Koncepcja implementacji postanowień dyrektywy 2008/101/WE Joanna E. Bukowska Konrad Łuczak Zespół ds. Prawnych, KASHUE Warszawa, r.

Zagadnienia ogólne Aktem w którym zostanie dokonana implementacja Dyrektywy 2008/101/WE jest ustawa o wspólnotowym systemie handlu uprawnieniami do emisji (projektowana) Przedmiot ustawy Ustawa określa zasady funkcjonowania wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, których celem jest ograniczenie tych emisji w sposób ekonomicznie efektywny.

Zagadnienia ogólne Kluczowe pojęcia ustawowe w kontekście uczestnictwa we wspólnotowym systemie operatorów statków powietrznych emisja - rozumie się przez to wprowadzane do powietrza gazy cieplarniane będące wynikiem działalności człowieka związanej z eksploatacją instalacji lub statku powietrznego wykonującego operację lotniczą; operacja lotnicza – rozumie się przez to lot, który rozpoczyna się lub kończy na lotnisku znajdującym się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

Zagadnienia ogólne Kluczowe pojęcia (cd.) uprawnienie do emisji - rozumie się przez to uprawnienie do wprowadzania do powietrza w określonym czasie ekwiwalentu gazów cieplarnianych, które jest ważne jedynie do celów rozliczenia wielkości emisji w ramach wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji i którym można rozporządzać na zasadach określonych w ustawie (charakter uprawnienia); operator statku powietrznego - rozumie się przez to podmiot uprawniony na podstawie określonego tytułu prawnego do władania statkiem powietrznym w celu wykonywania operacji lotniczych; statek powietrzny - rozumie się przez to urządzenie zdolne do unoszenia się w atmosferze na skutek oddziaływania powietrza innego niż oddziaływanie powietrza odbitego od podłoża, którego maksymalna certyfikowana masa startowa przekracza 5700 kg.

Kwalifikowanie operatorów statków powietrznych do systemu Warunki kwalifikowania operatorów statków powietrznych do systemu Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia szczegółowe warunki kwalifikowania operatorów statków powietrznych wykonujących określone operacje lotnicze do systemu

Instytucjonalna organizacja systemu Instytucjonalna organizacja systemu handlu emisjami Nadzór nad systemem sprawuje minister właściwy do spraw środowiska. Zadania organu administrującego systemem wykonuje Krajowy Administrator Systemu Handlu Uprawnieniami do Emisji Zadania Krajowego Administratora wykonuje Instytut Ochrony Środowiska w Warszawie.

Instytucjonalna organizacja systemu Do zadań Krajowego Administratora należy: prowadzenie rejestru uprawnień do emisji, o którym mowa w art. 9 ust. 1, stanowiącego integralną część Krajowego Rejestru Jednostek Kioto, o którym mowa w art. 16 ustawy z dnia r. o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych lub innych substancji; prowadzenie, w formie elektronicznej, bazy danych zawierającej informacje o instalacjach objętych systemem niezbędne do opracowania projektu krajowego planu rozdziału uprawnień do emisji oraz monitorowania instalacji objętych systemem; monitorowanie funkcjonowania systemu, w tym przeprowadzanie przeglądów, analiz i ocen jego funkcjonowania; zbieranie danych i opracowywanie analiz dotyczących systemu;

Instytucjonalna organizacja systemu Do zadań Krajowego Administratora należy (cd): przyjmowanie wniosków operatorów statków powietrznych o przydział uprawnień do emisji oraz wniosków o przydział uprawnień ze specjalnej rezerwy dla operatorów statków powietrznych; opracowywanie raportów dotyczących systemu; udzielanie wyjaśnień, opracowywanie materiałów informacyjnych i szkoleniowych oraz prowadzenie szkoleń dotyczących funkcjonowania systemu; współpraca z organami administracji publicznej w zakresie związanym z funkcjonowaniem systemu oraz realizacją zobowiązań międzynarodowych w zakresie ochrony klimatu;

Instytucjonalna organizacja systemu Do zadań Krajowego Administratora należy (cd): prowadzenie wykazu audytorów uprawnionych do weryfikacji raportów; publikowanie w Biuletynie Informacji Publicznej nazw operatorów statków powietrznych naruszających obowiązek umorzenia uprawnień do emisji w liczbie odpowiadającej zweryfikowanej wielkości emisji za poprzedni rok okresu rozliczeniowego; przeprowadzanie oceny zweryfikowanych raportów; opracowywanie założeń dla regulacji prawnych dotyczących systemu, innych regulacji związanych z realizacją zobowiązań międzynarodowych w dziedzinie ochrony klimatu oraz opiniowanie projektów aktów normatywnych dotyczących funkcjonowania systemu; zatwierdzanie planów monitorowania dla operatorów statków powietrznych.

Obrót uprawnieniami do emisji Zasady obrotu uprawnieniami do emisji: Swobodne rozporządzanie uprawnieniami do emisji; Brak obowiązku zgłoszenia umowy sprzedaży uprawnień do emisji; Posiadanie rachunku w krajowym rejestrze uprawnień.

Monitorowanie emisji Monitorowanie emisji: Wniosek o zatwierdzenie planów monitorowania (operator statku powietrznego opracowuje projekt planu monitorowania wielkości emisji oraz projekt planu monitorowania dotyczącego wielkości tonokilometrów pochodzących z operacji lotniczych); Decyzja KASHUE zatwierdzająca plany monitorowania; Alokacja uprawnień do emisji następuje na podstawie zweryfikowanych danych dotyczących tonokilometrów, wynikających z wykonanych operacji lotniczych objętych systemem w roku kalendarzowym kończącym się na 24 miesiące przed rozpoczęciem okresu rozliczeniowego.

Rozliczanie emisji Rozliczanie emisji: Zweryfikowany raport jako podstawa rozliczenia emisji; Zweryfikowany raport z emisji za poprzedni rok kalendarzowy operator statku powietrznego przedkłada Krajowemu Administratorowi w terminie do dnia 31 marca roku następnego. Dopełnienie obowiązku rozliczenia emisji za poprzedni rok kalendarzowy w terminie do 30 kwietnia następnego roku; Wykorzystanie ERU i CER do celów rozliczenia (15% alokowanej ilości uprawnień w pierwszym okresie rozliczeniowym, w kolejnych okresach rozliczeniowych odsetek ten zostanie określony przez KE i podany przez nią do publicznej wiadomości); Możliwość pokrycia niedoboru uprawnień uprawnieniami do emisji przyznanymi (oraz wydanymi) na kolejny rok okresu rozliczeniowego.

Sankcje za niedopełnienie obowiązków związanych z uczestnictwem w systemie System sankcji za niedopełnienie obowiązków związanych z uczestnictwem w systemie obejmuje kary pieniężne za: niedokonanie umorzenia uprawnień do emisji w liczbie odpowiadającej wielkości emisji wynikającej ze zweryfikowanego raportu w terminie do 30 kwietnia następnego roku; nieprzedłożenie Krajowemu Administratorowi zweryfikowanego raportu z emisji w terminie do 31 marca; brak zatwierdzonych planów monitorowania.

Sankcje za niedopełnienie obowiązków związanych z uczestnictwem w systemie Kara pieniężna za niedopełnienie obowiązku umorzenia uprawnień w liczbie odpowiadającej wielkości emisji wynikającej ze zweryfikowanego raportu będzie wymierzana w wysokości iloczynu: wielkości uprawnień do emisji, która nie została umorzona; jednostkowej stawki kary pieniężnej (w wysokości stanowiącej równowartość w złotych polskich 100 euro).

Sankcje za niedopełnienie obowiązków związanych z uczestnictwem w systemie Jeżeli operator statku powietrznego, któremu wymierzono karę pieniężną za naruszenie: obowiązku umorzenia uprawnień, obowiązku przedłożenia zweryfikowanego raportu, obowiązku uzyskania decyzji zatwierdzającej plany monitorowania w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja o wymierzeniu kary stała się ostateczna, Krajowy Administrator występuje do ministra właściwego do spraw środowiska o skierowanie wniosku o nałożenie zakazu prowadzenia przez ukaranego operatora statku powietrznego operacji lotniczych. Wniosek o nałożenie zakazu prowadzenia przez operatora statku powietrznego operacji lotniczych minister właściwy do spraw środowiska kieruje do Komisji Europejskiej.

Dziękuję za uwagę