Przygotowały: Bondarenko Ewelina, Hardzei Alitsyia

EDUKACJA ZDROWOTNA Edukacja zdrowotna jest to proces, w którym ludzie uczą się dbać o zdrowie własne i społeczności, w której żyją.

EDUKACJA ZDROWOTNA Zdrowie- stan pełnej sprawności fizycznej, psychicznej i społecznej a węższym znaczeniu jako stan nieobecności choroby lub kalectwa. Fizjologicznie jest to pełna zdolność organizmu do utrzymania równowagi pomiędzy nim a środowiskiem zewnętrznym, zdolność do prawidłowego reagowania na zmiany środowiska i adaptacji do tych zmian.

EDUKACJA ZDROWOTNA Analiza społeczna profilaktyki i programów promocji w ochronie zdrowia obejmuje: -zdrowie publiczne, -ochronę zdrowia, -profilaktykę zwaną prewencją obejmującą działania związane z zapobieganiem chorobom, -promocję zdrowia.

EDUKACJA ZDROWOTNA Pola LaLonde jako kanon do analizy zdrowia jednostki i społeczeństwa: -styl życia 50% -środowisko 20% -genetyka 20% -medycyna 10%

EDUKACJA ZDROWOTNA Siedliskowe podejście do zdrowia: - przesunięcie akcentów z problemów medycznych ludzi na samych ludzi,których dotyczą te problemy a którzy żyją,pracują i bawią się w różnych siedliskach.Mamy więc jednostkę z jej stylem życia, czynnikami genetycznymi, kompetencjami, motywacją i zdolnościami przystosowawczymi; -postrzegamy ją w siedlisku gdzie jednostka żyje, pracuje,bawi się, korzysta z różnych świadczeń.

EDUKACJA ZDROWOTNA R.Grossman i K.Scala – siedlisko to system społeczny, który zmienia się,aby promować zdrowie.Obiektem interwencji w promocji zdrowia są systemy społeczne a nie jednostki. I.Kicbusch:Gdzie tworzone jest zdrowie?, Jakie inwestycje przyniosą największe korzyści dla zdrowia?,Czy planowane inwestycje mogą zredukować nierówności w zdrowiu i czy respektują prawa człowieka?

EDUKACJA ZDROWOTNA L.Baric-cechy siedliska i podejścia siedliskowego: Siedliska są organizacjami mającymi specyficzną strukturę,zasoby, funkcje, i różnorodny zasięg, W siedliskach jest wielu partnerów charakteryzujących się specyficznym językiem i kulturą (np.decydenci, pracownicy, klienci). Siedlisko ma specyficzne agendy, których działania mogą być związane ze zdrowiem lub ukierunkowane na zdrowie. W podejściu siedliskowym odchodzi się od podejścia paternalistycznego(co my powinniśmy zrobić dla zdrowia) do podejścia uczestniczącego.

EDUKACJA ZDROWOTNA Tendencje zdrowotne: - społeczeństwa zachodnie od lat 70. – wysiłek skierowany na opanowanie tych chorób, które uznano za negatywne skutki cywilizacji, czyli choroby z usuwalnymi czynnikami ryzyka-choroby układu krążenia,nowotwory, wypadki (stanowią 90% zgonów) -społeczeństwa postkomunistycze opóźnienie w w.w tendencjach około ćwierćwiecza

EDUKACJA ZDROWOTNA Polityka zdrowotna- proces intencjonalnie wywołanych zdarzeń z rozstrzygnięciami o charakterze władczym.Administracja samorządowa jako lokalna struktura władzy ma narzędzia do prowadzenia polityki zdrowotnej. Zdrowie publiczne –zadanie lub wysiłek organizowany przez społeczeństwo dla celów ochrony, promocji i odzyskania zdrowia ludności.

EDUKACJA ZDROWOTNA Promocja zdrowia – działalność umożliwiająca ludziom zwiększenie kontroli nad sprawami dotyczącymi zdrowia i prowadzącymi do poprawy zdrowia (WHO 1996 ). Obejmuje:edukację zdrowotną, której celem jest kształtowanie postaw i zachowań prozdrowotnych +organizację ochrony zdrowia+profilaktykę chorób

EDUKACJA ZDROWOTNA Edukacja zdrowotna obejmuje: świadomość i rozumienie zdrowia wiedzę o zdrowiu i czynnikach zwiększających jego potencjał oraz zagrażających mu postawy wobec zdrowia własnego i innych ludzi umiejętności niezbędne dla kształtowania zachowań sprzyjających zdrowiu i radzeniu sobie w nowych sytuacjach, podejmowania własnych decyzji i wyborów (umiejętność życia).

EDUKACJA ZDROWOTNA Promocja zdrowia jest to koncepcja i strategia działań dla zdrowia. I Konferencja Promocji Zdrowia w 1986 roku w Ottawie – określiła ją jako proces umożliwiający ludziom zwiększenie kontroli nad swoim zdrowiem oraz jego poprawy. Definicja O.Donnela – 1986 „Promocja zdrowia jest dyscypliną nauki, sztuką pomagania ludziom w dokonywaniu zmian w ich stylu życia, aby mogli zbliżyć się do optimum swego zdrowia”.

EDUKACJA ZDROWOTNA Promocja zdrowia dająca większy potencjał zdrowia prowadzi do poprawy jakości życia, co określa się jako: sprawne funkcjonowanie do późnej starości większa wydajność pracy, a tym samym większych zarobków satysfakcji z życia

EDUKACJA ZDROWOTNA Wychowanie zdrowotne – proces pedagogiczny, który winien skłaniać wychowanków do nieustannej poprawy zdrowia: przekazywanie wiedzy o tym co korzystne lub szkodliwe dla zdrowia rozwijanie umiejętności, aby wykorzystać tą wiedzę dokonywanie właściwych wyborów w celu prowadzenia zdrowego stylu życia stworzenie sposobności rozwijania postaw i wartości, w kontekście dokonywania tych wyborów wyrobienia aktywnego stosunku do własnego zdrowia i zdrowia innych

EDUKACJA ZDROWOTNA Podstawowe działania w zakresie wychowania zdrowotnego: kształtowanie nawyków higieniczno – zdrowotnych wychowanie w zasadach bezpieczeństwa osobistego i zbiorowego ochrona zdrowia psychicznego walka z nałogami zapobieganie chorobom zakaźnym

EDUKACJA ZDROWOTNA Działania związane z kształtowaniem postaw: działania ratownicze (pierwsza pomoc w nagłych wypadkach) umiejętność korzystania z usług ochrony zdrowia świadomość granic własnej kompetencji medycznej reguły związane z użyciem leków współdziałanie pacjenta z lekarzem

EDUKACJA ZDROWOTNA Działania związane z kształtowaniem postaw: hartowanie na bodźce fizyczne i psychiczne zasady kontroli i samokontroli zdrowia i rozwoju świadome stosowanie ćwiczeń wg indywidualnego programu przysposobienie do życia w rodzinie przysposobienie zawodowe pod kątem interesów zdrowotnych

EDUKACJA ZDROWOTNA Charakterystyka szkoły promującej zdrowie: edukacja zdrowotna jako ważny element programu nauczania szkoły etos zdrowia w szkole: - poprawa warunków higieniczno – sanitarnych i bezpieczeństwa - tworzenie klimatu sprzyjającego zdrowiu psychicznemu - umożliwienie praktykowania zachowań prozdrowotnych - współdziałanie z rodzicami i społecznością lokalną

EDUKACJA ZDROWOTNA Cel edukacji zdrowotnej: przygotowanie dziecka do tego, aby było niezależnym, zdrowym i twórczym obywatelem wyrobienie u dziecka świadomości o konieczności zwiększenia kontroli nad swoim zdrowiem i poznaniem mechanizmów stwarzający możliwość jego poprawienia pobudzenie pozytywnego zainteresowania sprawami zdrowia

Cechy współczesnej edukacji zdrowotnej

Cele współczesnej edukacji zdrowotnej Pomoc uczniom w: poznawaniu siebie, śledzeniu przebiegu swojego rozwoju, identyfikowaniu i rozwiązywaniu problemów zdrowotnych w zrozumieniu czym jest zdrowie, od czego zależy, dlaczego i jak należy o nie dbać rozwijaniu poczucia odpowiedzialności za zdrowie własne i innych ludzi wzmacnianiu poczucia własnej wartości i wiary w swoje możliwości rozwijaniu umiejętności osobistych i społecznych sprzyjających dobremu samopoczuciu i pozytywnej adaptacji do zadań i wyzwań codziennego życia przygotowaniu się do uczestnictwa w działaniach na rzecz zdrowia i tworzenia zdrowego środowiska w domu, szkole, miejscu pracy, społeczności lokalnej

Cechy współczesnej edukacji zdrowotnej Uwzględnienie wszystkich aspektów zdrowia i czynników je warunkujących Wykorzystanie różnych okoliczności: formalnych i nieformalnych programów i sytuacji pedagogicznych; korzystanie z różnych możliwości i służb w szkole i poza nią Harmonizowanie informacji pochodzących z różnych źródeł Tworzenie wzorców ze strony pracowników szkoły Tworzenie warunków do praktykowania w szkole zachowań prozdrowotnych