FORMY FUNKCJONOWANIA PARTNERSTWA Centrum kształcenia i działania partnerstwa w Klastrze Res communis

FORMY FUNKCJONOWANIA PARTNERSTW LOKALNYCH Partnerstwa o strukturze formalnej- posiadają osobowość prawną Partnerstwa o strukturze nieformalnej- nie posiadają osobowości prawnej

FORMY FUNKCJONOWANIA PARTNERSTW LOKALNYCH Partnerstwo koordynujące Partnerstwo wykonawcze

PARTNERSTWO KOORDYNUJĄCE W jego ramach może być wdrażanych wiele różnych działań prowadzonych w rozmaitych obszarach i dziedzinach. Partnerstwo koordynujące nie angażuje każdorazowo w poszczególne działania całego swojego zasobu sił i środków. Za realizację konkretnych działań odpowiadają grupy zadaniowe (robocze), złożone z poszczególnych partnerów. Pracami grup zadaniowych kierują ich „kierownicy”, a działalność wszystkich grup istniejących w ramach partnerstwa jest koordynowana przez jego lidera instytucjonalnego. Partnerstwo koordynujące możemy zatem porównać do działającego w sposób długofalowy i wielozakresowy zespołu strategicznego ds. rozwoju lokalnego.

PARTNERSTWO WYKONAWCZE cały zasób sił i środków partnerów jest zaangażowany w realizację jednego działania lub wdrażanie jednej inicjatywy. Partnerstwa tego typu mają na ogół charakter krótko- bądź średnioterminowy, realizują jeden konkretny projekt i działają w jednym, ściśle określonym obszarze. Partnerstwa tego typu na ogół kończą swoją działalność. W momencie zakończenia realizacji projektu, do wykonania którego zostały utworzone.

FORMY FUNKCJONOWANIA PARTNERSTW LOKALNYCH KLASTRY (zwane także gronami z ang. cluster – grono), wiązkami produkcyjnymi czy lokalnymi systemami produkcyjnymi). Klaster to grupa instytucji i organizacji, w tym przedsiębiorstw, które: • są wzajemnie ze sobą powiązane; • działają na określonym terenie (powiat, województwo, gmina, region); • najczęściej związane są z określoną branżą (np. Klaster Automatyki Przemysłowej w Gdańsku, Śląski Innowacyjny Klaster Czystych Technologii Węglowych, czy jedno z najsłynniejszych gron – Klaster Technologii Informatycznych w Dolinie Krzemowej w USA); • są wobec siebie komplementarne (uzupełniają się); • we współpracy osiągają wyższy stopień efektywności, niż gdyby działały osobno (efekt synergii).

ZASADY BUDOWANIA PARTNERSTW

ZASADY BUDOWANIA PARTNERSTW Istotą partnerstwa jest: Dobrowolność udziału uczestników (określenie motywacji- zarówno organizacji, jak i osób indywidualnych) Równość uczestników (równy wkład, podział zadań i obowiązków, zaangażowanie) Wspólne cele, odpowiedzialność korzyści

ZASADY BUDOWANIA PARTNERSTWA Partnerstwo tworzą ludzie Zaufanie Dobre kontakty interpersonalne Szczerość, otwartość

ZASADY SKUTECZNEJ WSPÓŁPRACY

ZASADY SKUTECZNEJ WSPÓŁPRACY Równość partnerów wobec siebie Budowanie partnerstw oddolnie na poziomie lokalnym Solidarność Innowacyjność i kompleksowość podejmowanych działań Zaufanie, otwartość i jawność

ZASADY SKUTECZNEJ WSPÓŁPRACY Koncentracja na rzeczywistych problemach Łagodzenie konfliktów Poszerzenie kręgu partnerów

ETAPY TWORZENIA PARTNERSTWA

ETAPY TWORZENIA PARTNERSTWA Określenie koncepcji partnerstwa Etap przygotowawczy do zawarcia partnerstwa Konstruowanie struktury przyszłego partnerstwa Wypracowanie celów i strategii działania partnerstwa Zabezpieczenie praktycznej działalności partnerstwa Realizacja i ocena działań partnerskich

I.Określenie koncepcji Partnerstwa Określenie potencjalnych partnerów Określenie motywacji dla poszczególnych partnerów Identyfikacja środowisk na które może wpłynąć utworzone partnerstwo Określenie korzyści i strat dla poszczególnych partnerów

Określenie koncepcji Partnerstwa cd Analiza mocnych i słabych stron partnerów i partnerstwa Uzgodnienie wspólnej wizji i wartości tj. misji partnerstwa

Obszary w których można skorzystać z utworzenia partnerstwa: Rozwój zawodowy Lepszy dostęp do informacji Większy zasięg oddziaływania Poprawa efektywności działania Lepiej dostosowane i bardziej efektywne działania

II. Etap przygotowawczy do zawarcia partnerstwa Przekonanie potencjalnych partnerów do uczestnictwa w przedsięwzięciu/projekcie Określenie kosztów/nakładów jakie poszczególni partnerzy musieliby ponieść w związku z udziałem w partnerstwie Najlepszym sposobem jest opracowanie MAPY ZASOBÓW. Określenie formy funkcjonowania partnerstwa

III. Konstruowanie struktury przyszłego partnerstwa Określenie modelu i kształtu partnerstwa- określenie struktury decyzyjnej Określenie roli poszczególnych partnerów Wyłonienie lidera, bądź jeśli jest on inicjatorem to ustalenie jego roli Wyznaczenie systemu wzajemnej komunikacji Efektem tego etapu powinno być przygotowanie wzoru porozumienia/umowy partnerskiej

III. Ustalenie wzajemnych oczekiwań Określenie możliwości działania poszczególnych partnerów Ustalenie zasad współpracy- Najlepszym sposobem jest spisanie tego w postaci Regulaminu Partnerstwa. Regulamin powinien zawierać informacje dot. Sposobu podejmowania decyzji, częstotliwości spotkań, sposobu organizacji spotkań etc.

IV. Wypracowanie celów i strategii działania partnerstwa Ustalenie celów ogólnych i operacyjnych Cele ogólne są bardziej abstrakcyjne i odległe w czasie, natomiast cele operacyjne są osiągalne, w krótkim okresie czasu i wynikają z bezpośrednio zaplanowanych do realizacji działań

Elementy strategii działania partnerstwa: Polityka informacyjna i działania promocyjne Polityka związana z przyjmowaniem nowych członków Obszar jego działania i cele strategiczne Analizę ograniczeń i możliwości partnerstwa Metody ewaluacji działań

V. Zabezpieczenie praktycznej działalności partnerstwa Ustalenie zaplecza technicznego, lokalowego Sposób finansowania partnerstwa Zatrudnienie lub oddelegowanie konkretnych osób do pracy na rzecz partnerstwa

Ocena postępów realizacji działań Dobrze przygotowany plan działań zawiera nie tylko planowane do realizacji zadania, ale również termin oraz instytucje/osoby odpowiedzialne za wykonanie zadania Okresowe raportowanie Celem raportowania jest bieżąca informacja o osiąganych rezutatach

NEGOCJACJE

NEGOCJACJE OPARTE NA ZROZUMIENIU WZAJEMNYCH INTERESÓW Prawdziwą sztuką w negocjacjach nie jest samo zwycięstwo w nich, ale zwycięstwo obu stron Nasze jednostronne zwycięstwo będzie naszym jednorazowym zwycięstwem, bez szans na dalszą trwałą i być może bardzo owocną współpracę, Ważne jest przed rozpoczęciem negocjacji umiejętne określenie celów

NEGOCJACJE OPARTE NA ZROZUMIENIU WZAJEMNYCH INTERESÓW Negocjacje są formą prowadzenia rozmów przez dwie lub więcej stron w celu osiągnięcia porozumienia w sprawie stanowiącej przedmiot (cel) negocjacji

NEGOCJACJE OPARTE NA ZROZUMIENIU WZAJEMNYCH INTERESÓW W przypadku procesu budowy partnerstwa celem negocjacji jest ustalenie warunków porozumienia partnerskiego/umowy partnerskiej. Należy wziąć pod uwagę interesy i aspiracje każdej ze stron, spróbować je połączyć w komplementarną całość i doprowadzić do konsensusu

NEGOCJACJE OPARTE NA ZROZUMIENIU WZAJEMNYCH INTERESÓW Proces negocjacji partnerskich przebiega najsprawniej, gdy strony zaangażowane: Uważnie słuchają tego, co mają do powiedzenia pozostali; Zadają otwarte (a nie zamknięte) pytania; Co pewien czas podsumowują to, co zostało powiedziane, aby upewnić się, że wszystko zostało zrozumiane poprawnie

NEGOCJACJE OPARTE NA ZROZUMIENIU WZAJEMNYCH INTERESÓW Akceptują możliwość braku porozumienia w niektórych sprawach, aby dyskusja nie utknęła w martwym punkcie

BARIERY W FUNKCJONOWANIU PARTNERSTW

Przykładowe Bariery w funkcjonowaniu partnerstw Czynnik ludzki- może wynikać z braku wiedzy, umiejętności poszczególnych członków partnerstwa, zaangażowania jak również cech osobowościowych tego typu jak nieustępliwość Sposób rozwiązania: organizacja szkoleń dla pracowników, system nagród i premii; spotkania aktywizujące- integracyjne; Wybór dobrego prowadzącego na każde spotkanie; wprowadzenie zasad udzielania głosu

Brak środków na organizację spotkań, powielanie materiałów etc. Sposób rozwiązania: podzielenie kosztów pomiędzy partnerów; Nieprzychylność mediów zaproszenie do udziału w partnerstwie mediów; zwrócenie się o patronat medialny

Słabość lub brak umocowania partnerstwa Sposób rozwiązania: Uroczyste podpisanie umowy partnerskiej w obecności mediów, interesariuszy Akcyjność działań Ustalenie harmonogramu spotkań, dokumentowanie każdego spotkania i rozsyłanie notatki ze spotkania zawierającej najważniejsze ustalenia, wcześniejsze sprawdzenie jakości przygotowywanych materiałów

MOCNE STRONY FUNKCJONOWANIA PARTNERSTW

MOCNE STRONY PARTNERSTWA Połączenie wspólnych zasobów, umiejętności, wiedzy Łatwiej można pozyskać fundusze na realizację przedsięwzięcia/projektu Szerokie zaangażowanie i poparcie społeczne Wzajemna współpraca i przyjazna atmosfera Zapewniony udział kluczowych osób-lokalnych liderów, cieszących się uznaniem

MOCNE STRONY PARTNERSTWA Partnerstwo stanowi forum generowania i realizacji odważnych pomysłów

KIEROWANIE I ZARZĄDZANIE PARTNERSTWEM- ROLA LIDERA

SYSTEMY ZARZĄDZANIA PARTNERSTWEM Zarządzanie scentralizowane- zarządzanie partnerstwem lub projektem w imieniu pozostałych partnerów przez jedną organizację Zalety: -maksymalna efektywność -jasne procedury podejmowania decyzji -krótszy czas reakcji

Wady: Postrzegane jako zbyt dużo władzy w jednej instytucji Decyzje mogą być podejmowane zbyt szybko i zbyt pochopnie

Zarządzanie zdecentralizowane- różne aspekty zarządzania rozdzielone pomiędzy organizacje Zalety: -maksymalna różnorodność na poziomie operacyjnym -wspólne poczucie „własności” -większa swoboda działania

Wady: większe ryzyko konfliktu interesów Partnerzy mogą czuć się osamotnieni Złożony proces podejmowania decyzji Brak spójności

Wspólne zarządzanie-poszczególne zadania powierzane są na bieżąco poszczególnym osobom/organizacjom, które odpowiadają przed pozostałymi partnerami Zalety: - podejście bardzo elastyczne, które można weryfikować i zmieniać Rozdziela zadania pomiędzy partnerów i buduje poczucie wspólnej odpowiedzialności Umożliwia powierzenie zadań tym którzy dysponują największą ilością czasu lub najbardziej im zależy na zadaniu

Wady: Zadania muszą być jasno zdefiniowane i przydzielone odpowiednim partnerom Bardzo uzależnione od solidności poszczególnych osób Ryzyko, że poszczególne organizacje/osoby będą robić rzeczy „po swojemu”, bez konsultacji z pozostałymi partnerami

LIDER PARTNERSTWA Bycie liderem może wynikać z faktu: Bycia inicjatorem partnerstwa Posiadania największego potencjału z wszystkich partnerów Posiadania autorytetu i doświadczenia dostrzeganego przez wszystkich partnerów

Zadania Lidera Pokonywanie przeszkód w procesie budowania partnerstwa Dopilnowanie przestrzegania ustalonych zasad przez zaangażowanych partnerów Koordynacja zadań Zarządzanie partnerstwem Rozwijanie i podtrzymywanie zaangażowania partnerów

DOBRE PRAKTYKI W ROZWIJANIU PARTNERSTWA

SPOSÓB KOMUNIKACJI Sposób w jaki partnerzy się porozumiewają może wzmocnić partnerstwo lub doprowadzić do jego rozpadu. DOBRA ORGANIZACJA SPOTKAŃ Każde spotkanie powinno: Osiągnąć założone cele Aktywnie angażować wszystkich uczestników przez cały czas

Przebiegać zgodnie z planem i nie pominąć żadnego punktu przyjętego programu zakończyć się rozdzieleniem zadań przed następnym spotkaniem uzgodnić sposób działania do następnego spotkania Zwrócić uwagę na zagadnienia, które będą stanowiły przedmiot następnego spotkania Kończyć się podsumowaniem podjętych decyzji, a przede wszystkim w planowanym czasie

Zapewnić uczestnikom możliwość nieformalnych rozmów np. przerwa na kawę Przeprowadzenie burzy mózgów dotyczących nowego zagadnienia/zadania Zaproszenie interesującego mówcy/eksperta zewnętrznego Wspólna wizyta w siedzibie partnera, lub w miejscu realizacji działania Wykorzystanie spotkania do dokonania usprawnień np. w sposobie komunikacji

UCZENIE SIĘ NA WŁASNYCH BŁĘDACH Każde partnerstwo może być postrzegane jako forma aktywnego uczenia się, w której partnerzy uczą się poprzez działania. Działania realizowane przez partnerów to również okazja do rozwoju zawodowego ich pracowników, nabycia nowych umiejętności, doświadczenia zawodowego co może owocować w kolejnych projektach

Partnerstwo funkcjonuje dobrze gdy: Procedury podejmowania decyzji są jasne, zaakceptowane przez wszystkich i są stosowane Decyzje operacyjne są podejmowane przez wyznaczone zespoły lub osoby Tylko najważniejsze decyzje (kluczowe) podejmowane są przez wszystkich partnerów Partnerzy regularnie w łatwo dostępny sposób komunikują się ze sobą i wymieniają informacje