PRZEGLĄD METOD I TEORII ANALIZA TECHNICZNA PRZEGLĄD METOD I TEORII

TEORIA DOWA Charles Dow współwłaściciel i redaktorem "The Wall Street Journal". Opisał swoje poglądy na temat spekulacji i roli średnich transportowej i przemysłowej. Dow opracował swą teorię na podstawie analizy zachowań cen na rynku pod koniec XIX wieku.

TEORIA DOWA - założenia Manipulacja ma krótkie nogi Średnie dyskontują wszystko Słabości teorii – późne sygnały

Manipulacja ma krótkie nogi Nie możliwe jest manipulowanie głównym trendem. Moża dokonać manipulacji na krótką metę. Nie da się manipulować głównym trendem. Nawet jeżeli da się zmanipulować spółkę to nie da się zmanipulować indeksu czy całego rynku.

Średnie (indeksy) dyskontują wszystko Indeksy odzwierciedlają działanie tysięcy inwestorów. Między nimi znajdują się tacy, którzy mają dostęp do informacji o tendencjach i wydarzeniach. Każdy czynnik oddziałujący na podaż i popyt znajduje odzwierciedlenie w średnich rynkowych. Uwzględniają one nawet klęski żywiołowe. Wystarczy analizować cenę bo w niej jest zawarte wszystko.

Słabość teorii Inwestowanie tylko w trendzie głównym, a więc późne sygnały i duże straty w przypadku błędu.

TEORIA DOWA - trendy Kursy w perspektywie czasowej nie poruszają się w zupełnym bezwładzie i przypadkowo Poruszają się one w ruchach trendowych.

TEORIA DOWA - trendy Trend główny – trwa od kilku miesięcy do wielu lat Trendy wtórne – trwają od trzech tygodni do trzech miesięcy, rzadko dłużej Ruchy dzienne – niebezpieczne i niewiarygodne

TEORIA DOWA - trendy

TEORIA DOWA - hossa Faza 1 – Akumulacja - informacje z giełdy są złe. Aktywność mała. Akcje są kupowane przez najbardziej wytrawnych inwestorów, kiedy wszystkie "złe" informacje zostały już zdyskontowane przez rynek. Tłum patrzy z niedowierzaniem na postępującą zwyżkę. Faza 2 – Wzrost cen - systematyczny wzrost wartości notowań oraz rosnąca aktywność zainteresowanych rynkiem. Ci którzy kupują, opierają się na technicznej analizie trendu. Faza ta przebiega pod znakiem szybkich wzrostów cen i napływania coraz lepszych wiadomości gospodarczych. Faza 3 – Spekulacja i masowość (euforia) - ludzie stoją w kolejkach po akcje. Wiadomości z giełdy i o giełdzie sa na pierwszych stronach gazet. Wygrane są extremalnie wysokie. W ostatnim stadium tej fazy przy niesamowitych spekulacjach wzrastają obroty do extremalnych wartości.

TEORIA DOWA - bessa Faza 1 – Dystrybucja - zyski z handlu są bardzo wysokie. Inwestorzy zaczynają zamykać swoje pozycje. Tłum jest sfrustrowany brakiem zysków. Obroty są wysokie mimo, że zaczynają wykazywać tendencję spadkową przy ruchach kursów w dół. Faza 2 – Spadek cen – systematyczny spadek cen wywołany sprzedażą akcji przez inwestorów trendowych. Ci którzy sprzedali nie odkupują akcji, a ci którzy kupili musza sprzedawać niżej. Wielu łapaczy dołków traci pieniądze. Faza 3 – Rozpacz, masowość - faza paniki. Ludzie nie chcą kupować akcji. Sprzedający działają nerwowo. Trend przyspiesza nagle podczas gdy obrót dochodzi do szczytowego momentu.

Średnie (przemysłowa i transportowa) muszą się potwierdzać Dow odwoływał się do średniej przemysłowej i średniej transportowej. Zakładał, że każdy istotny sygnał zapowiadający hossę lub bessę musi zostać potwierdzony przez wskazania obu tych średnich. Inaczej mówiąc obie te średnie muszą przebić się ponad ostatni szczyt z poprzedniego trendu wtórnego, aby można było mówić o początku hossy. Sygnały te nie muszą wystąpić jednocześnie, ale im bliżej siebie w czasie tym lepiej. Kiedy średnie dają rozbieżne sygnały, należy zakładać, że trend będzie kontynuowany. Teoria Elliota różni się w tym punkcie o tyle, że wymaga sygnału tylko od jednej średniej.

Obecnie inwestorzy chętniej obserwują S&P 500 i DJIA

Obroty idą z trendem Wolumen powinien rosnąć w trakcie głównego trendu. Oznacza to, że w trakcie hossy ceny i wolumen powinny rosnąć i spadać wraz ze spadkiem cen. Odwrotna sytuacja panuje w trakcie bessy. Wolumen powinien rosnąć w trakcie spadków cen i obniżać się wraz z ich wzrostem.

Trend uważa się za aktualny tak długo, jak nie ma definitywnych sygnałów potwierdzających jego zmianę

TEORIA DOWA – sygnały sprzedaży sprzedaj sprzedaj

TEORIA DOWA – sygnały kupna kupuj kupuj

Trend horyzontalny Trend horyzontalny, który zastępuje trend wtórny, trwa od 3 tygodni do 3 mcy. Ceny wahają się w granicach 5%. Trend boczny reprezentuje tymczasową równowagę popytu i podaży.

Ceny zamknięcia Dow zalecał analizę w cenach zamknięcia

CHARTYŚCI Analitycy wykresów studiują ruchy cen, aby rozpoznać powtarzające się formacje. Stawiają sobie za cel osiągnięcie zysku w momencie, gdy zaobserwowany schemat ponownie się pojawia. Nauczenie się jak czytać wykresy może zabrać dużo czasu, ale także dużo czasu zajmuje zostanie lekarzem medycyny.

TREND LINES

Rysowanie linii trendu

Dylematy podczas rysowania linii trendu Mamy następujące warianty jeśli chodzi o linie trendu: 1./ skala arytmetyczna, ceny zamknięcia; 2./ skala logarytmiczna, ceny zamknięcia; 3./ skala arytmetyczna, ekstrema cenowe; 4./ skala logarytmiczna, ekstrema cenowe; 5./ skala arytmetyczna, korpusy czyli strefy konsolidacji; 6./ skala logarytmiczna, korpusy czyli strefy konsolidacji. Wariantów do wyboru mamy sześć. Pytania są następujące: wybrać tylko jeden z wariantów i konsekwentnie go stosować, stosować wszystkie, kilka z nich, a może jeszcze inaczej?

Przełamanej linii trendu wzrostowego nie należy identyfikować z „krachem” Rynek może po prostu przebić linię trendu po to, aby zbudować nowy trend pod nieco mniejszym kątem.

RUCH POWROTNY DO LINII TRENDU Po przebiciu (w tym przypadku spadkowej) linii trendu często ma miejsce ruch powrotny do tej linii. Jest to dobra okazja do zajęcia pozycji na wyjściu powyżej poprzedniego szczytu ze stopem na ostatnim minimum.

ANALIZA FORMACJI – FORMACJA GŁOWY I RAMION Źródło: bossa.pl

Formacja Głowy i Ramion jako formacja odwracająca trend wzrostowy na szczycie ruchu Głowa jest szczytem cenowym, otoczonym przez dwa niższe wierzchołki (ramiona). Linia szyi łączy dna spadków, zapoczątkowanych od lewego ramienia i od głowy. Linia szyi nie musi być płaska - może być skierowana w górę lub w dół. Skierowana w dół pokazuje, że niedźwiedzie stają się coraz silniejsze. Prawe ramię może być na poziomie wyższym lub niższym od lewego ramienia, może być dłuższe lub krótsze.

Formacja Głowy i Ramion jako formacja odwracająca na szczycie ruchu korygującego trend spadkowy

Formacja Głowy i Ramion jako formacja odwracająca na chwilę trend wzrostowy (szczyt lokalny 3 przed korektą a-b-c)

Trzy identyczne układy Trzy identyczne układy. Warto o nich pamietać ze względu na ich powtarzalność.

Formacja Głowy i Ramion jako formacja kontynuacji trendu spadkowego

PODWÓJNY SZCZYT I DNO Źródło: bossa.pl

Podwójny szczyt na szczycie trendu wzrostowego

Tak to wygląda w większości przypadków Tak to wygląda w większości przypadków. Zmiany trendu są na tyle rzadkie, że większość formacji nic nie oznacza.

Podwójne dno na dnie trendu spadkowego

podwójne dno, podwójny szczyt, prostokąt – szukanie okazji w trendzie na końcu ruchu korekcyjnego

Podwójny szczyt na zniesieniu 0.382 to jest to czego szukamy.

ANALIZA FORMACJI – TRÓJKĄT Źródło: bossa.pl

Trójkąty Trójkąt jest strefą konsolidacji. Jego górna i dolna linia graniczna zbiegają się po prawej stronie. Trójkąt może spełniać rolę formacji odwrócenia trendu, ale częściej służy jako formacja kontynuacji.

Formacja trójkąta symetrycznego

Formacja trójkąta zwyżkującego

Formacja trójkąta zniżkującego

Formacja trójkąta rozszerzającego się (trójkąt odwrócony)

Przykład: DJA październik 1975 - październik 1976

Trójkąt rozszerzający się w falach Elliott’a

ANALIZA FORMACJI – CHORĄGIEWKA Źródło: bossa.pl

ANALIZA FORMACJI – FLAGA Źródło: bossa.pl

ANALIZA FORMACJI – FLAGI

ANALIZA WSKAŹNIKOWA średnie ruchome Prawdopodobnie zdecydowanie największa ilość pieniędzy inwestowana jest na rynkach terminowych na podstawie technik korzystających ze średnich kroczących. Ponieważ średnie można stosować praktycznie do wszystkiego - od wykrywania długoterminowych wielomiesięcznych trendów począwszy, a na wyznaczaniu linii obrony w transakcjach jednodniowych kończąc.

Ed Seykota Ed Seykota turned $5,000 into $15,000,000 over a 12 year time period.

ANALIZA WSKAŹNIKOWA średnie ruchome Jest ich tak wiele rodzajów i kombinacji, że nie ma sensu ich tu wszystkich wyliczać. Podstawowe to proste, ważone i wykładnicze. Bardziej skomplikowane to: Kalman g, g-h, g-h-k filters; Polynomial filters; Kaufman adaptive moving average (KAMA); Chande Variable Index Dynamic Average (Vidya); Double Exponential Moving Averages (DEMA); Triple Exponential Moving Average (TEMA) JMA – Jurik Moving Averages i wiele innych...

ANALIZA WSKAŹNIKOWA średnie ruchome – system pojedyńczej średniej

System oparty na średniej będzie przynosił regularne zyski na rynkach charakteryzujących się długimi trendami. W trendzie bocznym ponoszone jednak przez nas straty mogą zrównoważyć wcześniejsze zyski.

Na średnią z 50 i 200 sesji patrzą inwestorzy na całym świecie.

Konstrukcja MACD Jest to jeden z najpopularniejszych wskaźników, równie często wykorzystywany w systemach transakcyjnych. W swojej konstrukcji opiera się na różnicy dwóch ekspotencjalnych średnich ruchomych o różnych okresach. Linią sygnalną jest średnia z wartości samego wskaźnika. Podstawowa interpretacja zakłada generowanie sygnałów na podstawie przebicia przez MACD linii sygnalnej. Przebicie oddolne jest sygnałem kupna, odgórne traktowane jest jako sygnał sprzedaży. Potwierdzeniem sygnałów jest odpowiednie przełamanie poziomu równowagi. Czasem celne wskazówki daje też poszukiwanie dywergencji. MACD = EMA (C; 12) - EMA (C; 26) Signal Line = EMA (MACD; 9) MACD opiera się nie na jednej ale na trzech średnich ruchomych wykładniczych przedstawionych graficznie w postaci dwóch linii. Pierwsza linia obrazuje różnicę między wykładniczymi średnimi kroczącymi: 12 - okresową i 26 okresową. Druga linia zwana linią sygnału to przybliżony odpowiednik 9-okresowej średniej kroczącej wartości składających się na linię pierwszą.

Dywergencje na MACD

Brak dywergencji w silnym trendzie – warto wziąć długą na tzw Brak dywergencji w silnym trendzie – warto wziąć długą na tzw. dobicie i wykończenie struktury

ANALIZA WSKAŹNIKOWA RSI – wskażnik siły względnej Jest to jeden z najpopularniejszych i najczęściej używanych oscylatorów. Nie jest to jednak, jak wskazuje nazwa, typowy miernik siły względnej. Jak klasyczny oscylator zyskuje wartości w przedziale 0 -100. Podstawowa analiza zakłada poszukiwanie dywergencji względem wykresu cenowego. RSI jest również miernikiem stanów wykupienia / wyprzedania rynku. Wartości powyżej 70 pkt., są odbierane jako wykupienie rynku, poniżej 30 pkt. jako wyprzedanie rynku. Należy ze sobą wiązać sygnalizowane skrajne stany rynku z pojawiającymi się dywergencjami. Dodatkowo wskaźnik może być poddawany klasycznym technikom analitycznych, jak kreślenie linii trendów, poszukiwaniu formacji cenowych oraz sygnały płynące z ich przebicia. Źródło: bossa.pl Budowa wskaźnika jest oparta na relacji ostatniej ceny zamknięcia do ceny zamknięcia sprzed 10 sesji. Zakres wskaźnika to 0 – 100. Wyjście powyżej 80 jest wejściem w strefę wykupienia, zejście poniżej 20 jest wejściem w strefę wyprzedania. Wejście w którąś ze stref jest przygotowaniem na możliwość wystąpienia zmiany trendu.

Na wig20 rsi14 poniżej 20 nie zeszło ani razu.

Kiedy rynek robi nowy szczyt, a wskaźnik nie potwierdza szczytu mamy do czynienia z dywertgencją i powinniśmy być świadomi faktu, że rynek może dokonać zwrotu. Zacieśniamy stopy i zwracamy baczna uwagę na sygnały płynące z analizy Price & Time.

Kiedy rynek wchodzi w szeroki zakres wahań dywergencje na RSI bardzo dobrze się sprawdzają

Jak rynek „złapie fazę” można grać od dywergencji do dywergencji

ANALIZA WSKAŹNIKOWA ATR – wskażnik zmienności cen Koncepcja True Range (TR) jest zdefiniowana jako największa wartość z: - high dzisiaj minus low dzisiaj - wartość bezwzględna high dzisiaj minus close wczoraj - wartość bezwzględna low dzisiaj minus close wczoraj ATR (14) najbardziej popularny – ATR(14) z wczoraj mnozymy przez 13, dodajemy TR z dzisiaj i dzielimy na 14

ANALIZA WSKAŹNIKOWA ATR – wskażnik zmienności cen Jest to wskaźnik mierzący zmienność cen. Niskie wartości wskaźnika obecne są w okresach konsolidacji jaka towarzyszy kształtowaniu szczytów np. niektórych formacji cenowych lub bezpośrednio po okresach stabilizacji. Wysokie wartości wskaźnika często towarzyszą kształtowaniu lokalnych minimów poprzedzonych gwałtownymi spadkami.

ANALIZA WSKAŹNIKOWA AD/line Jest to nie kursowa miara ogólnej tendencji rozwojowej kształtującej się na giełdzie. Trend wskaźnika ma przy tym większe znaczenie niż aktualna wartość samego wskaźnika. Określa ogólną tendencję na rynku, nie uwzględnia (jak np. WIG) ani wartości rynkowej spółek, ani liczby wyemitowanych przez nie akcji. Wskaźnik A/D mówi tylko, czy na rynku przeważa liczba spółek, których cena rośnie, czy też większa jest liczba spółek, których wartość akcji maleje.

ANALIZA WSKAŹNIKOWA AD/line 1./ Po każdej sesji wyznacza się liczbę spółek nA, których cena, w stosunku do poprzedniego notowania wzrosła, liczbę spółek nD , których cena zmalała oraz liczba spółek nU, których cena nie uległa zmianie. Następnie w przypadku gdy nA> nD oblicza się pierwiastek kwadratowy ilorazu [(nA - nD): (nU )] x 100, określającego siłę wzrostu wskaźnika. Gdy liczba spółek, których cena spada, przewyższa liczbę spółek o rosnącej cenie (nA<nD), pierwiastek wylicza się ze wzoru: [ (nD - nA) : (nU)] x 100. Dla tak otrzymanej wartości, aby zaznaczyć jej charakter spadkowy, dopisujemy znak "-". Wyznaczona w ten sposób liczba jest współczynnikiem A/D Line.

ANALIZA WSKAŹNIKOWA AD/line W prostym założeniu wskaźnik informuje czy zmianom cen towarzyszą zwiększone ruchy akumulacyjne czy dystrybucyjne. Oparty jest na twierdzeniu, że każdy ruch wzmacnia zmiana obrotów. Jeżeli kurs rośnie i równolegle przyrastają obroty wówczas jest to zwiększona akumulacja (wskaźnik rośnie), odwrotna sytuacja następuje w przypadku spadku notowań. Wzrost obrotów na zniżce odbierany jest jako zwiększona dystrybucja (wskaźnik spada). Podstawowa analiza zakłada więc obserwację kierunku ruchu wskaźnika oraz wyszukiwania dywergencji. Źródło: bossa.pl

Źródło: Portal edukacji kapitałowej ŚWIECE JAPOŃSKIE Źródło: Portal edukacji kapitałowej

ŚWIECE JAPOŃSKIE formacje odwrócenia trendu Źródło: Portal edukacji kapitałowej

ŚWIECE JAPOŃSKIE formacje odwrócenia trendu Źródło: Portal edukacji kapitałowej

ŚWIECE JAPOŃSKIE formacje odwrócenia trendu Źródło: Portal edukacji kapitałowej

ŚWIECE JAPOŃSKIE formacje odwrócenia trendu Źródło: Portal edukacji kapitałowej

ŚWIECE JAPOŃSKIE formacje odwrócenia trendu Źródło: Portal edukacji kapitałowej

ŚWIECE JAPOŃSKIE formacje odwrócenia trendu Źródło: Portal edukacji kapitałowej

ŚWIECE JAPOŃSKIE formacje odwrócenia trendu Źródło: Portal edukacji kapitałowej

ŚWIECE JAPOŃSKIE formacje odwrócenia trendu Źródło: Portal edukacji kapitałowej

ŚWIECE JAPOŃSKIE formacje odwrócenia trendu Źródło: Portal edukacji kapitałowej

ŚWIECE JAPOŃSKIE formacje odwrócenia trendu Źródło: Portal edukacji kapitałowej

ŚWIECE JAPOŃSKIE formacje odwrócenia trendu Źródło: Portal edukacji kapitałowej

ŚWIECE JAPOŃSKIE luki cenowe Źródło: Portal edukacji kapitałowej

ŚWIECE JAPOŃSKIE luki cenowe Źródło: Portal edukacji kapitałowej

ŚWIECE JAPOŃSKIE luki cenowe Źródło: Portal edukacji kapitałowej

ŚWIECE JAPOŃSKIE reguła 3 okien (wyczerpania) Źródło: Portal edukacji kapitałowej

PODSTAWOWE ZASADY TEORII FAL W latach 1930-tych Ralph Nelson Elliott odkrył, że zawarty w cenach trend oraz punkty zwrotne rynku układają się w rozpoznawalny wzór. Kształt, który wyróżnił, charakteryzował się na tyle powtarzalną formą, że był w stanie wyciągnąć konkretne wnioski. Elliott wyróżnił i zdefiniował 13 formacji, czy inaczej mówiąc fal, które powtarzały się na rynku. Nazwał i z ilustrował te formacje. Następnie opisał w jaki sposób łączą się w większe struktury, jak tworzą takie same struktury w większej skali itd. tworząc strukturę wzrostową.

FORMACJA PIĘCIOFALOWA Ruchy rynku przybierają formę pięciu fal o określonej strukturze. Trzy spośród tych fal, oznaczane jako 1, 3, 5, to fale określające główny kierunek całego ruchu. Przedzielają je dwie fale niezgodne z kierunkiem głównego trendu, oznaczane jako 2 i 4 i nazywany falami korekcyjymi.

WARUNKI ISTNIENIA PIĘCIOFALOWEJ FORMY Elliott wyróżnił trzy warunki istnienia pięciofalowej formy: - fala druga nigdy nie schodzi poniżej pierwszej; - fala trzecia nigdy nie jest najkrótsza; - fala czwarta nigdy nie zachodzi na falę pierwszą.

STRUKTURA FAL IMPULSU Fale impulsu występują w falach 1, 3, 5. Nazywane są tak dlatego, że nadają rynkowi pęd. Każda z fal impulsu składa się z pięciu podfal.

STRUKTURA FAL KORYGUJĄCYCH Nazywane są korygującymi ponieważ stanową częściowe zniesienie, czyli korektę poprzedzającej je dowolnej fali impulsu. Fale korygujące mają strukturę trzyfalową bądź pewien jej wariant.

Po zakończeniu ośmiofalowego cyklu (1-2-3-4-5 plus a-b-c) rozpoczyna się drugi podobny cykl złożony z pięciu fal wzrostowych, po których następują trzy fale spadkowe. Kolejny etap to trzeci ruch składający się również z pięciu fal wzrostowych, który stanowi dopełnienie pięciofalowej formacji o stopień wyższej.

Podstawa teorii fal Główne założenie jest takie, że rynek w większości trendów buduje struktury pięciofalowe w kierunku trendów i trzyfalowe struktury w kierunku korekty głównego trendu. Rynek rośnie piątkami a spada trójkami. Pięciofalowe struktury mają charakter impulsu a trzyfalowe charakter korekty.

DLACZEGO STRUKTURA 5 -3 ? Elliott nigdy nie zastanawiał się dlaczego podstawową formą na rynku jest pięciofalowa struktura wzrostowa i trójfalowa korekta. Po prostu to zjawisko zauważył. Układ 5 – 3 jest minimum, dzięki któremu możemy odróżnić falę impulsu od korekty na skali liniowej. Trzy fale w obojętnie którym kierunku nigdy nie będą w stanie wywołać postępu, do tego potrzebujemy minimum pięć fal.

Istnieją pewne reguły i wskazówki, które pomagają w identyfikowaniu struktury falowej. Jednocześnie warto zauważyć, że gdyby wszystkie rynki przez cały czas były łatwo identyfikowalne poprzez fale handel stałby się bardzo łatwy i wszyscy w punktach zwrotnych zaczęliby zajmować pozycję. To niemożliwe.

CZTERY REGUŁY ELLIOTTA REGUŁA 1 Fale 1, 3, 5 zawsze składają się z pięciu podfal REGUŁA 2 Fala 2 nie schodzi poniżej 1 REGUŁA 3 Fala 3 nie jest najkrótsza REGUŁA 4 Fala 4 nie wchodzi w zasięg fali 1

WSKAZÓWKI ELLIOTTA Typowe cechy fal, choć nie bezwględnie występujące, określane są przez wskazówki. Wskazówki dotyczą formacji impulsu, w tym wydłużenia, skrócenia, zmienności, równości, kanału trendowego, osobowości i proporcji.

Wydłużenie fali 1 Jeden z impulsów bywa często wydłużony. Wydłużenie to impulsy dzielące się na dodatkowe podfale. Wiekszosć fal impulsu zawiera wydłużenia w jednej i tylko w jednej ze swoich trzech podfal akcji. Fala 1 jest najrzadziej wydłużona.

Wydłużenie fali 3 Fala 3 jest najczęściej wydłużona na rynkach finansowych. Jeżeli tak jest to fale 1 i 5 są często równe.

Wydłużenie fali 5 Fala 5 jest najczęściej wydłużona na rynkach towarowych. W tym przypadku fale 1 i 3 powinny być równe.

Brak wydłużenia Podfale fali wydłużonej cechuje niemal ta sama amplituda i czas trwania, co pozostałe cztery fale większego impulsu, przez co cały ruch zamiast normalnej 5 obejmuje łącznie 9 fal podobnych rozmiarów.

Nieprawidłowe ustalenie porządku fal Fala 4 schodzi poniżej szczytu fali 1

Nieprawidłowe ustalenie porządku fal Fala 3 jest krótsza niż 1 i 5. W swietle reguł żadne z oznaczeń nie jest prawidłowe. Powinien on wyglądać tak jak na diagramie z prawej strony tzn. mamy do czynienia z wydłużeniem fali trzeciej.

FALE ZAŁAMANE Dla określenia sytuacji, w której piata fala nie wykracza poza koniec fali trzeciej Elliott używał pojęcia załamanie (failure). Skrócenie fali można zwykle zweryfikować sprawdzając, czy domniemana fala 5 zawiera niezbędnych pięć podfal. Skrócenie fali stanowi ostrzeżenie o słabości lub sile rynku.

Fifth-Wave-Diagonal-Triangles (trójkąty ukośne) Kliny występują w piątej fali w sytuacji, kiedy ruch oporzedzający ich formacje odbył się, jak mówił Elliott: "zbyt szybko i zaszedł za daleko". Wskazują one na wyczerpanie trendu wyższego stopnia. Każda z podległych fal trójkąta dzieli się na "trójki". Minimalnym celem zniżki jest osiągnięcie poziomu cen, które zapoczątkowały formację klina. Bardzo nieliczne trójkąty końcowe pojawiają się w fali C należącej do formacji A-B-C.

FALE KORYGUJĄCE Najbardziej istotna reguła brzmi, że korekty nigdy nie są piatkami. Tylko fale impulsu są piątkami. Dlatego pięciofalowy ruch przeciwny trendowi wyższego stopnia nigdy nie jest końcem korekty, a jedynie jej częścią.

ZYGZAK Zygzak podczas hossy jest prostą trzyfalową formacją spadkową oznaczaną jako A-B-C Jest to struktura 5-3-5, w której szczyt fali B połozony jest wyraźnie poniżej początku fali A. Zygzakami są często fale drugie, natomiast rzadziej zdarza się to w przypadku fal czwartych.

ZYGZAK PODWÓJNY Czasem zygzaki występują dwukrotnie, gdy pierwszy zygzak nie dociera do prognozowanego poziomu. W takich przypadkach zygzaki podzielone sa trójką.

POJĘCIE KOREKTY PŁASKIEJ Korekta płaska rózni się od zygzaka tym, że jej podfale mają strukturę 3-3-5. Korekty płaskie zazwyczaj znoszą mniejszą część poprzedniego impulsu niż zygzaki. Występują one w okresach silnych trendów głównych i niemal zawsze poprzedzają wydłużenia lub następuja po nich. Im silniejszy jest główny trend, tym na ogół krótsza jest korekta płaska. W ramach impulsów korekty płaskie często pojawiają się jako fale czwarte, natomiast rzadko bywają falami drugimi.

KOREKTA PŁASKA REGULARNA W regularnej korekcie płaskiej fala B kończy się mniej więcej na poziomie punktu wyjścia fali A, a fala C nieco wykracza poza koniec fali A. Fala A jest trójką, a nie piątką. Jest to na ogół bardziej konsolidacja aniżeli korekta i uznaje się ją zwykle za oznakę siły rynku.

KOREKTA PŁASKA NIEREGULARNA Ekstremum cenowe B wykracza poza poprzedzającą falę impulsu. Fala C kończy się piątką poniżej dna fali A.

KOREKTA PŁASKA PĘDZĄCA Fala B kończy się znacznie powyżej początku fali A, podobnie jak w korekcie płaskiej rozszerzonej, ale fala C nie przebywa swego pełnego dystansu i nie dociera do poziomu, na którym skończyła się fala A. Pędzące fale występują zwykle na bardzo mocnym i szybkim rynku, na którym czynniki fundamentalne i emocjonalne nie pozwalają na spokojniejsze ukształtowanie się fal.

TRÓJKĄTY Trójkąty są formacjami pięciofalowymi o strukturze 3-3-3-3-3. Można rzec, że odzwierciedlają one równowagę sił i przyczyniają się do powstania ruchu bocznego, któremu zazwyczaj towarzyszy zmniejszanie się wolumenu i zakresu wahań cen. Do trójkątów należy przywiązywać szczególną uwagę, gdyż dają czas niezbędny na podjęcie stosownej decyzji. Ponadto, zazwyczaj ostatnie ramię “e” daje bardzo często wybicie fałszywe, które zmiata z rynku amatorów i pozwala zająć dowolnie dużą pozycję po bardzo atrakcyjnych cenach. Najczęściej występuje w falach czwartych.

PRZYKŁAD TRÓJKĄTA, GDZIE FALA „E” SAMA JEST TRÓJKĄTEM Jedna z podfal (zazwyczaj fala e) sama jest trójkątem, w związku z czym cała formacja dzieli się na 9 fal.

KOREKTY ZŁOŻONE ZŁOŻONE PODWÓJNIE zygzak / płaska zygzak / trójkąt płaska / płaska płaska / trójkąt ZŁOŻONE POTRÓJNIE płaska / płaska / płaska zygzak / płaska / trójkąt zygzak / płaska / płaska płaska / płaska / trójkąt

PŁASKA – PŁASKA, ZYGZAK - PŁASKA Horyzontalne połączenia dwóch formacji korygujących Elliott nazywał podwójnymi trójkami Występowanie tych formacji jest jak gdyby sposobem wydłużenia ruchu bocznego w ramach korekty płaskiej.

Korekty złożone mają zazwyczaj charakter horyzontalny Korekty złożone mają zazwyczaj charakter horyzontalny. W korekcie połączonej występuje najwyżej jeden zygzak; podobnie jest z trójkątem. Jeżeli zobaczymy, iż tworzy się trójkąt, to oznacza, że lada moment dojdzie do wybicia.

WYZNACZANIE KANAŁU TRENDOWEGO Elliott zauważył, że bieg fal impulsu wyznaczany jest przez granice kanału trendowego i to często w sposób niezwykle precyzyjny. Kiedy kończy się fala 3 należy połączyć punkty 1 i 3 a następnie wytyczyć linie równoległą biegnącą przez punkt 2. Struktura ta wyznacza przypuszczalne ograniczenia dla fali czwartej.

Jeśli fala 4 nie dociera do wytyczonej linii, kanał należy odpowiednio dostosować w celu wyznaczenia ograniczeń dla fali 5. Najpierw łączymy końce fali 2 i 4. Jeśli 1 i 3 mają normalny przebieg, górna linia okazuje się najbardziej wiarygodna, jeśli wytyczymy ją przez szczyt fali 3

Jak pokazuje doświadczenie najbardziej popularnym miejscem, gdzie pojawiają się korekty nieregularne jest końcówka rynku byka oraz pierwsza minor wave 2 nowego rynku byka. To przez korekty nieregularne Elliottowcy tak często różnią się w swoich oznaczeniach.

TEORIA ELLIOTTA przykładowe oznaczenie fal Źródło: www.wne.uw.edu.pl