KSIĘŻYC Fotoprzewodnik Szkolny Klub Przyrodniczy ALTAIR Szkoła Podstawowa w Łukomiu

Zespół KOMETY w składzie: Mikołaj Sakowski, Oliwia Ostrowska, Julita Nowaczyk wykonał zdjęcia Księżyca za pomocą teleskopu: Sky-Watcher (Synta) SK1309EQ2 przy powiększeniu 90x, posługując się aparatem fotograficznym: Samsung Digimax A40

Położenie pierwszego fotografowanego obszary Księżyca

Księżyc dnia 26 03 2010 o godz 19,18 (pięć dni przed pełnią )

Oznaczony fragment powierzchni

Kratery widoczne na zdjęciu ERATOSTENES KOPERNIK TYCHO PLATON ARCHIMEDES

Informacje o kraterach widocznych na zdjęciu Kopernik ma średnicę 93 km a głębokość do 3,8 km. Leży we wschodniej części Oceanu Burz, nieco na północny zachód od centrum widocznej z Ziemi półkuli Księżyca. Eratostenes posiada wyraźnie okrągły pierścień, tarasowo wznoszące się wewnętrzne stoki, położone centralnie szczyty, nierówne wnętrze, a także zewnętrzny wał skalny. Krater powstał wskutek uderzenia meteorytu ok. 3,2 mld lat temu.

Informacje o kraterach widocznych na zdjęciu Platon ma średnicę około 100 km dominuje na północnej krawędzi Morza Deszczów, "przerywając" niejako łańcuch Alp Księżycowych. Na całej powierzchni krater ma równo zalaną lawą płaską powierzchnię. Prawdopodobnie krater powstał przed zalaniem lawą Morz Deszczów około 3,84 mld lat temu. Wewnątrz krateru głównego znajdują się małe kratery powstałe już w czasie jego istnienia. Mają one kilkukilometrowe średnice. Platon jest otoczony pierścieniem o wysokości około 2000 – 2400 metrów. Archimedes ma średnicę 83 km, a głębokość 2,1km. Jest największym pod względem średnicy kraterem na Morzu Deszczów. We wnętrzu krateru nie ma centralnego szczytu, jest ono też zalane przez lawę.

Góry i Zatoki Zatoka Tęcz – to wylew lawy bazaltowej w północno-wschodniej części Morza Deszczów. Ma średnicę 236 km. Góry Apeniny -poszarpany łańcuch górski w północnej części widocznej strony Księżyca. Całkowita długość pasma wynosi około 600 km, a niektóre szczyty osiągają wysokość 5 km. Góry Kaukaz - poszarpany łańcuch górski w północno-wschodniej części widocznej strony Księżyca.

Położenie drugiego fotografowanego obszaru Księżyca

Księżyc 26 03 2010 o godz 19,26

Oznaczony fragment powierzchni

Kratery księżycowe Bullialdus o średnicy 44 km Tycho o średnicy 85 km Gassendi o średnicy 88 km i centralną górką Bullialdus o średnicy 44 km Tycho o średnicy 85 km Lansberg o średnicy 39 km Reinhold o średnicy 48 km Kopernik o średnicy 93 km

Morza i ocean widoczne na powierzchni Morze wilgoci - jego średnica równa jest 389 km Ocean Burz Nazwa ta wywodzi się z dawnego przesądu, jakoby pojawienie się ciemnego kształtu Oceanu w czasie pełni zwiastowało pogorszenie pogody. To największe z księżycowych mórz, ma szerokość 2500 km i zajmując powierzchnię około 4 mln km². Morze Chmur - jego średnica równa jest 715 km. Morze Wysp - Jego średnica równa jest 513 km Morze Deszczów) - drugie co do wielkości morze księżycowe. Uformowało się wskutek wypełnienia bazaltem krateru powstałego po uderzeniu meteorytu ok. 3,85 - 3,77 mld lat temu. Jest ono w przybliżeniu okrągłe i ma średnicę 1123 km.

Źródła: Wikipedia Wirtual Moon Atlas