Z dziejów Smolnej

Nasza szkoła jest jedną z najstarszych w Warszawie Nasza szkoła jest jedną z najstarszych w Warszawie. Jej historia zaczyna się w roku 1903. Fasada szkoły, 1906

Paweł Chrzanowski, generał, emerytowany oficer wojsk rosyjskich utworzył prywatne gimnazjum. Pierwotnie przy ulicy Wielkiej (Poznańskiej) 13, a od 1904r., przy ulicy Smolnej.

Ołtarz w kaplicy szkolnej Gdy 2 września 1905r. Car Mikołaj II zezwolił na wprowadzenie języka polskiego do szkół, założyciel przekształcił placówkę w szkołę średnią z polskim językiem wykładowym. Była ona największą szkołą średnią na terenie trzech zaborów z ok. 54 uczniami w jednej klasie. Szkoła posiadała salę gimnastyczną, salę balową, boisko i kaplicę. Ołtarz w kaplicy szkolnej

Właściciel szkoły – był barwną postacią Właściciel szkoły – był barwną postacią. Większość swojego życia spędził w Rosji. Mimo to do swoich uczniów zawsze mówił po polsku. Miał ogromne zamiłowanie do podróży i sztuki. Wybrał się w podróż dookoła świata, z której przywiózł do Warszawy dzieła sztuki orientalnej. Publikował nawet artykuły do znanego czasopisma „Wędrowiec” o związkach secesji ze sztuką Chin i Japonii.

Gmach szkoły generał wybudował w stylu secesyjnym Gmach szkoły generał wybudował w stylu secesyjnym. Pierwotnym budynek szkoły był mniejszy od dzisiejszego. Wejście znajdowało się w miejscu dzisiejszego schroniska turystycznego. Gmach miał cztery piętra. Na pierwszym piętrze mieściła się prywatna praktyka profesora Jana Zaorskiego – znanego chirurga i pedagoga. W prawym skrzydle znajdowały się mieszkania do wynajęcia, z których szkoła czerpała dodatkowy dochód. Samo gimnazjum było stosunkowo drogie. Czesne w nim wynosiło 150 rubli rocznie.

Uczniowie w mundurkach w latach 1905-1915 Uczniowie chodzili na co dzień w mundurkach z obowiązkowym krawatem. Krój mundurków zmieniał się z biegiem czasu, ale ich kolor – ciemnogranatowy –nie ulegał zmianie. Uczniowie w mundurkach w latach 1905-1915

Szkoła starała się rozwijać wieloraką działalność Szkoła starała się rozwijać wieloraką działalność. Odbywały się w niej koncerty, wystawy, inscenizacje teatralne, popisy gimnastyczne. Działało się w niej koło szybowcowe i modelarskie.

W czasie I wojny światowej tajna szkolna drużyna harcerska im W czasie I wojny światowej tajna szkolna drużyna harcerska im. Tadeusza Kościuszki pełniła służbę sanitarną, organizowała pocztę obywatelską, uczestniczyła w walkach o granicę wschodnią.

W 1914 umarł założyciel szkoły, Paweł Chrzanowski W 1914 umarł założyciel szkoły, Paweł Chrzanowski. Zabrakło funduszy na dalsze funkcjonowanie placówki. Powstał komitet dla ratowania szkoły. Znany polityk, kandydat na prezydenta odrodzonej Rzeczpospolitej, minister spraw zagranicznych Maurycy hr. Zamoyski wyłożył potrzebne pieniądze. Szkoła przyjęła nazwę Gimnazjum Towarzystwa Szkoły Maurycego hr. Zamoyskiego. Na dzień przed uzyskaniem przez Polskę niepodległości szkoła przyjęła nazwę patrona kanclerza Jana Zamoyskiego, założyciela Zamościa. Jan Zamoyski

W 1920 zakupiono sąsiedni plac i powstało kolejne modyfikacje: „Nowe reformy” W 1920 zakupiono sąsiedni plac i powstało kolejne modyfikacje: W budynku postały – bezpłatna szkoła powszechna i gimnazjum, Trzy lata później dołączono również liceum humanistyczne i matematyczno-fizyczne, Po ukończeniu szkoły powszechnej ówczesny uczeń mógł wybrać rok dalszej edukacji albo 4 letnie gimnazjum i dwa lata liceum, Uczniowie zorganizowali Samorząd Szkolny Uczęszczali do kółek zainteresowań.

II wojna światowa Po wybuchu II wojny światowej niemiecki okupant zamknął gimnazja i licea. Ówczesny dyrektor szkoły uzyskał pozwolenie na prowadzenie kursów przygotowawczych. Gimnazjaliści uczęszczali na nie, ucząc się części przedmiotów jawnie, a części na tajnych kompletach. Władze niemieckie zamknęły w 1940 roku kursy przygotowawcze. Uczniowie liceum, 1939 r. W styczniu 1942 Niemcy zajęli budynek szkoły. Gmach szkoły został zniszczony podczas powstania warszawskiego w 1944r. I kompletnie wypalony od strony ulicy Smolnej. W czasie wojny co czwarty maturzysta poniósł śmierć.

W 1947 r. udało się odbudować część gmachu od strony boiska szkolnego, gdyż była ona najmniej zniszczona. W tej części powstała prywatna szkoła Wojciecha Górskiego. Niestety w 1949 r. została ona upaństwowiona i przekształcona w Państwową Szkołę Podstawową i Licealnego przy Smolnej 30. Pomnik Wojciecha Górskiego

12 marca 1958 zostało przywrócone imię Jana Zamoyskiego na wniosek dyrektora, rady pedagogicznej i grona wychowanków. Jan Zamoyski

Szkoła została rozdzielona w 1960 roku na Szkołę Podstawową nr 219 im Szkoła została rozdzielona w 1960 roku na Szkołę Podstawową nr 219 im. Wandy Wasilewskiej (działaczki komunistycznej) i XVIII Liceum Ogólnokształcącego im. Jana Zamoyskiego. Wanda Wasilewska

Szkoła posiada wielu wybitnych absolwentów m.in..: Tadeusza Kotarbińskiego - czołowego polskiego filozofa, Melchiora Wańkowicza – dziennikarza, Tadeusza Manteuffela – sławnego historyka, Stanisława Wigurę – sławnego lotnika, Jerzego Giedroycia – redaktora naczelnego „Kultury” paryskiej.

Aż do dzisiaj… Gdy w roku 1999 nastąpiła reforma edukacji w miejsce szkoły podstawowej powołano Gimnazjum nr 44.

Bibliografia 100 lat na Smolnej czyli dzieje gimnazjum i liceum im. Jana Zamoyskiego w Warszawie. Warszawa 2005 rok

Wykonała Paulina Urynowicz kl.IIc Klub Miłośników Historii Rok szkolny 2009/10