„Nowe klucze do kompetencji kluczowych”
Adam Jagiełło-Rusiłowski Interpretacja wyników oraz prezentacja dobrych praktyk edukacyjnych
Co jest kluczowe w wynikach? . 1. Liczne silne korelacje między elementami postaw we wszystkich badanych kompetencjach a słabsze między wiedzą z poszczególnych obszarów sugerują, że w metodzie dramy liczy się JAKOŚĆ interakcji, mniej treści kształcenia 2. Silne interakcje opierają się na inicjatywności uczniów a ta koreluje z otwartością postawionego zadania, problemu danej sesji 3. Drama istotnie zmienia postawy – przekonania o sobie i świecie, przesuwa umiejscowienie poczucia kontroli (locus of control) z zewnątrz do wewnątrz 4. Im bardziej otwarta postawa tym aktywniejsze eksplorowanie pomysłów i perspektyw „innych/obcych”, przez to uczenie się z i od innych, w oparciu o zaufanie i więzi (pole bezkarne) 5. Najbardziej spektakularne zmiany nie dotyczą uzdolnionych aktorsko, wrażliwych, lubiących się pokazywać
1.są wyżej oceniane przez nauczycieli W kompetencjach liczy się „performance” – umiejętność wprowadzania pomysłów w czyn, W kontekście szkolnym to umiejętność ekspresji, wrażenia , zwrócenia uwagi i przywództwo
są bardziej pewne swoich umiejętności czytania i rozumienia zadań Drama rozwija umiejętności językowe poprzez doświadczenie narracji (Trzebiński: rozumienie siebie i świata)- wyrabia struktury poznawcze: podmiot i jego cele – strategie postaci – finał historii
Lepiej funkcjonują w dialogu Drama daje doświadczenie używania „nie swojego” głosu, maski, która ośmiela i uwalnia z presji prezentacji siebie
Postrzegają się jako twórczy Drama opiera się na zadaniach otwartych – promuje oryginalne rozwiązania (powstałe w wyniku współpracy wspólnoty uczącej się) Stąd także większa umiejętność rozwiązywania problemów i radzenia sobie ze stresem i kryzysem (dystansowanie się JA – Nie JA)
Lubią szkołę i zajęcia szkolne ????????????????????????? Kwestia poczucia kontroli : Chcą (współ)decydować jak i czego się uczyć Wychodzą z inicjatywą, negocjują Widzą sens w interakcji, sa nastawieni na współpracę Otrzymują uwagę (jako wzmocnienie) od nauczycieli
tolerancyjne wobec mniejszości i obcokrajowców Przykład GAZY: liczy się poczucie kontroli w interakcjach, poznanie innych, niekoniecznie obcych, zmiana perspektywy Przykład „Pawła i Gawła” – zaangażowanie w konflikt po jednej i drugiej stronie jako grupa, poznanie mechanizmów nakręcających konflikt i technik negocjacyjnych
Aktywne obywatelstwo, głosowanie, partycypacja Sedno dramy to „działanie” w przestrzeni publicznej, gdzie kształtują, ścierają się interesy, perspektywy co daje poczucie wpływu na bieg wydarzeń, wiarę w moc samostanowienia, demokracji, wolności, solidarności, sprawiedliwości, wyższości wartości ogólnoludzkich, nad rynkiem, tożsamości kulturowej, porozumiewania się na różne sposoby, dialogowania, ale też obrony tych bezbronnych, słabszych,
Empatia i szacunek dla innych Doświadczenie „wchodzenia” w obcą skórę pomocne w rozwiązaniu problemu wymusza zmianę postawy Nie wystarczy tu proste odegranie roli, do zmiany potrzebne jest głębsze eksplorowanie strategii (docenienie wysiłku, ryzyka, czasami cierpienia) Kluczowe znaczenie poczucia sukcesu działania zespołowego
Przedsiębiorczość, planowanie przyszłości Doświadczenie przekładania idei w działanie, rezultat i informacja zwrotna o jego wartości (brawa, śmiech, jakakolwiek reakcja/uwaga)
Nie tylko teatr!!! Drama rozbudza potrzeby wyższego rzędu, przekraczania granic tu i teraz, obcowania ze sztuką jako formą transcendencji
Dom, rodzina, ale też sport i turystyka Drama uczy wchodzenia i wychodzenia z różnorodnych ról, godzenia na pozór sprzecznych celów, interesów Nie tylko wyobraźnia, fikcja, ale ponad wszystko ZAINTERESOWANIE CZŁOWIEKIEM BLISKIM I DALEKIM, poznanie , akceptacja siebie i swojej fizyczności jako punkt otwarcia na innych
Gwiazdy socjometryczne Piasty (hubs) – umiejętności tworzenia więzi jako „rzadko” występujące w populacjach konformi-stycznych
Humor Drama uczy poprzez dystans, daje poczucie „bezkarności” Ryzyko i ewentualne potknięcia są okazją do nauki
Specyfika nauczyciela znającego dramę Wyprowadzanie celów z potrzeb indywidualnych i grupowych Umiejętność doboru metod do wybranego celu, wysoka spójność i zrozumienie podstawowych pojęć pedagogicznych w przełożeniu na teorię dramy Nacisk na własne ( i młodzieży) doświadczenie różnorodności (wymiany zagraniczne, szkolenia, festiwale itp. – przykład Oktawii Gorzeńskiej z I Gimnazjum w Gdyni) Nacisk na (samo)ewaluację, poszukiwanie różnorodnych wskaźników sukcesu (zainteresowanie kompetencjami nie-akademickimi) Dystans do formalnej oceny i treści „programowych”
Podsumowanie: drama a innowacyjne uczenie Elementy wspólne: Podzielenie się władzą, nauczyciel jako przewodnik Aktywizacja uczenia w grupach, twórcza praca nad otwartym problemem, projektem Poszukiwanie partnerstwa, więzi, wymiana kulturalna, dialog Wartość dodana dramy Wchodzenie i dystansowanie się do roli jako sposób uczenia się z różnych perspektyw Narracja – łączenie przyczynowo-skutkowe wzbogacone o wchodzenie w obcą skórę ( dziedzictwo kulturowe) Dystans i zaangażowanie