Moja okolica Karol Ziemniczak Licheń Stary Historia Historia sanktuarium Jezioro Licheńskie Obraz Matki Bożej Licheńskiej Karol Ziemniczak Kopalnia węgla Elektrownia Warto zobaczyć Most Unii Europejskiej

Licheń Stary Licheń Stary (według TERYT Stary Licheń) – wieś położona we wschodniej części województwa wielkopolskiego, w powiecie konińskim, w gminie Ślesin, nad jeziorem licheńskim. Miał prawa miejskie w wiekach XV-XVII. Od połowy XIX w. jest ośrodkiem pielgrzymkowym o znaczeniu ogólnopolskim. Dalej

Powrót

Historia Historia osadnictwa na terenie miejscowości sięga epoki kamiennej, z której to przedmioty bytowania człowieka odnaleźli archeolodzy. W czasach rzymskich wiódł tędy szlak handlowy, zwany bursztynowym. Wg legendy na wzgórzu, tuż nad jeziorem, znajdowała się wówczas pogańska świątynia, w której czczono słowiańskie bóstwo zwane Lichem – od którego z kolei wywodzić się miała nazwa miejscowości. Od co najmniej 1458 miał prawa miejskie, jednak brak rozwoju oraz zniszczenia z czasów potopu szwedzkiego spowodowały utratę tych praw w 1655. Obecnie jedno z większych sanktuariów maryjnych w Polsce (rocznie ok. 1,5 mln pielgrzymów i turystów), prowadzone przez księży Marianów, przybyłych do tutejszej parafii w 1949 roku. Miejscem kultu religijnego jest Bazylika Matki Bożej Bolesnej Królowej Polski. Dalej

Powrót

Historia sanktuarium Dalej Na rynku w Licheniu znajduje się kapliczka z granitowym krzyżem, prawdopodobnie z XII wieku, z którym wiąże się legenda o komesie Piotrze, który 1151 roku w połowie drogi między Kaliszem a Kruszwicą, postawił słup kamienny, znajdujący się w Koninie. Historia sanktuarium wiąże się z małym obrazkiem Matki Bożej, który zawiesił w pobliskim lesie Tomasz Kłossowski, kowal z Izabelina. Obraz został przez niego umieszczony w kapliczce na sośnie w lesie grąblińskim, nieopodal Lichenia. Obrazek został namalowany prawdopodobnie pod koniec XVIII wieku, przez nieznanego malarza, na modrzewiowej deseczce. Malowidło przedstawia popiersie Najświętszej Maryi Panny spoglądającej w dół, posiadającej na piersi rozpostartego orła białego w koronie. Dalej

Historia sanktuarium Dalej Około 1850 roku – Mikołaj Sikatka (Sikacz) - miejscowy pasterz , miał przed tym obrazem kilkakrotnie wizję Matki Bożej. Przekazała mu ona orędzie wzywające do modlitwy i nawrócenia, oraz polecenia przeniesienia obrazu w miejsce bardziej godne. Początkowo nikt nie uwierzył Sikatce. Sytuacja zmieniła się, gdy w tym samym roku w okolicy zapanowała — zapowiedziana wg niego przez Matkę Bożą — epidemia cholery. Mieszkańcy zaczęli licznie gromadzić się przy obrazie na modlitwie o zdrowie. Świadectwa o licznych uzdrowieniach sprawiły, że władze kościelne po zbadaniu tych wydarzeń poleciły przenieść obraz do kościoła w Licheniu, co nastąpiło uroczyście 29 września 1852 roku. Same objawienia nigdy nie zostały przez Kościół uznane. Dalej

Historia sanktuarium Dalej W 1949 roku parafię licheńską objęło Zgromadzenie Księży Marianów Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny (łac. Congregatio Clericorum Regularium Marianorum sub titulo Immaculatae Conceptionis Beatissimae Virginis Mariae, skr. MIC), zakon katolicki założony w 1673 roku przez Stanisława Papczyńskiego. 15 sierpnia 1967 roku Kardynał prymas Polski – Stefan Wyszyński, w święto Wniebowzięcia Matki Bożej, przy udziale ordynariusza diecezji włocławskiej biskupa Antoniego Pawłowskiego, wielu innych biskupów, kilkuset księży, zakonników i zakonnic oraz 150 tys. wiernych, dokonał aktu koronacji obrazu Matki Bożej Licheńskiej. Korona została przysłana przez papieża Pawła VI, który nadał obrazowi tytuł: Maryja – Bolesna Królowa Polski. Obecnie obraz znajduje się w głównym ołtarzu nowej Bazyliki. Dalej

Historia sanktuarium Dalej Oprócz kościoła znajdują się w Licheniu także inne obiekty cenne dla pielgrzymów. W lesie grąblińskim została zbudowana droga krzyżowa oraz dwie kapliczki: duża i mała. W małej jest umieszczony kamień przyniesiony z głębi lasu grąblińskiego, mający wg wierzeń przedstawiać wypalone stopy Matki Bożej. W centralnej części sanktuarium, znajduje się kościół pw. św. Doroty. Pierwotny, parafialny drewniany kościół z 1415 zastąpiono murowanym zbudowanym w okresie 1844 - 1855. Budowa nowego kościoła wiązała się głównie z decyzją o przekazaniu do Lichenia słynnego już wówczas obrazu Matki Bożej powstałego w drugiej połowie XVIII wieku jako kopia szesnastowiecznego obrazu ołtarzowego z kościoła w Rokitnie. Obraz ten był w kościele aż do 2006, gdy przeniesiono go do bazyliki. Kościół został gruntownie przebudowany w 1977, gdy wymieniono prawie całe wyposażenie wnętrza oraz strop i dach świątyni. Dalej

Historia sanktuarium Obok kościoła wznosi się 25-metrowej wysokości kamienna góra (tzw. Golgota), na której szczycie widoczny jest krzyż oraz postacie Matki Bożej i św. Jana. Zbudowano ją w okresie 1976 - 1985, m.in. z wielkiej ilości głazów narzutowych. Na Golgocie rozmieszczono stacje drogi krzyżowej oraz szereg sztucznych grot, w których urządzono kaplice. Powrót Dalej

Powrót

Bazylika Najświętszej Maryi Panny Licheńskiej W 2004, po dziesięciu latach prac, oddano do użytku monumentalną pięcionawową bazylikę z centralną kopułą, według projektu Barbary Bieleckiej z Gdyni. Jest to obecnie największa świątynia w Polsce, ósma w Europie i dwunasta na świecie – długość 139 m, szerokość 77 m (szerokość elewacji frontowej – 162 m), wysokość części centralnej 64,8 m (wysokość krzyża wieży – 141,5 m). Kubatura budowli wynosi ponad 300 tys. m³, powierzchnia 23 tys. m². Światło wpada do wnętrza przez tyle okien, ile jest dni w roku – 365, a wejść do środka można przez tyle drzwi, ile rok ma tygodni – 52. Do kościoła prowadzą 33 stopnie nawiązujące do lat życia Jezusa Chrystusa na ziemi. Na placu przed bazyliką może zgromadzić się ok. 250 tys. wiernych. Powrót Dalej

Tablice rejestracyjne PKN Województwo wielkopolskie Powiat koniński Gmina Ślesin Położenie 52° 19' 24'' N 18° 21‘ 36'' E Ludność (2006) 1100 Strefa numeracyjna 63 Kod pocztowy 62-563 Tablice rejestracyjne PKN Powrót

Jezioro Licheńskie Jezioro Licheńskie – niewielkie jezioro znajdujące się w powiecie konińskim w gminie Ślesin, w pobliżu miejscowości Licheń Stary. Jest klasycznym jeziorem rynnowym o silnie rozwiniętej linii brzegowej. Brzegi jeziora, przeważnie wysokie, są w dużej części otoczone lasami. Wysokim brzegom towarzyszy strome dno. Dalej

Powrót

CUDOWNY OBRAZ MATKI BOŻEJ LICHEŃSKIEJ Dalej CUDOWNY OBRAZ MATKI BOŻEJ LICHEŃSKIEJ Słynący z cudów wizerunek Matki Bożej Licheńskiej znajduje się w głównym ołtarzu bazyliki mniejszej w Licheniu. Pochodzi z drugiej połowy XVIII w. Nieznany malarz na cienkiej, modrzewiowej desce przedstawił pełną smutku Najświętszą Maryję Pannę, spoglądającą na rozpostartego na Jej piersiach orła białego w koronie. Obraz przeznaczony był najpierw do prywatnych modlitw, szybko stał się jednak obiektem kultu. Decyzją Episkopatu Polski został koronowany 15 sierpnia 1967 r.

Powrót

W pobliżu Lichenia warte zobaczenia są: klasztor oo. Kamedułów w Bieniszewie, Kazimierz Biskupi Pałac biskupów gnieźnieńskich w Ciążeniu Kościół pw. św. Piotra i Pawła z XIII w. w Starym Mieście Pałac w Kościelcu Kompleks klasztorny w Lądzie Powrót

Kopalnia węgla brunatnego Konin Kopalnia Węgla Brunatnego Konin w Kleczewie S.A.. Główna siedziba kopalni znajduje się w Kleczewie. KWB Konin powstała w czasie II wojny światowej, kiedy to Niemcy rozpoczęli budowę kopalni wraz z zakładem przeróbczym – brykietownią. W 1945 roku, na bazie istniejącej infrastruktury rozpoczęto eksploatację odkrywki Morzysław, początkowo dla potrzeb miejscowej ludności, a od 1946 roku też dla potrzeb brykietowni. W 1953 roku swoją działalność zaczęła odkrywka Niesłusz. W lipcu 1955 roku kopalnia otrzymała oficjalnie nazwę Kopalnia Węgla Brunatnego „Konin”. W oparciu o złoża węgla brunatnego zaczęła działać w 1958 elektrownia „Konin”, a w latach 1967-1969 zbudowano dodatkowo elektrownię „Pątnów”. W trakcie eksploatacji surowca stworzono odkrywki: Dalej

Powrót

Most Unii Europejskiej w Koninie Powrót

Zespół Elektrowni Pątnów-Adamów-Konin Powrót Zespół Elektrowni Pątnów-Adamów-Konin to zespół czterech elektrowni w rejonie Konina, dostarczających około 10 procent mocy krajowej i wynosi 2288 MW.

KONIEC Autor: Karol Ziemnicza