Praca z dzieckiem w domu rodzinnym. Zasady postępowania rodziców wobec dziecka mającego trudności edukacyjne.

Przyczyny ekonomiczno – społeczne: złe warunki materialne i ekonomiczne rodziny, niesprzyjająca atmosfera w rodzinie, niski poziom intelektualny i kulturalny rodziców, niewłaściwe metody wychowawcze, brak zainteresowania rodziców nauką dziecka.

Przyczyny dydaktyczne: wynikające często z niedostatecznego przygotowania zawodowego nauczycieli, co może doprowadzić do popełniania przez nich błędów dydaktycznych i wychowawczych, wady systemu klasowo – lekcyjnego, brak indywidualizacji nauczania.

Przyczyny biopsychiczne: są to przyczyny leżące w zaburzeniach rozwoju dziecka, np. słaby rozwój umysłowy dziecka, wady słuchu, wzroku, wymowy, zły stan zdrowia fizycznego, nadpobudliwość psychoruchowa, zaburzona lateralizacja – przewaga jednej ze stron w czynnościach ciała, dysfunkcje analizatora słuchowego, wzrokowego i ruchowego, obniżenie sprawności manualnych – dzieci niezręczne, niska inteligencja.

Wskaźnikami niepowodzeń szkolnych są: braki w wiadomościach z poszczególnych przedmiotów, braki postępów w nauce, nieregularne uczęszczanie na zajęcia, niechęć do systematycznej i sumiennej pracy, mała aktywność na lekcjach, niepewność i brak stanowczości w swych poczynaniach, konfliktowość i agresja w stosunku do rówieśników.

Możliwości przezwyciężania niepowodzeń dydaktycznych i wychowawczych: zapewnienie pomocy w likwidowaniu zaległości w wiadomościach i umiejętnościach szkolnych, indywidualizacja wymagań, np. w zakresie tempa pracy, ilości i obszerności zadań do wykonania, stopniowanie trudności, dostosowanie zadań do możliwości dziecka, nawiązywanie ścisłej współpracy z rodzicami.

Co wpływa na efektywność pracy domowej ucznia: stałe miejsce do odrabiania lekcji, w otoczeniu powinien panować ład i porządek, biurko musi być prawidłowo oświetlone, w pokoju powinna panować cisza, odpoczynek – krótka przerwa w odrabianiu prac domowych jest wskazana, odrabianie powinno odbywać się zawsze o tej samej porze dnia (najlepiej umysłowo pracuje się dzieciom rano w godz. od 8 - 11, a po południu od 15 -17), zadaną pracę domową należy odrabiać w tym samym dniu, w którym została zadana objaśniona, zaczynamy od trudniejszych zadań przechodząc do łatwiejszych, uczymy się od ogółu do szczegółu, uczymy się nowych rzeczy z pewnym wyprzedzeniem przed spodziewaną klasówką, czy egzaminem, jeśli chcemy, by materiał pozostał w pamięci trwałej, najlepiej jest powtórzyć go po dwudziestu czterech godzinach, potem raz jeszcze po siedmiu dniach.

Źródła informacji: Zborowski Jan, Praca domowa ucznia szkoły podstawowej, Warszawa 1995 Problemy pracy domowej ucznia: IV Sesja Postępu Pedagogicznego, red. Kazimierz Ameliańczyk, Witold Czarnecki, Wiesława Żuk, Suwałki 1987 Marianna Szpiter, Znaczenie nauki domowej, Życie Szkoły, 1/1996 Źródło własne: Materiały z warsztatów szkoleniowych Opracowała: pedagog Renata Pieczka