ŚWIĘTY ANDRZEJ

Święty Andrzej i Szkocja Męczeńska śmierć Po śmierci Chrystusa Św. Andrzej był jednym z głównych głosicieli ewangelii w Azji Mniejszej i Grecji. Według tradycji Kościoła konstantynopolitańskiego był także pierwszym biskupem greckiej kolonii w Bizancjum. Za swoją działalność miał zostać ukrzyżowany przez Rzymian w południowej Grecji około roku 70. Legenda głosi, że poprosił o krzyż w kształcie litery x gdyż nie czuł się godnym umierać tak, jak umarł Chrystus.

Dzieje relikwii Pewne jest, że w St. Andrews relikwie złożone zostały w specjalnie zbudowanej do tego celu kaplicy, na której miejscu w 1160 roku stanęła Katedra św. Andrzeja. Miejsce to bardzo szybko stało się celem pielgrzymek i religijną stolicą Szkocji. Nie wiadomo dziś co stało się z owymi pierwszymi relikwiami z St. Andrews. Przypuszcza się, że zniszczone zostały w czasie szkockiej reformacji, kiedy to doktryna Knoxa zwyciężyła nad kościołem katolickim, w efekcie czego figury świętych, relikwie, dekoracje kościołów zostały usunięte w procesie konwersji kościołów katolickich na protestanckie. Miejsce, w którym relikwie przechowywane były w katedrze w St. Andrews, oznaczone jest do dziś specjalnym znakiem.

Dzieje relikwii Wykradnięcie czy przeniesienie relikwii z Konstantynopola we wczesnym średniowieczu nie było ostatnim epizodem pośmiertnych podróży św. Andrzeja. Jego szczątki wykradzione w 1210 z Konstantynopola znaleźć dziś można w Amalfi w południowych Włoszech. Stamtąd też w 1879 roku arcybiskup Amalfi wysłał ich fragment wskrzeszonej społeczności katolickiej w Szkocji. W 1969, Gordon Gray, został mianowany w Rzymie kardynałem (pierwszym w poreformacyjnej Szkocji) przez papieża Pawła VI. Papież przekazał Gray’owi fragment czaszki świętego ze słowami „Święty Piotr oddaje Ci swojego brata”.  Relikwie te wystawione są dziś w relikwiarzu w rzymskokatolickiej Katedrze Św. Marii u szczytu Leith Walk w Edynburgu.

Z Konstantynopola do Szkocji W 300 lat później na rozkaz cesarza Konstantyna Wielkiego szczątki św. Andrzeja przeniesiono do ówczesnej stolicy cesarstwa – Konstantynopola (dziś Istambułu w Turcji). Wersji legendy o tym jak relikwie św. Andrzeja znalazły się w Szkocji jest co najmniej kilka. Pierwsza z nich głosi, że mnich o imieniu Rule (a w niektórych wersjach Regulus. został we śnie odwiedzony przez anioła, który nakazał mu przenieść szczątki św. Andrzeja na kraniec świata, by tam pozostały bezpieczne. Mnichowi udało się wyciągnąć z grobu świętego ząb, kość przedramienia, rzepkę i kilka palców, po czym wypłynął w poszukiwaniu krańca ówczesnego świata. Jego łódź rozbiła się na wschodnim wybrzeżu Szkocji, w Piktyjskiej osadzie, którą wkrótce ochrzczono nazwą St. Andrews.

Święty Andrzej i Szkocja dziś Postać św. Andrzeja na dobre wpisała się w historię i tradycję szkockiej nacji. 30 listopada – dzień Św. Andrzeja obchodzony jest jako święto narodowe Szkocji. Krzyż św. Andrzeja widnieje na szkockiej fladze, a jedno z najważniejszych brytyjskich odznaczeń, które prawo nosić ma jedynie król bądź królowa oraz 16 innych osób,  ustanowione przez Jakuba VII w 1687, nosi nazwę Orderu św. Andrzeja.

DZIEKUJE ZA UWAGĘ

DZIĘKUJĘ NIKOLETA ŚWIERCZEK KLASA 5 D

Źródła http://www.emito.net/kultura/historia/swiety_andrzej_i_szkocja_50074.html http://pl.wikipedia.org/wiki/Andrzej_Apostoł#Patronat