PRZETWARZANIE POZNAWCZE

KONSTRUKTYWIZM JESSE DELIA ZAŁOŻENIA: rzeczywistość rozgrywa się w umyśle. cel badawczy – konstrukcja modeli struktur i procesów myślowych. osoby rozpoznają świat poprzez systemy konstruktów osobistych. jednostkowe różnice w złożoności poznawczej człowieka (głównie przetwarzanie) wpływają na zdolność danej osoby do adaptowania komunikatu dla potrzeb konkretnych adresatów.

KONSTRUKTY OSOBISTE DEFINICJA: Konstruowanie poznawcze to nadawanie znaczenia (sensu) naszym doświadczeniom poprzez kategoryzację napływającej informacji z udziałem konstruktów osobistych, antycypowanie zdarzeń i budowanie modeli pojęciowych własnej przyszłości, analizę i interpretację tego, co nam się przydarza (Kelly). NARZĘDZIE BADAWCZE – Kwestionariusz Kategorii Ról Crocketta. selekcja interpersonalnych konstruktów, którymi się posługujemy w poszukiwaniu znaczenia. konstrukty w postaci skontrastowanych cech służących do klasyfikowania percepcji. dotyczy cech osobowości, manieryzmów i reakcji pozwalających na jednoznaczną identyfikację opisywanej osoby. złożoność poznawcza wzrasta wraz z chronologicznym wiekiem dziecka. indywidualne różnice są względnie stabilne pomimo upływu czasu (dorośli). wyniki niezależne od inteligencji, empatii, umiejętności literackich, ekstrawersji.

TRZY ASPEKTY ZŁOŻONOŚCI POZNAWCZEJ zróżnicowanie: liczba pojedynczych konstruktów osobistych użytkowanych w opisie konkretnego człowieka. abstrakcja: stopień w jakim dane zachowanie ujmowane jest w kategoriach wewnętrznych cech osobowościowych, motywów i predyspozycji. integracja: rozpoznawanie i harmonizowanie sprzecznych wrażeń.

KOMUNIKATY UKIERUNKOWANE NA OSOBĘ – STRATEGICZNA ADAPTACJA BADANIE – umiejętność dostosowywania strategii perswazyjnych do różnych adresatów. OSOBY BADANE – uczniowie klas II – IX. METODA: ustny test KKR. odegranie roli. ANALIZA – ocena jakości komunikatów: brak zróżnicowania punktów widzenia. świadomość zróżnicowania, nieumiejętność modyfikowania komunikatu. świadomość różnicy, wyobrażenia myśli adresata, próby odrzucenia kontrargumentów. podkreślanie korzyści. WYNIKI: jakość komunikatów poprawiała się wraz z wiekiem. w tym samym przedziale wiekowym pojawiały się istotne różnice. czynniki sytuacyjne (zmęczenie, skłonność do konformizmu) mogą znieść przewagę wynikającą ze złożoności poznawczej. WNIOSEK – złożoność poznawcza jest koniecznym, ale niewystarczającym warunkiem tworzenia komunikatów ukierunkowanych na osobę.

LOGIKA BUDOWY KOMUNIKATU – STOSUNEK DO KOMUNIKACJI BARBARA O’KEEFE LOGIKA KOMUNIKACJI EKSPRESYWNEJ język jako środek ekspresji myśli i uczuć. słowa mają własne, określone znaczenia. reakcja rozmówcy jest zdeterminowana treścią komunikatu. wartością w komunikacji jest otwartość i szczerość. LOGIKA KOMUNIKACJI KONWENCJONALNEJ komunikacja jest grą wymagającą współpracy w ramach konwencjonalnych reguł i procedur usankcjonowanych społecznie. utożsamianie efektywnej komunikacji ze stosownością. funkcja komunikacji: dobranie słów do okoliczności. wartość – opanowanie reguł gry i stosowanie ich w warunkach kooperacji (wypowiedzi wymijające, komplementy, wyrazy przeprosin). LOGIKA KOMUNIAKCJI RETORYCZNEJ komunikacja jest tworzeniem i negocjowaniem tożsamości i sytuacji społecznych. funkcja języka – redefiniowanie sytuacji (szczególnie w sytuacjach konfliktowych). wartość – harmonia i konsensus. motywacja: integracja celów poprzez wykorzystanie kontekstu.

EFEKTY WYRAFINOWANEJ KOMUNIKACJI Zdolność posługiwania się komunikatami wspierającymi - rozładowanie emocjonalnego napięcia poprzez akceptację odczuć bliźniego. wzrost sympatii ze strony respondentów i obserwatorów. nadawcy: podwyższony poziom akceptacji siebie i respondentów. Podtrzymywanie związków – rozstrzyganie konfliktów, wymiana pocieszających komunikatów. model zbliżonych umiejętności (Burlson, Samter). Skuteczność organizacyjna. związek pomiędzy wyrafinowaną komunikacją a awansem w hierarchii służbowej. badania długoterminowe (Sypher, Zorn) → KKR, zdolności komunikacyjne i zdolności przyjmowania różnych punktów widzenia a wynagrodzenie i awans.