Aspekty gospodarcze wdrożenia dyrektywy 2000/53 ELV Ministerstwo Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej Arkadiusz Dzierżanowski Warszawa 16 maja 2003 r.
Zakres dyrektywy 2000/53 Artykuł 3 Dyrektywy Zakres dyrektywy obejmuje: produkcję pojazdów postępowanie z pojazdami sklasyfikowanymi jako odpady, włączając postępowanie z poszczególnymi komponentami pojazdów oraz zużytymi do ich wytworzenia materiałami Dyrektywa ponadto określa wytyczne dla postępowania z częściami wymontowanymi w trakcie serwisowania pojazdów oraz ponownego stosowania części wymontowanych z pojazdów
Co należy osiągnąć? (państwo członkowskie) WPROWADZIĆ OBOWIĄZKI DLA PRODUCENTÓW W ZAKRESIE: art. 4 produkcji nowych pojazdów i informowaniu o sposobach ich demontażu art. 8 stosowania w produkcji materiałów dających się poddać recyklingowi STWORZYĆ SYSTEM ZAPEWNIAJĄCY ODZYSK I RECYKLING POJAZDÓW BĘDĄCYCH ODPADAMI w roku 2006 - 85% odzysk masy pojazdów wycofanych z eksploatacji, przy 80% recyklingu wraz z powtórnym użyciem części pojazdów, w roku 2015 - 95% odzysk masy pojazdów wycofanych z eksploatacji, przy 85% recyklingu wraz z powtórnym użyciem części pojazdów.
Kto poniesie koszty ? Dyrektywa Art. 5 ust. 1 OPERATORZY GOSPODARCZY (producenci, sprzedawcy, firmy ubezpieczeniowe, firmy prowadzące odzysk, demontaż, recykling unieszkodliwianie oraz inni uczestnicy rynku pojazdów i odpadów) uruchomią systemy gromadzenia wszystkich pojazdów wycofywanych z eksploatacji Art. 5 ust. 4 PRODUCENCI POJAZDÓW pokryją różnicę pomiędzy kosztem demontażu pojazdu a zyskiem uzyskanym z przetworzenia i sprzedaży części elementów i materiałów jedynie dla pojazdów kompletnych i jeśli różnica ta jest ujemna Art. 5 ust. 4 akapit 2 PRODUCENCI POJAZDÓW pokryją całość lub znaczną część kosztów wdrożenia systemu zbiórki i przekazywania pojazdów kompletnych WŁAŚCICIELE POJAZDÓW STACJE DEMONTAŻU
Koszty dla punktów zbierania odpadów i stacji demontażu Aneks I do Dyrektywy określa minimalne wymagania dla stacji demontażu pojazdów i punktów zbierania pojazdów oraz sposobu demontażu pojazdów zużytych lub nienadających się do użytkowania
Koszty dla punktów zbierania Planowane wymagania dla punktów zbierania Punkt zbierania powinien posiadać WYZNACZONE MIEJSCE, utwardzone i uszczelnione przed przeciekami wód opadowych do gruntu, wyposażone w instalacje kanalizacyjną ze zbiornikiem wód opadowych oraz ścieków z okresowego zmywania powierzchni. Miejsce zbierania i magazynowania powinno być wyposażone dodatkowo w instalację wodną na potrzeby zmywania powierzchni utwardzonych, oświetlenie zewnętrzne, urządzenia i materiały gaśnicze, zapas sorbentów do likwidacji rozlewów odpadów w postaci ciekłej. Punkt zbierania powinien być ogrodzony w sposób uniemożliwiający przedostawanie się osób postronnych.
Koszty dla stacji demontażu Planowane wymagania dla punktów demontażu To samo co dla punktu zbierania oraz urządzenia do osuszania pojazdów z płynów stanowiących odpady niebezpieczne; oddzielne pojemniki lub zbiorniki do magazynowania: akumulatorów, filtrów, kondensatorów zawierających PCB, paliwa, olejów odpadowych smarowych, przekładniowych i hydraulicznych, płynów chłodzących, płynu odmrażającego, czynników chłodniczych z układów klimatyzacyjnych oraz innych płynów znajdujących się w pojeździe wycofanym z eksploatacji wydzielone miejsca, spełniające wymagania do magazynowania zużytych opon oraz części zawierających substancje niebezpieczne.
Minimalne wymagania dla demontażu OBOWIĄZEK USUWANIA SUBSTANCJI I ELEMENTÓW NIEBEZPIECZNYCH, W SZCZEGÓLNOŚCI: 1) akumulatorów; 2) elementów zagrażających wybuchem; 3) zbiorników na gaz płynny; 4) paliw, olejów silnikowych, przekładniowych i hydraulicznych, płynów chłodzących, płynów odmrażających, płynów hamulcowych, czynników chłodniczych i wszelkich innych płynów znajdujących się w pojeździe o ile nie są one potrzebne do ponownego użycia przedmiotowych części; 5) w miarę możliwości wszystkich części zawierających rtęć.
Minimalne wymagania dla demontażu DEMONTAŻ POJAZDÓW Z PRZEZNACZENIEM DO RECYKLINGU POWINIEN OBEJMOWAĆ WYSEGREGOWANIE NASTĘPUJĄCYCH CZĘŚCI: 1) katalizatorów; 2) metalowych części i elementów zawierających miedź, aluminium i magnez, jeżeli metale te nie będą oddzielone w procesie rozdrabniania; 3) opon oraz elementów z tworzyw sztucznych, jeżeli materiały te nie będą oddzielone w procesie rozdrabniania w sposób umożliwiający ich ponownie użycie; 4) elementów ze szkła.
Obowiązki i przywileje ostatniego posiadacza pojazdu PRZEKAZAĆ ODPAD DO STACJI DEMONTAŻU POJAZD KOMPLETNY (silnik i nadwozie) Art. 5 ust. 4 ustanowienie bezpłatnego przekazania pojazdu do stacji demontażu POJAZD NIEKOMPLETNY (brak silnika, nadwozia lub zawartość innych odpadów) ustanowiony system może (lecz nie musi) obciążyć ostatniego właściciela pojazdu kosztami demontażu i recyklingu takiego pojazdu.
Ułatwienia dla stacji demontażu i podmiotów zajmujących się recyklingiem Dyrektywa Art. 8 ust. 1 Producenci, w porozumieniu z wytwórcami materiałów i wyposażenia, zastosują normy kodowania komponentów i materiałów, w celu ułatwienia identyfikacji tych komponentów i materiałów, które nadają się do ponownego użycia lub recyklingu. Art. 8 ust. 3 Producenci dostarczą informacje o metodach demontażu każdego nowego pojazdu wprowadzanego na rynek, w ciągu sześciu miesięcy od wprowadzenia pojazdu na rynek.
Dziękuję za uwagę