Jednostki sektora finansów publicznych

Sektor finansów publicznych art. 9 u.f.p. 1 organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądy i trybunały; 2 jednostki samorządu terytorialnego oraz ich związki; 3 jednostki budżetowe; 4 samorządowe zakłady budżetowe; 5 agencje wykonawcze; 6 instytucje gospodarki budżetowej; 7 państwowe fundusze celowe; 8 ZUS i zarządzane przez niego fundusze oraz KRUS i fundusze zarządzane przez Prezesa KRUS; 9 Narodowy Fundusz Zdrowia; 10 samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej; 11 uczelnie publiczne; 12 Polska Akademia Nauk i tworzone przez nią jednostki organizacyjne; 13 państwowe i samorządowe instytucje kultury oraz państwowe instytucje filmowe; 14 inne państwowe lub samorządowe osoby prawne utworzone na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych, z wyłączeniem przedsiębiorstw, instytutów badawczych, banków i spółek prawa handlowego.

Kryteria przynależności danej jednostki do sektora finansów publicznych wykonywanie zadań publicznych:…………………………………. charakter działalności danego podmiotu realizującego powierzone mu na mocy zadania publiczne:………………… status ustrojowy danego podmiotu wskazujący na jego przynależność do organów władzy publicznej – państwowej i samorządowej:………………… imienne oznaczenie podmiotu:………………. status prawnofinansowy jednostki rozumiany jako sposób rozliczania się danej jednostki z właściwym budżetem: ……..……….. forma prawna danego podmiotu wskazująca że jest on państwową lub samorządową osoba prawną:…………………

Tworzenie jednostek sektora finansów publicznych Z art. 8 u.f.p. wynika że mogą być tworzone wyłącznie na podstawie u.f.p. albo na podstawie odrębnych (innych) ustaw, przy czym wyłącznie w formach określonych w rozdziale 3 u.f.p. Na podstawie u.f.p. tworzone są: jednostki budżetowe, samorządowe zakłady budżetowe oraz instytucje gospodarki budżetowej. Na podstawie odrębnych ustaw tworzone są: agencje wykonawcze, państwowe fundusze celowe oraz inne państwowe i samorządowe osoby prawne utworzone w celu wykonywania zadań publicznych

Zasady gospodarki finansowej jednostek sektora finansów publicznych art. 10 u.f.p. Obowiązek stosowania wprost reguł określonych w u.f.p. ciąży na: jednostkach budżetowych, samorządowych zakładach budżetowych, agencjach wykonawczych, instytucjach gospodarki budżetowej i państwowych funduszach celowych. Obowiązek odpowiedniego stosowania dotyczy pozostałych jednostek. Odpowiednie stosowanie zasad u.f.p. oznacza że reguły określone w u.f.p. znajdą zastosowanie wówczas, gdy kwestii związanych z gospodarką finansową nie regulują w sposób odmienny lub szczególny ustawy odrębne.

Metody powiązania JSFP z właściwym budżetem metoda budżetowania brutto – polega na tym, iż całość dochodów i wydatków danej jednostki jest odprowadzana na bieżąco do odpowiedniego budżetu i z niego pokrywana (budżetu państwa bądź budżetu właściwej j.s.t.). Np. jednostki budżetowe. metoda budżetowania netto - umożliwia jednostce pokrywanie kosztów jej funkcjonowania uzyskanymi dochodami własnymi oraz rozliczanie się na koniec roku nadwyżką lub niedoborem. Np. samorządowe zakłady budżetowe, agencje wykonawcze.

Debudżetyzacja Gospodarka pozabudżetowa Gospodarka budżetowa netto Gospodarka budżetowa brutto

Jednostka budżetowa Art. 11 ust. 1 u.f.p. Jednostkami budżetowymi są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, która pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego Jednostki budżetowe charakteryzuje: 1. pokrywanie swoich wydatków bezpośrednio z budżetu, 2. odprowadzanie pobranych dochodów na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego, 3. brak osobowości prawnej.

Statut oraz plan finansowy jednostki budżetowej Jednostka budżetowa działa na podstawie statutu określającego w szczególności jej nazwę, siedzibę i przedmiot działalności. Podstawą gospodarki finansowej jednostki budżetowej jest plan dochodów i wydatków, nazywany w uf.p. „planem finansowym jednostki budżetowej”

Wyjątek od zasady finansowania brutto jednostek budżetowych art. 11a u Wyjątek od zasady finansowania brutto jednostek budżetowych art. 11a u.f.p. Państwowe JB, dla których organem prowadzącym są organy administracji państwowej, prowadzące działalność określoną w ustawie z 7.09.1991 r. o systemie oświaty gromadzą na wydzielonym rachunku dochody uzyskiwane: 1 ze spadków, zapisów i darowizn w postaci pieniężnej na rzecz jednostki budżetowej; 2 z odszkodowań i wpłat za utracone lub uszkodzone mienie będące w zarządzie bądź użytkowaniu jednostki budżetowej; 3 z działalności wykraczającej poza zakres działalności podstawowej, określonej w statucie, polegającej między innymi na świadczeniu usług, w tym szkoleniowych i informacyjnych; 4 z opłat egzaminacyjnych, za wydawanie świadectw i certyfikatów, jak również za sprawdzanie kwalifikacji; 5 z tytułu odpłatności za wyżywienie i zakwaterowanie uczniów i młodzieży w bursach i internatach, ponoszonych przez rodziców lub opiekunów; 6 z dopłat bezpośrednich i innych płatności stosowanych w ramach Wspólnej Polityki Rolnej UE, otrzymanych na podstawie odrębnych przepisów. Środki te przeznaczane być mogą na cele określone w u.f.p.: sfinansowanie wydatków bieżących i majątkowych, cele wskazane przez darczyńcę lub też na remont lub odtworzenie mienia w przypadku uzyskania dochodów z tytułu z pkt 2. Dochody te wraz z odsetkami nie mogą być przeznaczone na finansowanie wynagrodzeń osobowych.

Tworzenie, przekształcanie i likwidacja jednostki budżetowej Państwowe JB tworzą, łączą, przekształcają w inną formę organizacyjno-prawną i likwidują ministrowie, kierownicy urzędów centralnych, wojewodowie oraz inne organy działające na podstawie odrębnych przepisów. W przypadku samorządowych JB kompetencje w tym zakresie przysługują organom stanowiącym jednostek samorządu terytorialnego. Organ tworzący JB nadaje jej statut na podstawie którego działa, oraz określa mienie przekazywane tej jednostce w zarząd. 

Tworzenie, przekształcanie i likwidacja jednostki budżetowej Dokonując jej likwidacji (w tym łącząc ją z inną jednostką budżetową) organ ten określa przeznaczenie mienia znajdującego się w użytkowaniu jednostki (w przypadku państwowej JB decyzja o przeznaczeniu tego mienia jest podejmowana w porozumieniu z ministrem właściwym ds. Skarbu Państwa).  Należności i zobowiązania likwidowanej JB przejmuje organ, który podjął decyzję o likwidacji. Przy czym należności i zobowiązania JB likwidowanej w celu przekształcenia w inną formę organizacyjno-prawną może przejąć utworzona jednostka.  Przekształcenie JB w inną formę organizacyjno-prawną wymaga uprzedniej jej likwidacji W tym przypadku utworzona w wyniku przekształcenia jednostka również może przejąć należności i zobowiązania JB likwidowanej w celu przekształcenia.

Samorządowy zakład budżetowy Art. 15 ust. 1 u.f.p. Samorządowy zakład budżetowy odpłatnie wykonuje zadania, pokrywając koszty swojej działalności z przychodów własnych, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4. Samorządowy zakład budżetowy charakteryzuje: odpłatne wykonywanie zadań publicznych, możliwość stosowania tej jednostki wyłącznie w celu wykonywania enumeratywnie wskazanych w u.f.p. zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego (art. 14 u.f.p.). pokrywanie kosztów działalności z przychodów własnych oraz uzupełniająco z dotacji otrzymanych z budżetu, brak osobowości prawnej.

Zakres zadań realizowanych przez samorządowe zakłady budżetowe art Zakres zadań realizowanych przez samorządowe zakłady budżetowe art. 14 u.f.p. Zadania własne jednostki samorządu terytorialnego w zakresie: 1. gospodarki mieszkaniowej i gospodarowania lokalami użytkowymi, 2. dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, 3. wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz, 4. lokalnego transportu zbiorowego, 5. targowisk i hal targowych, 6. zieleni gminnej i zadrzewień, 7. kultury fizycznej i sportu, w tym utrzymywania terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych, 7a. pomocy społecznej, reintegracji zawodowej i społecznej oraz rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych, 8. utrzymywania różnych gatunków egzotycznych i krajowych zwierząt, w tym w szczególności prowadzenia hodowli zwierząt zagrożonych wyginięciem, w celu ich ochrony poza miejscem naturalnego występowania, 9. cmentarzy - mogą być wykonywane przez samorządowe zakłady budżetowe.

Dotacje dla samorządowego zakładu budżetowego Samorządowy ZB może otrzymywać z budżetu j.s.t.: 1) dotacje przedmiotowe; 2) dotacje celowe na zadania bieżące finansowane z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3 (środki z budżetu UE i inne zagraniczne); dotacje celowe na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji. jednorazową dotację na pierwsze wyposażenie w środki obrotowe (tylko nowo utworzony samorządowy ZB). W zakresie określonym w odrębnych ustawach samorządowy ZB może otrzymywać dotację podmiotową. Ograniczenie dotowania: dotacje dla samorządowego zakładu budżetowego nie mogą przekroczyć 50 % kosztów jego działalności. Ograniczenie to nie dotyczy dotacji celowych.

Rozliczenia z budżetem i plan finansowy Samorządowy ZB wpłaca do budżetu j.s.t. nadwyżkę środków obrotowych, ustaloną na koniec okresu sprawozdawczego, chyba że organ stanowiący j.s.t. postanowi inaczej. Podstawą gospodarki finansowej samorządowego ZB jest roczny plan finansowy obejmujący przychody, w tym dotacje z budżetu j.s.t., koszty i inne obciążenia, stan środków obrotowych, stan należności i zobowiązań na początek i koniec okresu oraz rozliczenia z budżetem j.s.t. W planie finansowym mogą być dokonywane zmiany w ciągu roku w przypadku realizowania wyższych od planowanych przychodów i kosztów, pod warunkiem że nie spowoduje to zmniejszenia wpłat do budżetu j.s.t. ani zwiększenia dotacji z budżetu j.s.t.

Tworzenie, przekształcanie i likwidacja samorządowego zakładu budżetowego Samorządowe ZB tworzą, łączą, przekształcają w inną formę organizacyjno-prawną i likwidują organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego. Likwidacja bądź łączenie samorządowych ZB wymaga określenia przez organ tworzący zakład przeznaczenia mienia znajdującego się w użytkowaniu zakładu. Należności i zobowiązania likwidowanego ZB przejmuje organ, który podjął decyzję o jego likwidacji chyba że likwidacja zakładu następuje w celu jego przekształcenia w inną formę organizacyjno-prawną. W tym ostatnim przypadku zobowiązania przejmuje nowo utworzona jednostka. Przekształcenie ZB w inną formę organizacyjno-prawną wymaga uprzednio jego likwidacji.

Instytucja gospodarki budżetowej Art. 23 ust. 1 u.f.p. Instytucja gospodarki budżetowej jest jednostką sektora finansów publicznych tworzoną w celu realizacji zadań publicznych, która: 1) odpłatnie wykonuje wyodrębnione zadania; 2) pokrywa koszty swojej działalności oraz zobowiązania z uzyskiwanych przychodów.

Instytucja gospodarki budżetowej (cechy podobne do państwowych ZB) IGB charakteryzuje się tym że: 1. odpłatnie wykonuje wyodrębnione zadania publiczne, 2. z uzyskiwanych przychodów pokrywa koszty swojej działalności oraz zobowiązania. 3. może być powoływana wyłącznie jako państwowa jednostka i utworzona jedynie przez organy administracji rządowej.

Tworzenie instytucji gospodarki budżetowej IGB może być tworzona przez: 1.ministra lub Szefa Kancelarii Prezesa RM, za zgodą Rady Ministrów, udzieloną na wniosek jednego z powyższych podmiotów; 2.organ lub kierownika jednostki, o których mowa w art. 139 ust. 2, jako organu wykonującego funkcje organu założycielskiego. O utworzeniu IGB organ ten informuje Prezesa Rady Ministrów. Na organie założycielskim IGB spoczywa obowiązek złożenia wniosku o wpisanie instytucji do Krajowego Rejestru Sądowego

Instytucja gospodarki budżetowej (cechy odróżniające od państwowych ZB) Posiada osobowość prawną, którą uzyskuje z chwilą wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego. Zasady gospodarki finansowej: nie rozliczają się z budżetem metodą netto bo: IGB nie odprowadza do budżetu j.s.t. swej nadwyżki finansowej – środki te tworzą zysk IGB pozostający do dyspozycji IGB i przeznaczany na zwiększenie funduszu IGB (zob. art. 28 ust. 7 pkt 1 u.f.p.). Koszty IGB mogą być ponoszone tylko w ramach posiadanych środków finansowych obejmujących uzyskane przychody oraz środki z poprzedniego okresu (art. 24 ust. 3 u.f.p.).

Likwidacja i łączenie instytucji gospodarki budżetowej Likwidując IGB, organ wykonujący funkcje organu założycielskiego określa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa, przeznaczenie mienia tej instytucji. Należności i zobowiązania likwidowanej instytucji gospodarki budżetowej przejmuje organ wykonujący funkcje organu założycielskiego. Należności i zobowiązania instytucji gospodarki budżetowej likwidowanej w celu przekształcenia w inną formę organizacyjno-prawną przejmuje utworzona jednostka. Zasadę tą stosuje się odpowiednio do łączenia instytucji gospodarki budżetowej.

Dotacje dla instytucji gospodarki budżetowej Art. 24. ust. 1 u.f.p. Instytucja gospodarki budżetowej może otrzymywać dotacje z budżetu państwa na realizację zadań publicznych, jeżeli odrębne ustawy tak stanowią. Ust. 4 Nowo tworzonej instytucji gospodarki budżetowej może być przyznana jednorazowa dotacja na pierwsze wyposażenie w środki obrotowe.

Zasady gospodarowania mieniem przez instytucji gospodarki budżetowej art. 28 u.f.p. Na mienie IGB mogą składać się: 1) przeniesione na własność nieruchomości; 2) mienie stanowiące wyposażenie przekazane przez organ wykonujący funkcje organu założycielskiego w formie użyczenia; 3) mienie nabyte z własnych środków. IGB samodzielnie gospodaruje mieniem, kierując się zasadą efektywności jego wykorzystania. IGB może zbywać środki trwałe. IGB w celu zaciągnięcia zobowiązania przewyższającego 30% rocznych przychodów jest obowiązana uzyskać zgodę organu wykonującego funkcje organu założycielskiego.

Fundusz instytucji gospodarki budżetowej Wartość majątku IGB odzwierciedla fundusz instytucji gospodarki budżetowej. Fundusz IGB zwiększa się lub zmniejsza o kwotę zmian wartości majątku będących skutkiem: 1) aktualizacji wyceny środków trwałych na podstawie odrębnych przepisów; 2) nieodpłatnego przekazania lub otrzymania środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych; 3) łączenia i podziału IGB na podstawie bilansów zamknięcia dzielonych lub łączonych jednostek. Fundusz instytucji gospodarki budżetowej zwiększa się o: 1) zysk pozostający w dyspozycji IGB; 2) środki z innych źródeł.

Agencje wykonawcze Art. 18 u.f.p. Agencja wykonawcza jest: a. państwową osobą prawną b. tworzoną na podstawie odrębnej ustawy c. w celu realizacji zadań państwa. W formie tej funkcjonują obecnie m.in.: – Agencja Mienia Wojskowego, – Agencja Rezerw Materiałowych, – Narodowe Centrum Nauki, – Narodowe Centrum Badań i Rozwoju.

Zasady działania agencji wykonawczej Zgodnie z art. 19 u.f.p. określa: u.f.p. ustawa tworząca daną agencję wykonawczą statut. RM jest upoważniona do określenia, w drodze rozporządzenia, wymogów, jakim powinien odpowiadać statut agencji wykonawczej, co zapewnić ma jednolitą i przejrzystą organizację wewnętrzną agencji wykonawczych pod względem instytucjonalnym.

Zasady gospodarki finansowej agencji wykonawczej Zgodnie z art. 19 u.f.p. zasady te określone są w: u.f.p. oraz ustawach tworzących daną agencję wykonawczą. Art. 21 u.f.p. : Podstawą gospodarki finansowej AW jest roczny plan finansowy, który zamieszczany jest w załączniku do ustawy budżetowej (zob. art. 122 u.f.p.). AW może otrzymywać dotacje z budżetu państwa, w zakresie określonym w odrębnych ustawach. AW może zaciągać zobowiązania na okres realizacji zadania przekraczającego rok budżetowy, jeżeli wydatki związane z obsługą tego zobowiązania znajdują się w rocznym planie finansowym agencji.

Zasady gospodarki finansowej agencji wykonawczej art. 22 u.f.p. AW jest obowiązana corocznie wpłacać do budżetu państwa, na rachunek bieżący dochodów państwowej jednostki budżetowej obsługującej ministra sprawującego nadzór nad tą agencją, nadwyżkę środków finansowych. Nadwyżka jest wpłacana corocznie niezwłocznie po uregulowaniu zobowiązań podatkowych oraz innych wymagalnych z okresu sprawozdawczego, nie później jednak niż do dnia 30 czerwca roku następującego po roku, w którym nadwyżka powstała. Zwolnienie z obowiązku wpłaty środków finansowych: 1. zaistnienie szczególnie uzasadnionego przypadku, 2. zgoda Rada Ministrów udzielona w formie uchwały, na wniosek ministra sprawującego nadzór nad agencją wykonawczą.

Państwowy fundusz celowy art. 29 u.f.p. Państwowym funduszem celowym jest fundusz powołany ustawowo, którego przychody pochodzą ze środków publicznych, a koszty są przeznaczone na realizację wyodrębnionych zadań państwowych, z wyłączeniem funduszy, których jedynym źródłem przychodów jest dotacja z budżetu państwa. Państwowy fundusz celowy nie posiada osobowości prawnej. Państwowy fundusz celowy stanowi wyodrębniony rachunek bankowy, którym dysponuje minister wskazany w ustawie tworzącej fundusz albo inny organ wskazany w tej ustawie. Przykłady: Fundusz Ubezpieczeń Społecznych, Fundusz Pracy, Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.

Fundusz celowy a zasady budżetowe Państwowy fundusz celowy jest JSFP, której charakterystyczną cechą jest wyodrębnienie pod względem organizacyjnym i finansowym, utworzoną w celu gromadzenia środków pieniężnych ze ściśle określonych źródeł i realizacji ściśle określonych celów. Fundusze celowe stanowią wyjątek aż od 2 zasad zarządzania finansowego: - zasady jedności materialnej - niefunduszowania, czyli jedności kasowej całości dochodów i ich przeznaczania na całość wydatków oraz - zasady roczności planowania i zarządzania finansami publicznymi.

Gospodarka finansowa państwowych funduszy celowych Zasady wynikają z u.f.p. oraz ustaw tworzących dany FC. Podstawą gospodarki finansowej FC jest roczny plan finansowy. W planie mogą być dokonywane zmiany polegające na zwiększeniu prognozowanych przychodów i odpowiednio kosztów. Ograniczenia dot. zmian planu finansowego: a. zmiany planu finansowego FC nie mogą powodować zwiększenia dotacji z budżetu państwa, b. jeżeli FC posiada zobowiązania wymagalne, w tym kredyty i pożyczki, zwiększenie przychodów w pierwszej kolejności przeznacza się na ich spłatę. Koszty FC mogą być pokrywane tylko w ramach posiadanych środków finansowych obejmujących bieżące przychody, w tym dotacje z budżetu państwa i pozostałości środków z okresów poprzednich. Ze środków FC mogą być udzielane pożyczki j.s.t., jeżeli ustawa tworząca fundusz tak stanowi.

Inne państwowe lub samorządowe osoby prawne utworzone na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych Art. 9 pkt 14 u.f.p. Sektor finansów publicznych tworzą inne państwowe lub samorządowe osoby prawne utworzone na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych, z wyłączeniem przedsiębiorstw, instytutów badawczych, banków i spółek prawa handlowego. Warunkiem zaliczenia tych podmiotów do sektora finansów publicznych jest, aby osoba prawna: utworzona została na podstawie odrębnej ustawy i w celu wykonywania zadań publicznych.

Państwowa osoba prawna Państwowa osoba prawna to inna niż Skarb Państwa jednostka organizacyjna, posiadająca osobowość prawną, której mienie jest w całości mieniem państwowym (art. 1a ustawy o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa). Orzeczenie SN z dnia 27 kwietnia 2001 r.: „W zbiorze osób prawnych można wyróżnić – wedle rozmaitych cech – pewne rodzaje osób prawnych, wśród nich państwowe osoby prawne. Dają się one wyodrębnić ze względu na ich majątkowe, a także strukturalne powiązania z państwem. (…) Obecnie brak (…) przykładowego katalogu innych państwowych osób prawnych.” Państwową osobą prawną o której mowa w art. 9 pkt 14 u.f.p. jest np. Bankowy Fundusz Gwarancyjny, Wojskowa Agencja Mieszkaniowa, Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości, Agencja Rynku Rolnego, Agencja Nieruchomości Rolnych.

Samorządowa osoba prawna Samorządowe osoby prawne są gminnymi, powiatowymi lub wojewódzkimi jednostkami organizacyjnymi wyposażonymi przez ustawy szczególne w osobowość prawną. Do samorządowych osób prawnych należą przykładowo: gminy, powiaty i województwa (jako j.s.t.), związki międzygminne, związek powiatów, czy też przedsiębiorstwa komunalne.

Wyłącznie Art. 9 pkt 14 podmiotami sektora finansów publicznych nie są: przedsiębiorstwa (np. przedsiębiorstwo państwowe „Porty Lotnicze”), instytuty badawcze, banki (np. NBP, BGK), spółki prawa handlowego. Art. 30 ust 1 u.f.p. Państwowe i samorządowe osoby prawne są tworzone na podstawie odrębnych ustaw.

Plan finansowy innych państwowych lub samorządowych osób prawnych Podstawą gospodarki finansowej państwowych i samorządowych osób prawnych jest plan finansowy. Plany finansowe państwowych i samorządowych osób prawnych są sporządzane zgodnie z ustawami o ich utworzeniu oraz z uwzględnieniem przepisów ustawy o finansach publicznych. Projekty planów finansowych państwowych osób prawnych z art. 9 pkt 14 u.f.p. są przekazywane Ministrowi Finansów w trybie i terminach określonych w przepisach dotyczących prac nad projektem ustawy budżetowej.

Treść planu finansowego innych państwowych lub samorządowych osób prawnych Art. 31 u.f.p. Jednostki, o których mowa w art. 30 ust. 1, wyodrębniają w planach finansowych: 1)   przychody z prowadzonej działalności; 2)   dotacje z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego; 3)   koszty, w tym: a)  wynagrodzenia i składki od nich naliczane, b)  płatności odsetkowe wynikające z zaciągniętych zobowiązań, c)  zakup towarów i usług; 4)   środki na wydatki majątkowe; 5)   środki przyznane innym podmiotom; 6)   stan należności i zobowiązań na początek i koniec roku; 7)   stan środków pieniężnych na początek i koniec roku.

Plan finansowy załącznikiem do ustawy budżetowej Art. 122 ust 1 u.f.p. W załącznikach do ustawy budżetowej zamieszcza się także: 1) plany finansowe: a) agencji wykonawczych, b) instytucji gospodarki budżetowej, c) państwowych funduszy celowych, d) państwowych osób prawnych, o których mowa w art. 9 pkt 14. Art. 123 ust. 2 u.f.p. Plany finansowe państwowych funduszy celowych ujmuje się oddzielnie dla każdego funduszu, z wyodrębnieniem: 1) stanu początkowego i końcowego środków pieniężnych, należności i zobowiązań; 2) przychodów własnych; 3) dotacji z budżetu państwa oraz innych jednostek sektora finansów publicznych; 4) kosztów na realizację zadań, w tym kosztów wynagrodzeń i składek naliczanych od wynagrodzeń; 5) zadań finansowanych ze środków funduszu.