Umowa factoringu Dorota Wieczorkowska Zakład Prawa Gospodarczego i Handlowego Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego

Funkcje Faktoringu umożliwia sprawne finansowanie przedsiębiorcy (faktoranta) – sprzedawcy (dostawcy) lub usługodawcy – przez tzw. dyskonto wierzytelności cedowanych na faktora; umożliwia fachowe i sprawne wykonanie przez faktora określonych czynności usługowych, co związane jest z prowadzoną działalnością gospodarczą i lepszą pozycją na rynku; umożliwia zwolnienie przedsiębiorcy – faktoranta (sprzedawcy, dostawcy towarów, usług) z ryzyka wypłacalności dłużnika (del credere), które zostaje przejęte przez faktora, dzięki czemu faktoring zapewnia skuteczną zapłatę za dostarczone (sprzedane) towary lub usługi;

Faktoring – definicja Umowa factoringu należy do grupy umów nienazwanych, nie posiada regulacji ustawowej Umowa ta wykształciła się w praktyce obrotu prawnego jako rodzaj umowy w przedmiocie: przelewu wierzytelności i określonych w niej dodatkowych usług

Świadczenia stron umowy faktoringu W umowie factoringu przedsiębiorca zwany faktorantem (sprzedawca lub dostawca towarów albo usługodawca) zobowiązuje się do przelewu na faktora pieniężnej wierzytelności krótkoterminowej o zapłatę za towary (sprzedane lub dostarczone) albo usługi (świadczone) dłużnikowi (nabywcy towarów albo usług) – odbiorcy, natomiast faktor zobowiązuje się do wykonania na rzecz przedsiębiorcy – faktoranta określonych w tej umowie świadczeń dodatkowych o charakterze usługowym (zob. szerzej pkt III) i zapłaty wynagrodzenia, pomniejszonego o prowizję faktora wskazaną w umowie. zapłata + świadczenie dodatkowe FAKTOR FAKTORANT przelew wierzytelności krótkoterminowej

Podmioty Przedsiębiorca – faktorant: Faktor: Dłużnik: prowadzi działalność gospodarczą, jest wierzycielem z tytułu sprzedaży (dostawy) dóbr (towarów) lub usług Faktor: tzw. przedsiębiorca factoringowy, posiada dowolny status podmiotowy, w praktyce zwłaszcza bank prowadzi działalność w zakresie factoringu Dłużnik: jest nabywcą dóbr (towarów) i usług od przedsiębiorcy – faktoranta nie jest stroną umowy factoringu

Przedmiot umowy faktoringu 1) przelew wierzytelności na faktora: przysługujących przedsiębiorcy (faktoranowi), sprzedawcy, dostawcy lub usługodawcy w stosunku do dłużnika (odbiorcy towarów i usług) 39 , pieniężnych o zapłatę, wynikających z umów (sprzedaży, dostawy i umów o usługi), zawartych w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej, zwykle ze stosunkowo krótkimi terminami zaspokojenia (od 14 do 210 dni) których zbywcy (przedsiębiorcy – faktoranci) i dłużnicy nie są zagrożeni postępowaniem upadłościowym lub likwidacyjnym, 2) świadczenia dodatkowe wykonywane przez faktora: prowadzenie ksiąg handlowych i finansowych, gromadzenie danych statystycznych i informacji gospodarczych, rozwijanie działalności reklamowej, składowanie towarów przedsiębiorcy i ich segregacja, świadczenie usług marketingowych, organizowanie agencji, konsulting, doradztwo prawne i ekonomiczne, opracowywanie projektów rozwoju i ekspansji, inkaso należności objętych umową, kierowanie upomnień i wezwań do zapłaty, sprawdzanie stanu wypłacalności, dochodzenie roszczeń

Rodzaje faktoringu Faktoring Faktoring zobowiązań Faktoring należności faktoring pełny lub właściwy (z przejęciem ryzyka) faktoring niepełny lub niewłaściwy (bez przejęcia ryzyka) Faktoring zobowiązań (faktoring odwrócony)

Wynagrodzenie faktoranta Discount factoring polega na tym, że faktor po przelaniu na niego wierzytelności świadczy na rzecz przedsiębiorcy – faktoranta kwotę pieniężną odpowiadającą wysokości tej wierzytelności po potrąceniu należnej prowizji. Wiąże się to z dyskontem przelanej wierzytelności i umożliwia temu przedsiębiorcy dzięki niezwłocznej zapłacie przekazanie wynagrodzenia na dalszą działalność. W tym rodzaju faktoringu czas spełnienia świadczenia przez faktora nie jest uzależniony od daty wymagalności przelanej wierzytelności ani też faktycznego terminu jej realizacji przez dłużnika. Collection factoring polega na tym, że faktor po zawarciu umowy świadczy na rzecz przedsiębiorcy – faktoranta określoną w umowie zaliczkę, a całościowa zapłata następuje z chwilą wymagalności wierzytelności albo z chwilą uzyskania od dłużnika należnej kwoty. Maturity factoring polega na tym, że faktor spełnia na rzecz przedsiębiorcy – faktoranta świadczenie po nadejściu terminu wymagalności wierzytelności albo po zainkasowaniu przez faktora należności od dłużnika (nabywcy, odbiorcy towaru albo usługobiorcy). Istotnym elementem tej postaci faktoringu jest ściągnięcie należności od dłużnika, a nie przyspieszenie zapłaty wynagrodzenia przedsiębiorcy.

Wynagrodzenie faktora Prowizja faktoringowa (wynagrodzenie podstawowe) Prowizja dodatkowa (dodatkowe świadczenia) Prowizja del credere (faktoring pełny)

Charakter prawny umowy faktoringu Umowa nienazwana Umowa dwustronnie handlowa Charakter mieszany Zastosowanie przepisów o cesji wierzytelności Umowa konsensualna Umowa wzajemna Umowa odpłatna