Gumoskoki to nie obiboki zmienią dym w piękne obłoki O środowisko dbamy Opon nie spalamy Jest nas siedmioro to całkiem sporo.
Nasza grupa przeprowadziła wśród uczniów znajomych oraz rodzin anonimową ankietę. interesowało nas przede wszystkim jaka jest świadomość społeczna na temat tego co się dzieje z zużytymi oponami.
Ankieta zawierała trzy pytania,na które odpowiedzi udzieliło 100 osób. Wyniki nas nie zaskoczyły. Okazało się bowiem, że aż 45% przebadanych osób spotkało się lub było świadkiem palenia opon. 5 osób wskazało palenie opon jako Doskonały pomysł na sobótkowe ognisko. Wielu szczególnie młodych ludzi uważa ten proceder za nieszkodliwy. Jest to dla nich sposób na uatrakcyjnienie ogniska ze względu na dużą ilość dymu wydobywającego się podczas palenia gumy.
Pocieszający jest fakt, że ponad 60 % ankietowanych zdaje sobie jednak sprawę ze szkodliwego wpływu palenia opon na środowisko naturalne. Niewielka natomiast jest świadomość społeczeństwa na temat ich utylizacji oraz możliwości przetworzenia. Duża część ankietowanych nie wie co można z nimi zrobić.
Postanowiliśmy więc sami zbadać ten problem. W tym celu udaliśmy się do urzędu Gminy, aby uzyskać na ten temat więcej informacji. Interesowało nas głównie to, jakie działania w zakresie gospodarki oponami podejmuje nasza gmina.
Udało nam się przeprowadzić wywiad z urzędnikiem gminy oraz uzyskać informacje o tym jak w naszej okolicy radzą sobie z tym problemem, Ile pieniędzy na ten cel jest przeznaczane.
Każde gospodarstwo powinno zawierać pojemnik do zużytych opon. Trzy razy w roku w wyznaczonych miejscach w sołectwie są zbiórki opon zużytych. potem są one wywożone na wysypiska z koncesjami. Gmina ma podpisane umowę z firmą Elwoz która służy usługą wywożenia zużytych opon. Firma ta wywozi jest na wysypisko w Gdańsku – Szadułki. Rysunek przedstawia proces utylizacji opon.
Współorganizatorami jest związek miedzy gminny Radunia i do niego należą wszystkie gminy powiatu Kartuskiego. Gmina Przodkowo jest członkiem i z składek członkowskich jest pokrywana utylizacja i transport. Wójt płaci za to cztery razy do roku po 0,70 zł od mieszkańca( rocznie 2,80 zł). Gminę zamieszkuje 7320 mieszkańców, czyli łącznie koszt utylizacji i transportu jaki pokrywa gmina wynosi około zł.
Odwiedziliśmy również największe w naszej okolicy wysypisko śmieci Szadółki, gdzie mieliśmy okazję zobaczyć całe stosy zużytych opon, czekających na drugie życie. Byliśmy także gośćmi EKO-DOLINY, przedsiębiorstwa zajmującego się zbiórką, segregowaniem oraz utylizacją odpadów, w tym także opon.
PRAWO A ODZYSK MATERIAŁÓW Do 2001 roku brak było regulacji prawnych określających zasady gospodarowania zużytymi oponami, co skutkowało koniecznością zagospodarowania zużytych opon przez użytkującego je Kowalskiego.
Taki stan rzeczy przerwany został w 2001 roku wejściem w życie ustawy z 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłatach produktowej i depozytowej (Dz. U. Nr 63, poz. 639, z późniejszymi zmianami) nazywanej potocznie ustawą o opłacie produktowej, która przeniosła obowiązek z użytkownika opony na tego, kto stworzył możliwość jej zakupu - producenta, importera, bieżnikownię.
Wraz z oponami w ten sam sposób uregulowany został problem wprowadzanych na rynek krajowy olejów, baterii i opakowań. Ustawa ostatecznie nie objęła swoim zakresem jedynie opakowań wielomateriałowych, stanowiących do dziś problem w systemie odzysku.
Dla poszczególnych produktów i opakowań zostały wyznaczone minimalne roczne poziomy odzysku i recyklingu, które następnie z roku na rok rosłyby dla opon w 2007 roku osiągnąć poziom maksymalny, kształtujący się na poziomie 15% recyklingu i 75% odzysku.
Bogatsi o nową widzę, postanowiliśmy przekazać ją innym. W tym celu przeprowadziliśmy w naszej szkle oraz miejscowości kampanię informacyjną. Wymyśliliśmy hasła reklamowe, wykonaliśmy plakaty, braliśmy udział w lekcjach przygotowany przez naszych nauczycieli, dotyczących tematu szeroko pojętej gospodarki odpadami. Palenie opon niszczy Twoje środowisko.
Scena I Widok toczącej się opony na ulicy w mieście, w tle budynki. Scena II Tocząca się opona skręca za róg budynku. Scena III Opona przyłącza się do roju innych opon, które toczą się przed nią na ulicy, Kolejne opony wytaczają się z bocznych ulic dołączając do tej chmary opon (ujęcie zrobione jest tuż za toczącą się oponą). Scena IV Widok z góry na miasto; ulicami toczy się wiele opon w tym samym kierunku, ulice miasta zbiegają się w jedną ulicę wychodzącą z miasta. Scena V Ujęcie: ulica na peryferyferiach miasta, na niej toczy się kilka opon (jedna za drugą) toczą się (w prawo) Scena VI Zbliżenia na pierwszą oponę z prawej strony tego rzędu toczących się opon. Widok toczącej się opony wypełnia cały ekran
Scena VII Ze środka opony wyłania się (powiększa) obraz przedstawiający ciemne, gęste chmury z deszczem. Po chwili obraz ten zmniejsza się i znika a opona przetacza się w prawo i znika z ekranu. Scena VIII Zmienia się krajobraz; Z miejskiego (podmiejskiego) w polny w tle: pola, a na pierwszym planie zbliżenie na ulice i kolejna opona wtacza się w kadr. Sytuacja się powtarza ze środka opony powiększa się obraz: zdjęcie zniszczonego lasu, obrazek znika, opona przetacza się dalej. Scena IX Tło znowu się zmienia i krajobraz zmienia się z polnego w leśny a ulica zmienia się w drogę polną W kadr wtacza się kolejna opona; z jej środka powiększa się zdjęcie; obszar pustynny, zdegradowany przez zanieczyszczenia przemysłowe, kwaśne deszcze. Obraz znika opona przetacza się dalej i znika z ekranu. Zakończenie; Opony pojawiają się na ekranie, toczą się, skaczą jedna po drugiej po czym wskakują do ogniska, w którym pali się stos opon.