Psubraty ochrona humanitarna zwierz ą t Podsumowanie projektu zrealizowanego w listopadzie 2007 r. w dzielnicy Bemowo (autorzy: wybrani uczniowie klas szóstych, SP nr 306 im. ks. Jana Twardowskiego, pod opieką Janiny Tyszkiewicz)

Limeryki, limeryki Pewien chłopiec z okolic Warszawy Do rozwiązania miał dwie ważne sprawy Pierwsza: stworzy ć wierszyk z patosem Druga: wyjść na spacer z Atosem Zgadnijcie, z czym miał więcej zabawy? Jędrek Chychłowski, kl. VI b

Ten pies znalazł sobie dom wybieraj ą c wybieraj ą c wła ś cicieli!

Wybrani uczniowie klas szóstych przeprowadzili na Bemowie ponad sto ankiet dotycz ą cych zwierz ą t bezdomnych, domowych, egzotycznych, a tak ż e stosunku ludzi do zwierz ą t. i mo ż na powiedzie ć : HIP HIP HURRA! JEST DOBRZE – KOCHAMY ZWIERZ Ę TA I MARTWIMY SI Ę ICH LOSEM

Te ryby nie maj ą ju ż ż adnych szans...

...ale tym kotom pozostawmy wybór! Najcz ęś ciej spotykanymi zwierz ę tami bezdomnymi na Bemowie s ą psy i koty. To skutek okrucie ń stwa ludzi, bezmy ś lno ś ci i głupoty. Lecz tak ż e wina samych zwierz ą t, gdy ż za szybko si ę rozmna ż aj ą.

Czy schroniska powinny istnieć? Okazuje si ę, ż e tak. Dzi ę ki nim zwierz ę ta maj ą schronienie i pokarm. Maj ą wreszcie, gdzie mieszka ć. I nie musz ą chodzi ć po ś mietnikach i ulicach.

Ale czy ka ż dy z nich znajdzie dom?

L udzie si ę boj ą bra ć zwierz ę ta ze schroniska: bo mogły by ć bite i pozostał im po tym uraz, s ą emocjonalnie skrzywdzone.

Jednak b ą d ź my dobrej my ś li... Gdy ż serca ludzkie bywaj ą wielkie: obobior ą c zwierz ę ze schroniska mo ż na uratowa ć czyje ś ż ycie, ododa ć komu ś rado ść, ososprawi ć by zwierzak poczuł si ę kochany, oioi ma si ę przyjaciela bardziej oddanego.

Witaj! Mam na imię Patryk. Mieszkam w schronisku i wcale nie jestem z tego zadowolony. Potrzebuję dużo miłości i troski. W dawnym domu byłem bity i niechciany. Miałem być prezentem na gwiazdkę dla Karoliny, lecz ona mnie nie chciała. Koledzy ze schroniska pocieszają mnie, że ludzie nie myślą. Po prostu byłem nieprzemyślanym zakupem. Proszę jednak tych człowieków o dobrym sercu, aby brali zwierzęta ze schroniska i nie popełniali błędów, które zwierzętom robią wielką krzywdę! Z psim poważaniem, Patryk (Klaudia Pawłowska, Aleksandra Wiśniewska, VIc)

Czy w Warszawie są hipopotamy?

A może lwy i tygrysy? O! Na pewno lemury!

Zwierz ę tami z ZOO si ę nie zajmowali ś my, bo ogród zoologiczny w Warszawie jest tylko jeden i w innej dzielnicy.

Bądź człowiekiem dla zwierząt!!! Jak ju ż dobrze wszyscy wiecie Zwierz ę ta ż yj ą na ś wiecie: ż ubry, rysie, wilki, sarny, bez nich jest krajobraz marny.

Wobec zwierz ą t mówi ę wi ę cej. Proponuj ę moi mili Ż eby ś cie dla zwierz ą t dobrzy byli. Szanujmy zwierz ę ta i dbajmy o nie! O ptaki, koty oraz konie.

Dziki w lesie maj ą pecha – Niech nie braknie im orzecha. Gdy jest biedna psina chora -z-zaprowad ź j ą do doktora. Jeszcze jedna moja nota: Ż e w Warszawie jest ciasnota. Nie po chaszczach, nie po lasach Biegnie piesek sam po pasach. Kierowco! Noga z gazu – pro ś ba ma: Oszcz ę d ź prosz ę tego psa!

Nie kład ź smyku w lesie wnyku! Dokarmiaj zwierz ę ta Bo m ą dry jest, kto o tym pami ę ta.

Pi ę kne skórki lisów białych, najpi ę kniejsze z ocalałych. By ś wiat pi ę kny był dzi ś, jutro, Nie potrzebne jest mi futro.

Ba ż ant to ptak kolorowy O rosole nie ma mowy. Wobec zwierz ą t respekt czuj ę ! Ś wiat zwierz ę cy szanuj ę ! (autor: Jedrek Chychłowski, VI b)

Witaj! Jestem bezdomn ą suczk ą i mieszkam w schronisku. Jest mi zimno i niewygodnie. Jestem głodna, nikt mnie nie chce. Mój wła ś ciciel otaczał mnie opiek ą, gdy byłam szczeniaczkiem. Potem wyrzucił na ulic ę i powiedział: Dorosła ś ju ż. Nie jeste ś mi potrzebna. Zawsze chciałam mie ć normalny dom i ludzi, którzy zawsze b ę d ą mnie kochali, bez wzgl ę du na to, czy jestem szczeniakiem czy du żą suczk ą. Chciałabym zmieni ć swój dom. Ludzie nie doceniaj ą zwierz ę cych uczu ć. Mam nadziej ę, ż e mój pokrótce przedstawiony ż yciorys cho ć troch ę wzruszył Ciebie. Je ś li masz cho ć troch ę serca – przygarnij mnie. Nie ka ż mi mordowa ć si ę w schronisku. Pozwól mi dorasta ć w spokoju i miło ś ci. Z psim powa ż aniem, Aviva (autor: Patrycja Papaj, VI c)