Zagrożenia i ochrona ichtiofauny Bugu
Zagrożenia ichtiofauny Zanieczyszczenie wód (najbardziej czułe są gatunki ryb reofilnych, np. brzana, świnka). Brak tarlisk ryb – odcięcie starorzeczy od Bugu wałami p-powodziowymi. Ubożenie składu ichtiofauny w starorzeczach odciętych od nurtu rzeki – sukcesja starorzeczy.
Zagrożenia ichtiofauny Niekontrolowana i rabunkowa gospodarka rybacka na starorzeczach Bugu, obecnie nie będących własnością Skarbu Państwa. W ostatnich latach bardzo niski poziom wód rzeki – brak tarlisk oraz kryjówek ryb.
Zagrożenia ichtiofauny Bardzo duża presja wędkarska i spożycie ryb w Polsce. Regulacja koryta rzeki – projekt drogi wodnej W-Z. Kłusownictwo – szacuje się, iż w wyniku tego procederu znika pozaplanowo ok. 30% ryb.
Zagrożenia ichtiofauny - KŁUSOWNICTWO -
Zagrożenia ichtiofauny Przyczyny kłusownictwa: Zubożenie społeczeństwa wiejskiego, Chęć zysku, Powszechne poczucie bezkarności wśród kłusowników, Brak dobrze zorganizowanej i odpowiednio wyposażonej Straży, Łatwy dostęp do sprzętu kłusowniczego, Niska świadomość społeczna nt. szkodliwości kłusownictwa, Tradycja rodzinna, Akceptacja kłusownictwa przez okolicznych mieszkańców, Potrzeba zdobycia środków na zakup alkoholu.
Ochrona ichtiofauny Przesunięcie wałów p-powodziowych za starorzecza Bugu, naturalne tarliska ryb. Zakaz regulacji koryta Bugu. Racjonalna gospodarka rybacka, ukierunkowana na gat. ryb reofilnych. Edukacja i uświadamianie społeczeństwa, nt. szkodliwości kłusownictwa.
Ochrona ichtiofauny Przekształcenie PSR w jednostkę interwencyjną, a nie prewencyjną jaką jest obecnie, a co za tym idzie zwiększenie środków finansowych na działalność tej Straży.