PRZEPISY PRAWA BUDOWLANEGO Wrocław, kwiecień 2006 Elżbieta Gąsior

Kształtowanie ładu przestrzennego. Lokalizacja inwestycji.

Podstawy kształtowania ładu przestrzennego Ład przestrzenny kształtowany jest zgodnie z ustawą o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z 27.03.2003 (Dz.U. 03.80.717. z późn. zm.). Z ustawy tej wynikają zadania, dla organów administracji publicznej (rządowej i samorządowej), w zakresie planowania i zagospodarowania przestrzennego. Zadania i kompetencje organów określone są też w ustawie z 24.07.1998 o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej – w związku z reformą ustroju państwa (Dz.U. 98.106.668.).

Rola organów administracji publicznej w kształtowaniu ładu przestrzennego Rolą organów administracji publicznej jest dbałość o ład przestrzenny, co należy rozumieć jako tworzenie podstaw prawnych, prawa miejscowego i kontroli nad jego wykonaniem, tak aby przestrzeń kształtowana była harmonijnie, w uporządkowanych relacjach, uwzględniających istniejące uwarunkowania i wymagania funkcjonalne, społeczno-gospodarcze, środowiskowe, kulturowe oraz kompozycyjno-estetyczne.

Lokalizacja inwestycji jest możliwa na podstawie: miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (a w razie jego braku) decyzji o warunkach zabudowy lub decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego

Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Na podstawie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym gmina ma obowiązek przyjąć studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Studium jest podstawowym dokumentem określającym politykę przestrzenną gminy. Jego ustalenia dla gminy są wiążące przy sporządzaniu planów miejscowych. Studium wpływa zapisami na prawo miejscowe, jakimi są plany zagospodarowania przestrzennego, ale samo aktem prawa miejscowego nie jest.

Zawartość studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. kierunki i wskaźniki zagospodarowania oraz użytkowania terenów, obszary przeznaczone dla inwestycji celu publicznego, rozmieszczenie obiektów handlowych o pow. sprzedaży powyżej 2000 m2, obszary do przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne, kierunki zmian w strukturze przestrzennej gminy i przeznaczeniu terenów, obszary oraz zasady ochrony środowiska i jego zasobów, obszary i zasady ochrony dziedzictwa kulturowego, kierunki rozwoju systemów komunikacji, obszary narażone na powódź i osuwanie się mas ziemnych, obszary pomników zagłady i ich stref ochronnych, obszary wymagające przekształceń lub rekultywacji, granice terenów zamkniętych i ich stref ochronnych.

Procedura sporządzania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Rada Gminy uchwala przystąpienie do sporządzania studium, Wójt (burmistrz, prezydent miasta) ogłasza o uchwale, zbiera i rozpatruje wnioski, opracowuje projekt studium i zbiera opinie, uzgadnia z organami wyższego szczebla i przedstawia Radzie Gminy. Rada Gminy uchwala studium, Wójt (burmistrz, prezydent miasta) przedstawia wojewodzie uchwałę w sprawie uchwalenia studium wraz z tekstem, rysunkiem studium i wykazem nieuwzględnionych wniosków.

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego Miejscowy plany zagospodarowania przestrzennego jest dokumentem określającym przeznaczenie terenów oraz sposób ich zagospodarowania i zabudowy. Plan (składający się z części opisowej i graficznej) uchwalany jest przez Radę Gminy z inicjatywy własnej lub wójta (burmistrza, prezydenta miasta) i stanowi akt prawa miejscowego, Procedurę tworzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, od chwili podjęcia uchwały o przystąpieniu do sporządzania miejscowego planu, do momentu przedłożenia radzie gotowego projektu planu, szczegółowo reguluje art. 17 pkt 1-14 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z 27.03.2003 (Dz.U. 03.80.717. z późn. zm.).

Decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego Inwestycja celu publicznego to działanie o znaczeniu lokalnym lub ponadlokalnym, stanowiące realizację celów, o których mowa w art. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. 00.46.543 z późn. zm.), jak budowa infrastruktury drogowej, kolejowej, wodno-kanalizacyjnej, ochrona miejsc pamięci czy środowiska naturalnego. Inwestycja celu publicznego jest lokalizowana na podstawie obowiązującego planu miejscowego lub w przypadku jego braku – w drodze decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego.

na terenach zamkniętych – wojewoda, Właściwości organów w sprawach decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego Decyzje o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego wydaje dla inwestycji: o znaczeniu powiatowym lub gminnym – wójt (burmistrz, prezydent miasta), o znaczeniu krajowym i wojewódzkim – wójt (w uzgodnieniu z marszałkiem województwa), na terenach zamkniętych – wojewoda, na obszarach morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej – dyrektor właściwego urzędu morskiego.

Inwestycja celu publicznego na terenie kilku gmin W przypadku inwestycji celu publicznego położonej na obszarze kilku gmin decyzję wydaje wójt (burmistrz, prezydent miasta) tej gminy, na której znajduje się największa część realizowanej inwestycji, w porozumieniu z pozostałymi wójtami (burmistrzami, prezydentami miast).

warunków i zasad zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy, Zasady sporządzania decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego Sporządzenie projektu decyzji o ustaleniu lokalizacji celu publicznego powierza się osobie wpisanej na listę zawodową urbanistów albo architektów. Organ właściwy do wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, w toku postępowania jest zobowiązany do dokonania analizy: warunków i zasad zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy, stanu faktycznego i prawnego terenu, na którym przewiduje się realizacje inwestycji.

Decyzja o warunkach zabudowy Decyzja o warunkach zabudowy wymagana jest tylko w przypadku braku planu miejscowego i w stosunku do inwestycji innych niż inwestycja celu publicznego. Decyzje o warunkach zabudowy wydawane są w przypadku braku planu miejscowego. Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym wskazuje warunki, które łącznie muszą być spełnione, aby decyzja o warunkach zabudowy mogła zostać wydana

Decyzji o warunkach zabudowy nie wymagają: roboty budowlane polegające na remoncie, montażu lub przebudowie, jeżeli nie powodują zmiany sposobu zagospodarowania terenu i użytkowania obiektu budowlanego oraz nie zmieniają jego formy architektonicznej, i nie oddziałują szkodliwie na środowisko, oraz nie są zaliczone do przedsięwzięć wymagających przeprowadzenia postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, roboty budowlane niewymagające pozwolenia na budowę, tymczasowa, jednorazowa, trwająca do roku zmiana zagospodarowania terenu, niewymagająca pozwolenia na budowę.

Zasady i warunki przeznaczania gruntów rolniczych i leśnych na cele budowlane. Zgodnie z art. 7 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych z 3.02.1995. (Dz.U. 04.121.1226. z późn. zm.) nie jest możliwe lokalizowanie inwestycji na podstawie decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego ani decyzji o warunkach zabudowy, na gruntach: leśnych, rolnych klasy I – III, o pow. zwartej ponad 0,5 ha, rolnych klasy IV, o pow. zwartej ponad 1,0 ha, rolnych klasy V i VI, z gleb pochodzenia organicznego lub torfowisk, o pow. zwartej ponad 1,0 ha.

ü wojewody – w odniesieniu do pozostałych gruntów rolnych i leśnych. Grunty rolne i leśne w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne dokonuje się w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, za zgodą: ü     właściwego ministra – w odniesieniu do gruntów leśnych Skarbu Państwa oraz gruntów rolnych klasy I – III, ü    wojewody – w odniesieniu do pozostałych gruntów rolnych i leśnych.

Włączenie gruntów rolnych i leśnych z produkcji Wyłączenie gruntów rolnych i leśnych z produkcji odbywa się zgodnie z art. 11 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych, na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, po wydaniu decyzji zezwalającej, przed uzyskaniem pozwolenia na budowę.

Dziękuję za uwagę