BAHAIZM

Bahaizm powstał w Persji w XIX wieku, założycielem jest Bahá'u'lláha. Obecnie światowe centrum bahaizmu znajduje się w Hajfie, w Izraelu Słowo bahaita określa wyznawcę nauk Bahá’u’lláha. Obydwa słowa wywodzą się z arabskiego bahá’, oznaczającego “chwałę” lub “blask”, a że numeryczna wartość słowa bahá’ wynosi 9, dlatego najbardziej powszechnym symbolem tej religii jest dziewięcioramienna gwiazda

Bahaizm jest religią synkretyczną, to znaczy taką, która łączy w sobie elementy różnych wyznań. Bahaiści czerpią z: judaizmu, chrześcijaństwa, islamu, buddyzmu. Nauki bahaickie podkreślają zasadniczą duchową jedność najważniejszych światowych religii. Bahaizm jest religią monoteistyczną, przyjmuje wiarę w jednego Boga. Boga postrzega jako pojedynczego, osobowego, niedostępnego, wszechwiedzącego, nieprzemijającego i wszechmogącego, stwórcę wszystkich rzeczy we wszechświecie

Według wierzeń bahaickich historia religii stopniowo rozwijała się poprzez ciąg boskich posłańców, z których każdy założył religię dostosowaną do danych czasów oraz zdolności rozumienia ludzi w tym okresie. Wśród posłańców byli Kryszna, Abraham, Budda, Jezus, Mahomet i inni, a ostatnio Bahá'u'lláh Szacuje się, że obecnie na świecie jest od pięciu do sześciu milionów bahaitów w ponad 200 krajach i terytoriach

Bahaizm nie ma bez duchowieństwa i obrzędów kultowych - jedyną wspólną ceremonią, podczas której bahaici odmawiają wspólną modlitwę jest ceremonia pogrzebowa. Bahaizm kierowany jest przez wybieralną, dziewięcioosobową radę tzw. Powszechny Dom Sprawiedliwości, która ma siedzibę w Hajfie na zboczach góry Karmel. Powszechny Dom Sprawiedliwości, wybrany po raz pierwszy w 1963 roku, posiada on 9 członków wybieranych co pięć lat przez członków Narodowych Zgromadzeń Duchowych. Każdy mężczyzna po ukończeniu 21 roku życia kwalifikuje się do tego, aby zostać wybranym do Powszechnego Domu Sprawiedliwości. Wszystkie inne funkcje są otwarte dla dorosłych mężczyzn i kobiet. Na lokalnym, regionalnym i narodowym szczeblu, bahaici wybierają, w tajnych i demokratycznych wyborach członków dziewięcioosobowych Zgromadzeń Duchowych, które zajmują się sprawami tej wspólnoty religijnej.

Siedziba Powszechnego Domu Sprawiedliwości w Hajfie

Najważniejsze zasady bahaizmu: Jedność Boga - Jedność religii. - Religia powszechna zbudowana na wspólnej bazie wielkich religii. - Jedność rodzaju ludzkiego. - Niezależność w poszukiwaniu prawdy. - Zniesienie wszelkich form uprzedzeń. - Harmonia pomiędzy religią a wiedzą. - Równość kobiet i mężczyzn. - Powszechny język pomocniczy. Powszechna i obowiązkowa edukacja. - Światowy pokój. - Zniesienie skrajności ubóstwa i bogactwa. - Posłuszeństwo wobec władz - Unia światowa rządzona przez przedstawicieli wszystkich narodów.

Bahaici są znani z propagowania nauki o potrzebie istnienia na świecie jednego uniwersalnego języka pomocniczego dla wszystkich ludzi. Początkowo było to esperanto, obecnie zaś we wspólnocie występują trzy różne propozycje – esperanto, język angielski lub zupełnie nowy sztuczny język międzynarodowy.

Siedziby bahaistów otaczane są ogrodami, piękną roślinnością, co wiąże się z dążeniem do harmonii i piękna

Tarasowe ogrody bahaitów w Hajfie, na zboczach Góry Karmel

Widok na Hajfę i Górę Karmel z Morza Śródziemnego – to na Karmelu według Biblii prorok Eliasz walczył z prorokami bożków pogańskich i zwyciężył

Niezwykle wygląda to także wieczorem i nocą

Akko to druga wielka siedziba bahaitów w Izraelu. I także piękne ogrody

Bahaizm jest bardzo młodą religią, w Polsce pojawił się w1991 roku, choć pierwsze wzmianki o bahaizmie pojawiły się w pod koniec XIX w. Dziś wspólnotę bahaicką w naszym kraju stanowi około 300 osób, głównie w Warszawie i Krakowie Lidia Zamenhof – córka twórcy esperanto – została jedną z pierwszych polskich bahaistek. Podobno dlatego, że wynalazek ojca nie przyjął się powszechnie a bahaici, liczyli, że to właśnie esperanto stanie się językiem wspólnym dla całego świata.