Bioróżnorodność gatunkowa Mariya Datskiv W49060 Anastasija Stankevych W49065

różnorodność gatunkowa Oznacza ,,zróżnicowanie wszystkich żywych organizmów występujących na Ziemi m.in. w ekosystemach lądowych, morskich i innych wodnych, jak też z zespołach ekologicznych, których organizmy te są częścią. Dotyczy to różnorodności wewnątrzgatunkowej i różnorodności na poziomie ekosystemów’’

Bioróżnorodność gatunkowa Najczęściej stosowana, wyraża się ją liczbą gatunków na jednostkę powierzchni lub w danym środowisku. Spośród 1.7 mln znanych dziś gatunków tkankowców około 1 mln to owady (nie występują w morzach), a około 300 tys. to gatunki morskie. Stopień poznania fauny morskiej, a zwłaszcza głębinowej jest wciąż bardzo słaby i szacunkowe oceny liczby gatunków morskich czekających na odkrycie wahają się w granicach 0.510 mln. 

Różnorodność biologiczna (gatunkowa): → nie ma dwóch identycznych ekosystemów, populacji, biocenoz → populacje mogą różnić się od siebie np. pod względem genetycznym, a biocenozy liczbą i zróżnicowaniem gatunków → zróżnicowanie gatunkowe biocenoz nazywamy różnorodnością gatunkową.

Wzorce różnorodności gatunkowe: → Fauna i flora jest ogólnie najliczniejsza w tropikach → Wyspy małe i odległe od lądu mają zwykle mniej gatunków → W naszych strefach geograficznych ekosystemy najbardziej bogate w gatunki to ekosystemy terenów podmokłych

W jakim celu mierzy się bioróżnorodność gatunkową? → aby ocenić wpływ zaburzeń środowiska na biocenozy → aby śledzić (monitorować) zmiany, które zachodzą w ekosystemach → aby wskazywać na tereny warte objęcia ochroną prawną.

Ochrona różnorodności biologicznej To systemowe działania podejmowane na rzecz trwałego zachowania wszystkich elementów różnorodności biologicznej w miejscach ich naturalnego występowania - ochrona in situ oraz zagrożonych gatunków, podgatunków i odmian poza miejscami ich naturalnego występowania bądź powstania - ochrona ex situ.

W “Globalnej strategii ochrony różnorodności biologicznej” opracowanej przez WRI, IUCN, UNEP [1992] przyczyny zagrożenia różnorodności biologicznej rozpatruje się w dwóch kategoriach: przyczyn podstawowych i przyczyn bezpośrednich.

Wśród przyczyn podstawowych wymienione są: niezrównoważony i szybki wzrost populacji ludzkiej i konsumpcji naturalnych zasobów, silne zawężenie gamy produktów oferowanych przez rolnictwo, leśnictwo, rybołówstwo, systemy ekonomiczne i polityczne niedoceniające wartości środowiska i jego zasobów, niedostatki wiedzy i niewystarczające jej stosowanie, systemy prawne i organizacyjne, które sprzyjają niezrównoważonej eksploatacji,

ubytki i rozdrobnienie biotopów, gatunki wprowadzone (obce), Do bezpośrednich przyczyn zmniejszania się różnorodności biologicznej zaliczono następujące typy zagrożeń: ubytki i rozdrobnienie biotopów, gatunki wprowadzone (obce), nadmierna eksploatację gatunków roślin i zwierząt, skażenia gleby, wód i atmosfery, globalne zmiany klimatu, intensywne rolnictwo i leśnictwo,

Najistotniejsze postanowienia konwencji to: Zasady ochrony różnorodności biologicznej określa Konwencja o różnorodności biologicznej. Została ona podpisana w dniu 5 czerwca 1992 roku w Rio de Janeiro podczas konferencji „Środowisko i Rozwój” (UNICED), znanej jako „Szczyt Ziemi”.    Najistotniejsze postanowienia konwencji to: zalecenie rozszerzenia zasięgu ochrony przyrody poza obszary i gatunki chronione, objęcie ochroną odmian, ras i gatunków udomowionych roślin i zwierząt, a w szczególności odmian, ras i gatunków starych i lokalnych, zrównoważone użytkowanie zasobów biologicznych oraz sprawiedliwy podział korzyści z niego wynikających,

Ważnym elementem „strategii ochrony” jest monitoring różnorodności biologicznej i prowadzenie bazy danych. Celem monitoringu jest gromadzenie w ujęciu dynamicznym, przetwarzanie i udostępnianie informacji ilościowych i jakościowych o stanie jej elementów ( gatunków) w różnych warunkach środowiskowych na obszarze całego kraju. Ochroną bioróżnorodności zajmują się Parki Narodowy, Parki Krajobrazowy, „Czerwona księga roślin” , „Czerwona księga zwierząt”, Pomnikami przyrody, Rezerwaty przyrody.  

Koniec