CO WIDAĆ I CZEGO NIE WIDAĆ? Autorzy: Barbara Gora, Magdalena Goryszewska, Joanna Linko.

Rodzaje następstw w ekonomii Widoczne – natychmiastowe, bezpośrednie Niewidoczne – pojawiające się po pewnym czasie, odległe, stopniowe, pośrednie

Typy ekonomistów według Bastiata DOBRY Przewiduje odległe skutki Szuka trwałych korzyści, poświęcając chwilowe ofiary Rozsądny Analityczny ZŁY Dostrzega tylko to co widoczne Szuka aktualnej korzyści, co przynosi wielkie ofiary w przyszłości Słaby, wyrachowany Ignorant

Nauczyciele ludzkości DOŚWIADCZENIE PRZEWIDYWANIE Bezpośrednie odczuwanie skutków czynów Unikanie bolesnych doświadczeń

Rozbita szyba – widoczne i niewidoczne aspekty Co widać: konsument, pozbawiony przez zniszczenie swojego dobra; producent, który zyskuje wskutek wypadku; czego nie widać: przedstawiciel dowolnej dziedziny gospodarki, ponoszący stratę.  

Dla przemysłu jako całości obojętne jest, do której jego gałęzi pójdą pieniądze Społeczeństwo traci, gdy rzeczy są bezużytecznie niszczone Niszczenie, marnotrawstwo; nie przynosi korzyści gospodarce, nie daje zysku

Widoczne i niewidoczne aspekty utrzymania armii Co widać: Armia daje zatrudnienie wielu branżom handlowym-dzięki czemu gospodarka może się rozwijać. Czego nie widać: Pieniądze podatnika mogłyby być przeznaczone na coś innego-bardziej pożytecznego.

Widoczne i niewidoczne aspekty demobilizacji: Co widać: Przypuszczalny wzrost bezrobocia i zmniejszenie pensji. Czego nie widać: „środek zwiększający podaż pracy jednocześnie zwiększa na nią popyt”.

Widoczne i niewidoczne aspekty podatków Co widać: Tworzenie nowych miejsc pracy i zarobki dostawców u których zaopatrują się urzędnicy. Czego nie widać: Uniemożliwienie dokonania zamierzonych wydatków podatnika.

Poborca na wsi – widoczne i niewidoczne aspekty Co widać: Bogactwo ministra, które wg. innych pomaga rozwojowi kraju. Czego nie widać: Nie obrobione pola, biedniejszy robotnik i nie wykonana praca.

„ nauczmy się sądzić rzeczy nie tylko po tym, co widać, ale też po tym, czego nie widać” Fryderyk Bastiat

Czy państwo powinno dotować sztukę? DOTACJA = subsydium zaopatrzenie, wyposażenie w środki finansowe; forma finansowania jednostek pozabudżetowych; przedsiębiorstw, instytucji, organizacji; bezzwrotna pomoc finansowa w celu popierania jakiejś działalności

Stanowiska ZA Uwznioślenie duszy narodu PRZECIW Problem sprawiedliwości rozdzielczej Wątpliwe sprzyjanie sztuce Odwrócenie naturalnego porządku ludzkich potrzeb ZA Uwznioślenie duszy narodu Korzyść dla moralności, zwyczajów, przemysłu

Stanowisko Bastiata – przeciw Upaństwowienie zbyt wielu dziedzin życia (rolnictwa, przemysłu, handlu) Dziedziny życia mają same szukać środków finansowych – postulat wolności Decyzja o dotacjach powinna należeć do obywateli Zakłócenie naturalnego rozwoju

Stanowisko ustawodawców - za Brak wspomagania przez rząd prowadzi do zniszczenia Wszystko istnieje z woli państwa Ekonomiści to wrogowie ludzkiej działalności

Widoczne i niewidoczne aspekty dotacji Co widać: Pieniądze z dotacji trafią do robotników pracujących w teatrze Czego nie widać: Źródłem dotacji są podatnicy, którzy nie mogą wydać tych pieniędzy w inny sposób STRATA DOCHÓD

„Wydatki publiczne dokonywane są zawsze zamiast wydatków prywatnych i w konsekwencji (...) nie wspomagają losu klasy pracującej jako całości” Fryderyk Bastiat

Widoczne i niewidoczne aspekty robót publicznych Co widać: Stworzenie miejsc pracy Czego nie widać: Pozbawienie pracy innych ludzi.

Roboty publiczne pochłaniają pieniądze podatników, które mogliby wykorzystać w inny sposób; Obciążanie kosztami wykonania rzeczy bezużytecznej jest niedorzecznością; Interwencja ogółu podatników jako środek przejściowy może przynieść korzyść; Interwencja ta nie powoduje wzrostu globalnego zatrudnienia i wynagrodzenia, zabiera je czasom zwyczajnym i oddaje trudnym, stosowana permanentnie jest ekonomiczną sprzecznością.

Widoczne i niewidoczne aspekty kredytu Co widać: Pożyczka jakiegoś dobra czego nie widać: Nie wszystkim wystarczyło dobra.

Dziękujemy za uwagę