizuje i zapewnia usługi w odpowiednim standardzie w domach pomocy społecznej dostosowanych do szczególnych potrzeb osób z zaburzeniami psychicznymi. Domy te są tworzone na zasadach określonych w ustawie z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej .

ZASADA WOLNEGO KONTAKTU Art. 13. Osoba z zaburzeniami psychicznymi przebywająca w szpitalu psychiatrycznym lub w domu pomocy społecznej ma prawo do porozumiewania się bez ograniczeń z rodziną i innymi osobami; korespondencja takiej osoby nie podlega kontroli.

REGULACJE USTAWOWE DOTYCZĄCE STOSOWANIA PRZYMUSU Art. 18. 1. Przymus bezpośredni wobec osób z zaburzeniami psychicznymi, przy wykonywaniu czynności przewidzianych w niniejszej ustawie, można stosować tylko wtedy, gdy przepis niniejszej ustawy do tego upoważnia albo osoby te: 1) dopuszczają się zamachu przeciwko: a) życiu lub zdrowiu własnemu lub innej osoby lub b) bezpieczeństwu powszechnemu, lub 2) w sposób gwałtowny niszczą lub uszkadzają przedmioty znajdujące się w ich otoczeniu, lub 3) poważnie zakłócają lub uniemożliwiają funkcjonowanie podmiotu leczniczego udzielającego świadczenia zdrowotnego w zakresie psychiatrycznej opieki zdrowotnej lub jednostki organizacyjnej pomocy społecznej. 2. O zastosowaniu przymusu bezpośredniego decyduje lekarz, który określa rodzaj zastosowanego środka przymusu oraz osobiście nadzoruje jego wykonanie. W szpitalach psychiatrycznych, jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej oraz w trakcie wykonywania czynności, o których mowa w art. 21 ust. 3 oraz art. 46a ust. 3, jeżeli nie jest możliwe uzyskanie natychmiastowej decyzji lekarza, o zastosowaniu przymusu bezpośredniego decyduje i nadzoruje osobiście jego wykonanie pielęgniarka, która jest obowiązana niezwłocznie zawiadomić o tym lekarza. Każdy przypadek zastosowania przymusu bezpośredniego i uprzedzenia o możliwości jego zastosowania odnotowuje się w dokumentacji medycznej. 3. W jednostce organizacyjnej pomocy społecznej, która nie zatrudnia lekarza, informację, o której mowa w ust. 2, pielęgniarka przekazuje kierownikowi jednostki, który niezwłocznie informuje o tym upoważnionego przez marszałka województwa lekarza specjalistę w dziedzinie psychiatrii.

REGULACJE USTAWOWE DOTYCZĄCE STOSOWANIA PRZYMUSU 4. W szpitalu psychiatrycznym lekarz, o którym mowa w ust. 2, niezwłocznie zatwierdza zastosowanie przymusu bezpośredniego zleconego przez pielęgniarkę lub nakazuje zaprzestanie jego stosowania. 5. Jeżeli nie jest możliwe uzyskanie natychmiastowej decyzji osoby, o której mowa w ust. 2, o zastosowaniu przymusu bezpośredniego w trakcie wykonywania czynności, o których mowa w art. 21 ust. 3 oraz art. 46a ust. 3, lub wobec osoby, o której mowa w ust. 1, której pomocy udziela zespół ratownictwa medycznego, decyduje i nadzoruje osobiście kierujący akcją prowadzenia medycznych czynności ratunkowych, który jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić o tym dyspozytora medycznego. Każdy przypadek zastosowania przymusu bezpośredniego i uprzedzenia o możliwości jego zastosowania odnotowuje się w dokumentacji medycznej. 6. Zastosowanie przymusu bezpośredniego wobec osoby, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, polega na przytrzymaniu, przymusowym podaniu leków, unieruchomieniu lub izolacji, a wobec osoby, o której mowa w ust. 1 pkt 3 — na przytrzymaniu lub przymusowym podaniu leku. 7. W sytuacji, o której mowa w ust. 5, zastosowanie przymusu bezpośredniego polega na przytrzymaniu lub unieruchomieniu. Przymus bezpośredni stosuje się nie dłużej niż przez czas niezbędny do uzyskania pomocy lekarskiej, a w przypadku gdy jej uzyskanie jest utrudnione, na czas niezbędny do przewiezienia osoby do podmiotu leczniczego udzielającego świadczenia zdrowotne w zakresie psychiatrycznej opieki zdrowotnej lub szpitala wskazanego przez dyspozytora medycznego. Przewiezienie osoby z zastosowaniem przymusu bezpośredniego następuje w obecności zespołu ratownictwa medycznego.

REGULACJE USTAWOWE DOTYCZĄCE STOSOWANIA PRZYMUSU 8. Przed zastosowaniem przymusu bezpośredniego uprzedza się o tym osobę, wobec której środek ten ma być podjęty. Przy wyborze środka przymusu należy wybierać środek możliwie dla tej osoby najmniej uciążliwy, a przy stosowaniu przymusu należy zachować szczególną ostrożność i dbałość o dobro tej osoby. 9. W przypadkach określonych w ust. 1 jednostki systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne, Policja oraz Państwowa Straż Pożarna są obowiązane do udzielania lekarzowi, pielęgniarce lub kierującemu akcją prowadzenia medycznych czynności ratunkowych pomocy na ich żądanie. 10.  Zasadność zastosowania przymusu bezpośredniego: 1) przez lekarza podmiotu leczniczego, w tym lekarza, który zatwierdził stosowanie środka przymusu bezpośredniego zleconego przez inną osobę — ocenia, w terminie 3 dni, kierownik tego podmiotu, jeżeli jest lekarzem, lub lekarz przez niego upoważniony; 2) przez innego lekarza, pielęgniarkę jednostki organizacyjnej pomocy społecznej lub kierującego akcją prowadzenia medycznych czynności ratunkowych — ocenia, w terminie 3 dni, upoważniony przez marszałka województwa lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii. 11. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości oraz ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, sposób: 1)  stosowania przymusu bezpośredniego, 2) dokumentowania zastosowania przymusu bezpośredniego, 3)  dokonywania oceny zasadności zastosowania przymusu bezpośredniego — uwzględniając potrzebę ochrony praw i godności osoby, wobec której jest stosowany przymus bezpośredni.

PRZYJĘCIE DO DPS Art. 38. Osoba, która wskutek choroby psychicznej lub upośledzenia umysłowego nie jest zdolna do zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych i nie ma możliwości korzystania z opieki innych osób oraz potrzebuje stałej opieki i pielęgnacji, lecz nie wymaga leczenia szpitalnego, może być za jej zgodą lub zgodą jej przedstawiciela ustawowego przyjęta do domu pomocy społecznej. Art. 39. 1. Jeżeli osoba, o której mowa w art. 38, lub jej przedstawiciel ustawowy nie wyrażają zgody na przyjęcie jej do domu pomocy społecznej, a brak opieki zagraża życiu tej osoby, organ do spraw pomocy społecznej może wystąpić do sądu opiekuńczego miejsca zamieszkania tej osoby z wnioskiem o przyjęcie do domu pomocy społecznej bez jej zgody. 2. Z wnioskiem, o którym mowa w ust. 1, może wystąpić również kierownik szpitala psychiatrycznego, jeżeli przebywająca w nim osoba jest niezdolna do samodzielnego zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych, a potrzebuje stałej opieki i pielęgnacji, natomiast nie wymaga dalszego leczenia w tym szpitalu. 3. Jeżeli osoba wymagająca skierowania do domu pomocy społecznej ze względu na swój stan psychiczny nie jest zdolna do wyrażenia na to zgody, o jej skierowaniu do domu pomocy społecznej orzeka sąd opiekuńczy.

PRZYJĘCIE DO DPS Art. 40. 1. Zapewnienie realizacji postanowienia sądowego o przyjęciu do domu pomocy społecznej osoby, o której mowa w art. 38, należy do starosty powiatu właściwego ze względu na miejsce zamieszkania tej osoby. 2. Jeżeli osoba, wobec której wydano postanowienie o przyjęciu do domu pomocy społecznej, odmawia stawienia się w domu pomocy społecznej lub w inny sposób utrudnia wykonanie tego postanowienia, sąd z urzędu lub na wniosek organu do spraw pomocy społecznej może zarządzić zatrzymanie i przymusowe doprowadzenie tej osoby do domu pomocy społecznej przez Policję. 3. W przypadku wystąpienia u osoby, o której mowa w art. 38, przebywającej w domu pomocy społecznej, zachowań zagrażających jej życiu lub zdrowiu, lub życiu lub zdrowiu innych osób, można wobec niej stosować przymus bezpośredni również w celu zapobieżenia opuszczeniu domu pomocy społecznej. Art. 41. 1. Osoba przyjęta do domu pomocy społecznej w trybie art. 39, jej przedstawiciel ustawowy, małżonek, krewni w linii prostej, rodzeństwo oraz osoba sprawująca nad nią faktyczną opiekę - mogą występować do sądu opiekuńczego o zmianę orzeczenia o przyjęciu do domu pomocy społecznej. 2. Z wnioskiem, o którym mowa w ust. 1, może także wystąpić kierownik domu pomocy społecznej, jeżeli uzna, że zmieniły się okoliczności uzasadniające orzeczenie o przyjęciu tej osoby do domu pomocy społecznej bez jej zgody.

WYKONYWANIE POSTANOWIEŃ Art. 46a. 1. Przy wykonywaniu postanowień sądowych o przyjęciu do domu pomocy społecznej lub szpitala psychiatrycznego stosuje się art. 18. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, przewidziane w innych przepisach środki przymusu bezpośredniego mogą być stosowane jedynie po uprzednim bezskutecznym zastosowaniu przymusu bezpośredniego przewidzianego w niniejszej ustawie albo gdy jego zastosowanie byłoby niecelowe. 3. Zatrzymanie i przymusowe doprowadzenie przez Policję, o którym mowa w art. 40 i 46, następuje w obecności lekarza, pielęgniarki lub zespołu ratownictwa medycznego

SZCZEGÓŁOWY TRYB STOSOWANIA PRZYMUSU BEZPOŚREDNIEGO ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA z dnia 28 czerwca 2012 r. w sprawie sposobu stosowania i dokumentowania zastosowania przymusu bezpośredniego oraz dokonywania oceny zasadności jego zastosowania (Dz. U. z dnia 29 czerwca 2012 r. Poz. 740 )

SZCZEGÓŁOWY TRYB STOSOWANIA PRZYMUSU BEZPOŚREDNIEGO § 1. Rozporządzenie określa sposób: stosowania przymusu bezpośredniego wobec osoby z zaburzeniami psychicznymi; dokumentowania zastosowania przymusu bezpośredniego; dokonywania oceny zasadności zastosowania przymusu bezpośredniego. § 2. Zastosowanie przymusu bezpośredniego może nastąpić z użyciem więcej niż jednego środka spośród wymienionych w art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego, zwanej dalej „ustawą”. § 3. Przymus bezpośredni może trwać tylko do czasu ustania przyczyn jego zastosowania.

SZCZEGÓŁOWY TRYB STOSOWANIA PRZYMUSU BEZPOŚREDNIEGO § 4. 1. Lekarz zleca zastosowanie przymusu bezpośredniego w formie unieruchomienia lub izolacji na czas nie dłuższy niż 4 godziny. 2. Jeżeli nie jest możliwe uzyskanie natychmiastowej decyzji lekarza, o zastosowaniu przymusu bezpośredniego w formie unieruchomienia lub izolacji decyduje i nadzoruje osobiście jego wykonanie pielęgniarka, zawiadamiając o tym nie-zwłocznie lekarza. 7. W jednostce organizacyjnej pomocy społecznej, w przypadku braku możliwości uzyskania zlecenia lekarza, pielęgniarka może przedłużyć stosowanie przymusu bezpośredniego w formie unieruchomienia lub izolacji na okres nie dłuższy niż 4 godziny.

SZCZEGÓŁOWY TRYB STOSOWANIA PRZYMUSU BEZPOŚREDNIEGO § 5. W jednostce organizacyjnej pomocy społecznej czas stosowania wobec osoby z zaburzeniami psychicznymi przymusu bezpośredniego w formie unieruchomienia lub izolacji nie może przekroczyć 8 godzin. Dalsze przedłużenie stosowania przymusu bezpośredniego w tych formach jest dopuszczalne jedynie w warunkach szpitalnych. O przewiezieniu osoby z zaburzeniami psychicznymi, o której mowa w ust. 1, do szpitala psychiatrycznego kierownik jednostki organizacyjnej pomocy społecznej powiadamia przedstawiciela ustawowego lub opiekuna faktycznego tej osoby.

SZCZEGÓŁOWY TRYB STOSOWANIA PRZYMUSU BEZPOŚREDNIEGO § 6. 1. Przymus bezpośredni w szpitalu psychiatrycznym, w jednostce organizacyjnej pomocy społecznej oraz w przy-padkach, o których mowa w art. 18 ust. 5, art. 21 ust. 3 oraz art. 46a ust. 3 ustawy, może być wykonywany wyłącznie przez odpowiednio poinstruowane w tym zakresie osoby. 2. Za przekazanie instrukcji w zakresie sposobu stosowania przymusu bezpośredniego odpowiada: kierownik podmiotu leczniczego – dla osób zatrudnionych w kierowanym przez niego podmiocie leczniczym lub osób wykonujących w tym podmiocie działalność na podstawie zawartej umowy lub porozumienia; 2) kierownik jednostki organizacyjnej pomocy społecznej – dla osób zatrudnionych w kierowanej przez niego jednostce lub osób wykonujących w tej jednostce działalność na podstawie zawartej umowy lub porozumienia; 3) dysponent zespołów ratownictwa medycznego – dla osób wchodzących w skład zespołów ratownictwa medycznego.

SZCZEGÓŁOWY TRYB STOSOWANIA PRZYMUSU BEZPOŚREDNIEGO § 7. 1. Przymus bezpośredni w formie unieruchomienia jest stosowany w pomieszczeniu jednoosobowym. 2. W przypadku braku możliwości umieszczenia osoby z zaburzeniami psychicznymi w pomieszczeniu jednoosobowym przymus bezpośredni w formie unieruchomienia jest stosowany w sposób umożliwiający oddzielenie tej osoby od in-nych osób przebywających w tym samym pomieszczeniu oraz zapewniający poszanowanie jej godności i intymności, w szczególności przez wykonywanie zabiegów pielęgnacyjnych bez obecności innych osób. § 8. 1. Przymus bezpośredni w formie izolacji jest stosowany w pomieszczeniu urządzonym w sposób zabezpieczający przed uszkodzeniem ciała osoby z zaburzeniami psychicznymi oraz w sposób odpowiadający pod względem warunków bytowych i sanitarnych innym pomieszczeniom szpitala psychiatrycznego lub jednostki organizacyjnej pomocy społecznej. 2. Pomieszczenie przeznaczone do izolacji wyposaża się w instalację monitoringu umożliwiającą stały nadzór nad osobą z zaburzeniami psychicznymi w nim przebywającą oraz kontrolę wykonania czynności, o których mowa w § 10 ust. 1. 3. Dostęp do urządzeń oraz zapisu z monitoringu, o którym mowa w ust. 2, jest kontrolowany, możliwy tylko dla osób uprawnionych. 4. Zapis z monitoringu, o którym mowa w ust. 2, przechowuje się przez okres nie dłuższy niż 6 miesięcy, jednak nie krócej niż przez 3 miesiące od dnia zakończenia stosowania przymusu bezpośredniego w formie izolacji. 5. Po upływie terminu przechowywania zapis z monitoringu, o którym mowa w ust. 2, usuwa się w sposób uniemożliwiający jego odzyskanie. Z powyższych czynności sporządza się protokół. § 19. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z wyjątkiem § 8 ust. 2–6, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2014

SZCZEGÓŁOWY TRYB STOSOWANIA PRZYMUSU BEZPOŚREDNIEGO § 9. Osobie z zaburzeniami psychicznymi, wobec której jest stosowany przymus bezpośredni w formie unieruchomienia lub izolacji, należy odebrać przedmioty, które mogą być niebezpieczne dla życia lub zdrowia tej osoby albo innych osób, w szczególności przedmioty ostre, okulary, protezy zębowe, pas, szelki, sznurowadła i źródła ognia.

SZCZEGÓŁOWY TRYB STOSOWANIA PRZYMUSU BEZPOŚREDNIEGO § 10. 1. Stan fizyczny osoby z zaburzeniami psychicznymi unieruchomionej lub izolowanej pielęgniarka kontroluje nie rzadziej niż co 15 minut, również w czasie snu tej osoby. 2. Adnotację o stanie fizycznym osoby z zaburzeniami psychicznymi unieruchomionej lub izolowanej pielęgniarka zamieszcza bezzwłocznie w karcie unieruchomienia lub izolacji, o której mowa w § 17. § 11. 1. W czasie kontroli, o której mowa w § 10 ust. 1, pielęgniarka: 1) ocenia prawidłowość unieruchomienia, w szczególności sprawdza, czy pasy, uchwyty, prześcieradła, kaftan bezpieczeństwa lub inne urządzenia techniczne nie są założone zbyt luźno albo zbyt ciasno; 2) zapewnia krótkotrwałe częściowe albo całkowite uwolnienie osoby z zaburzeniami psychicznymi od unieruchomienia w celu zmiany jej pozycji lub zaspokojenia potrzeb fizjologicznych i higienicznych, nie rzadziej niż co 4 godziny.

SZCZEGÓŁOWY TRYB STOSOWANIA PRZYMUSU BEZPOŚREDNIEGO 2. W przypadku wystąpienia zagrożenia dla zdrowia lub życia osoby z zaburzeniami psychicznymi unieruchomionej lub izolowanej pielęgniarka jest obowiązana natychmiast zawiadomić o tym lekarza. 3. W jednostce organizacyjnej pomocy społecznej, która nie zatrudnia lekarza, w przypadku, o którym mowa w ust. 2, pielęgniarka zawiadamia jednostkę systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne.

SZCZEGÓŁOWY TRYB STOSOWANIA PRZYMUSU BEZPOŚREDNIEGO § 12. Zastosowanie każdego środka przymusu bezpośredniego podlega odnotowaniu w indywidualnej i zbiorczej dokumentacji medycznej. 2. Informację o zastosowaniu przymusu bezpośredniego pielęgniarka zamieszcza w księdze raportów pielęgniarskich, w której, poza informacjami wskazanymi w ust. 1, odnotowuje się również informacje o: osobie zlecającej zastosowanie przymusu bezpośredniego, zwanej dalej „zlecającym”; osobach wykonujących przymus bezpośredni; przebiegu stosowania przymusu bezpośredniego, w tym o skutkach stosowania przymusu bezpośredniego dla zdrowia osoby z zaburzeniami psychicznymi, wobec której został on podjęty. § 15. W jednostce organizacyjnej pomocy społecznej informację o zastosowaniu przymusu bezpośredniego zamieszcza się w prowadzonym przez kierownika tej jednostki rejestrze, którego wzór określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

SZCZEGÓŁOWY TRYB STOSOWANIA PRZYMUSU BEZPOŚREDNIEGO § 16. 1. O zastosowaniu przymusu bezpośredniego zlecający niezwłocznie zawiadamia: kierownika podmiotu leczniczego, jeżeli zlecającym jest lekarz tego podmiotu; lekarza podmiotu leczniczego, jeżeli zlecającym jest pielęgniarka podmiotu leczniczego; lekarza, o którym mowa w art. 18 ust. 10 pkt 2 ustawy, jeżeli zlecającym jest inny lekarz niż lekarz, o którym mowa w pkt 1; lekarza, jeżeli zlecającym jest pielęgniarka jednostki organizacyjnej pomocy społecznej; kierownika jednostki organizacyjnej pomocy społecznej, jeżeli zlecającym jest pielęgniarka jednostki organizacyjnej pomocy społecznej, która nie zatrudnia lekarza; dysponenta zespołów ratownictwa medycznego właściwego dla danego zespołu, jeżeli zlecającym jest kierujący akcją prowadzenia medycznych czynności ratunkowych.

SZCZEGÓŁOWY TRYB STOSOWANIA PRZYMUSU BEZPOŚREDNIEGO 3. W przypadku zastosowania przymusu bezpośredniego przy wykonywaniu czynności, o których mowa w art. 18 ust. 5, art. 21 ust. 3 oraz art. 46a ust. 3 ustawy, o przyczynach jego zastosowania, środku i czasie zastosowanego przymusu bezpośredniego zlecający informuje również lekarza podmiotu leczniczego, do którego została przewieziona osoba z zaburzenia-mi psychicznymi, przekazując mu: kopię karty unieruchomienia lub izolacji, o której mowa w § 17, lub egzemplarz pierwszej strony zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, jeżeli zlecającym jest kierujący akcją prowadzenia medycznych czynności ratunkowych. 4. Dokument, o którym mowa w ust. 2, jest dołączany do historii choroby lub historii zdrowia i choroby

SZCZEGÓŁOWY TRYB STOSOWANIA PRZYMUSU BEZPOŚREDNIEGO 5. Po otrzymaniu zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 i 4, lekarz dokonuje oceny zasadności zastosowania przymusu bezpośredniego, której wynik odnotowuje w zawiadomieniu, a następnie przekazuje je odpowiednio kierownikowi podmiotu leczniczego albo kierownikowi jednostki organizacyjnej pomocy społecznej. 6. Zawiadomienia, o których mowa w ust. 1 pkt 4–6, po dokonaniu przez zawiadomionego oceny i zatwierdzeniu zasadności zastosowania przymusu bezpośredniego, są przekazywane niezwłocznie lekarzowi, o którym mowa w art. 18 ust. 10 pkt 2 ustawy.

SZCZEGÓŁOWY TRYB STOSOWANIA PRZYMUSU BEZPOŚREDNIEGO § 17. 1. Po zleceniu zastosowania przymusu bezpośredniego w formie unieruchomienia lub izolacji lekarz albo osoba, która podjęła decyzję o zastosowaniu przymusu bezpośredniego w formie unieruchomienia lub izolacji, wypełnia nie-zwłocznie kartę unieruchomienia lub izolacji, uzasadniając przyczyny zastosowania przymusu bezpośredniego, wybór środka przymusu bezpośredniego i czas jego stosowania. 2. Kartę unieruchomienia lub izolacji załącza się do historii choroby lub historii zdrowia i choroby. Kopię karty unieru-chomienia lub izolacji przekazuje się w ślad za zawiadomieniem, o którym mowa w § 16 ust. 1, po zakończeniu stosowania przymusu bezpośredniego, a w przypadku przedłużenia jego stosowania nie później niż po upływie każdych kolejnych 24 godzin jego stosowania. 3. Wzór karty unieruchomienia lub izolacji określa załącznik nr 5 do rozporządzenia.

SZCZEGÓŁOWY TRYB STOSOWANIA PRZYMUSU BEZPOŚREDNIEGO 4. W przypadku, o którym mowa w § 16 ust. 3, kopię karty unieruchomienia lub izolacji przekazuje się również lekarzowi podmiotu leczniczego, do którego została przewieziona osoba z zaburzeniami psychicznymi. Kopia karty unieruchomienia lub izolacji jest dołączana do historii choroby lub historii zdrowia i choroby. 5. Przepisów ust. 1–4 nie stosuje się, jeżeli zlecającym zastosowanie przymusu bezpośredniego w formie unieruchomienia jest kierujący akcją prowadzenia medycznych czynności ratunkowych. Informacje, o których mowa w ust. 1, są odnotowywane w zawiadomieniu, o którym mowa w § 16 ust. 1 pkt 6.

SZCZEGÓŁOWY TRYB STOSOWANIA PRZYMUSU BEZPOŚREDNIEGO § 18. 1. Upoważniony przez marszałka województwa lekarz, o którym mowa w art. 18 ust. 10 pkt 2 ustawy, dokonując oceny zasadności zastosowania przymusu bezpośredniego, uwzględnia okoliczności, o których mowa w § 13. 2. Informację o pozytywnej albo negatywnej ocenie zasadności zastosowania przymusu bezpośredniego lekarz dokonujący oceny odnotowuje w zawiadomieniu, o którym mowa w § 16 ust. 1 pkt 3–6, a jego kopię przekazuje powiadamiające-mu o zastosowaniu przymusu. Kopię zawiadomienia dołącza się do historii choroby lub historii zdrowia i choroby.

DZIĘKUJEMY ZA UWAGĘ