Konkurs pod patronatem posła do Parlamentu Europejskiego Zbigniewa Kuźmiuka; 2016 rok; Kamila Kalkowska kl. II TW Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych w Zielonej, Kuczbork

Próby zjednoczenia narodów Europy były podejmowane wielokrotnie na przestrzeni dziejów naszego kontynentu, sięgają one czasów antycznych. Analizując historię Europy można stwierdzić, iż idea zjednoczonej Europy wyrasta wprost z jej historii. Cesarstwo Rzymskie jednoczyło w swych granicach wiele ówczesnych narodów europejskich, idea ta nie zgasła nawet po upadku Rzymu, wielu średniowiecznych, nowożytnych, a nawet współczesnych przywódców europejskich odwoływało się do koncepcji zjednoczonej Europy na fundamentach wytyczonych przez granice Imperium rzymskiego.

Na fundamentach tegoż dziedzictwa swoje państwa budowali: król franków Karol Wielki, cesarz niemiecki Otton III, a także Napoleon Bonaparte. Nawet w tak odległych czasach idea zjednoczonej Europy nie pomijała ziem polskich, Otton III w swym uniwersalnym państwie przewidywał istotną rolę dla państwa Bolesława Chrobrego, które jako Skalwinia miała stanowić obok Rzymu, Galii i Germanii jego nieodłączną część. Próby zjednoczenia Europy zostały odsunięte na pobocze historii przez wiek XIX w którym główną rolę zaczęły odgrywać indywidualne interesy poszczególnych państw i narodów europejskich. Odejście od tej idei wiązało się w XX w. z narodzinami nacjonalizmu i komunizmu, a w konsekwencji sprowadziło na Europę i świat kataklizm w postaci dwóch wojen światowych. Paradoksalnie tragedia tego okresu przyczyniła się do odrodzenia koncepcji zjednoczenia politycznego, gospodarczego i kulturalnego Europy. Jedną z podstawowych przyczyn dla których podjęto integrację europejską była chęć położenia kresu krwawym wojnom. Znaczącym krokiem podjętym w celu realizacji tego celu było powołanie do życia Komitetu Koordynacyjnego Ruchów Międzynarodowych na Rzecz Jedności Europejskiej (czerwiec 1947 r.), w grudniu organizacja ta przybrała nazwę Międzynarodowego Komitetu Ruchów na Rzecz Jedności Europejskiej. Przełom nastąpił podczas Kongresu Europejskiego (8-10 maja 1948 r.), podczas którego jego uczestnicy jednomyślnie wyrazili pragnienie utworzenia zjednoczonej Europy.

8 sierpnia 1949 r. odbyło się pierwsze posiedzenie Rady Europy, która miała być pierwszym instytucjonalnym krokiem do utworzenia rządu Europy. 9 maja 1950 r. minister spraw zagranicznych Francji, Robert Schuman przedstawił plan wspólnej koordynacji produkcji stali i wydobycia węgla przez RFN i Francję, projekt ten stał się zalążkiem integracji europejskiej. Robert Schuman ( )

Punktem przełomowym dla idei integracji Europy było podpisanie przez państwa zachodniej Europy traktatów rzymskich – 25 marca 1957 r., na ich mocy powstała Europejska Wspólnota Gospodarcza (EWG) i Europejską Wspólnotę Energii Atomowej (EURATOM).

Powstanie EWG stworzyło rzeczywisty „wspólny rynek" pomiędzy członkami wspólnoty, jego ideą był i nadal jest swobodny przepływ: osób, towarów, usług i kapitału, pomiędzy krajami członkowskimi. EWG stanowiła międzynarodową organizację gospodarczą, swoją działalnością przyczyniania się do rozwoju ekonomicznego państw członkowskich oraz zacieśniania współpracy między nimi. Stała się najważniejszą ze wspólnot europejskich. Z kolei celem powołania do życia EURATOMU było wspólne pokojowe wykorzystanie energii jądrowej, rozwój badań, ustalenie norm ochrony radiologicznej.Organizacja ta miała połączyć narodowe zasoby nuklearne krajów członkowskich. Istniejące trzy wspólnoty europejskie, czyli Europejska Wspólnota Węgla i Stali (EWWiS), Europejska Wspólnota Gospodarcza (EWG) i Europejska Wspólnota Energii Atomowej (EURATOM) miały z czasem się połączyć, a proces ich integracji został zapoczątkowany w momencie podpisania traktatów rzymskich

W kolejnych latach podejmowano dalsze kroki mające na celu zintegrowanie państw członkowskich wspólnot europejskich: 8 kwietnia 1965 r. – połączono EWWiS, EWG i EURATOM, tworząc jednolitą Radę i Komisję tych wspólnot, 1 lipca 1968 r. – zniesiono cła wewnętrzne utrudniające wymianę dóbr pomiędzy państwami członkowskimi, 1 lipca 1987 r. – w życie wszedł Jednolity Akt Europejski. Akt ten: - określał prawne podstawy europejskiej współpracy politycznej, zakładał utworzenie jednolitego rynku wewnętrznego od 1992 r., poszerzał uprawnienia prawodawcze Parlamentu Europejskiego, wyłączał zasadę jednomyślności w Radzie Europejskiej.

Kolejnym, jak dotychczas najbardziej dalekosiężnym przedsięwzięciem w historii integracji europejskiej stał się podpisany 2 lutego 1992 r. przez 12 państw członkowskich traktat z Maastricht o utworzeniu Unii Europejskiej (traktat wszedł w życie dopiero 1 listopada 1993 r.). Do jego kluczowych założeń należały tzw. trzy filary: I filar - ustanowienie Unii Europejskiej opartej na trzech wspólnotach (EWWiS, EWG, EURATOM), II filar - utworzenie systemu wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, III filar - koordynacja w zakresie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych.

Konrad Adenauer | Josef Bech | Johan Willem Beyen | Wilson Churchill | Alcide de Gasperi| Walter Hallstein | Sicco Manshilt | Jean Monnet | Robert Schuman | Paul – Henri Spaak | Altiero Spinelli To ci wizjonerscy liderzy zainspirowali powstanie Unii Europejskiej, w której dzisiaj żyjemy. Bez ich energii i motywacji nie mieszkalibyśmy w oazie pokoju i stabilności, która jest dla nas czymś normalnym. Od bojowników ruchu oporu po prawników, ojcowie-założyciele tworzyli zróżnicowaną grupę ludzi, którym przyświecały te same idee: pokojowa, zjednoczona i bogata Europa.

Български Čeština dansk Deutsch eesti keel Ελληνικά English español français Gaeilge hrvatski Italiano latviešu valoda lietuvių kalba magyar Malti Nederlands polski português Română slovenčina slovenščina suomi svenska

Rada Europejska, utworzona w 1974 r., w jej skład wchodzą szefowie rządów państw członkowskich i ich prezydenci, wyznacza główne kierunki polityki UE. Na jej czele stoi przewodniczący, reprezentujący UE na arenie międzynarodowej. Rada Unii Europejskiej, odpowiedzialna za prawo unijne, kieruje polityką gospodarczą wspólnoty, odgrywa istotną rolę w polityce zagranicznej i bezpieczeństwa. W jej skład wchodzą ministrowie różnych resortów wszystkich państw członkowskich. Komisja Europejska, kontroluje stosowanie prawa wspólnoty oraz realizację postanowień prawnych, posiada inicjatywę ustawodawczą, pełni funkcję wykonawczą, zarządzającą i kontrolną. Komisję reprezentuje Wysoki Przedstawiciel do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, komisja obecnie liczy 20 komisarzy wybieranych co 5 lat. Funkcjonowanie komisji jest niezależne od decyzji poszczególnych państw.

Parlament Europejski, współdecyduje o prawie i budżecie UE, kontroluje parce Komisji, składa się z przedstawicieli państw członkowskich. Liczy obecnie 732 deputowanych wybieranych na 5-cio letnią kadencję, nad ich pracami czuwa przewodniczący. Od 14 lipca 2009 r. do 17 stycznia 2012 r. funkcje tą pełnił Jerzy Buzek, zastąpiony następnie przez Martina Schulza. Trybunał Sprawiedliwości, jego zadaniem jest dokonywanie wykładni i interpretacji prawa unijnego, czuwanie nad jego przestrzeganiem przez członków UE, rozstrzyga spory pomiędzy państwami członkowskimi, instytucjami unijnymi oraz pomiędzy obywatelami UE, a instytucjami. Składa się z 25 sędziów, Trybunał Obrachunkowy, sprawuje kontrole nad budżetem wspólnoty.

Co 6 miesięcy jedno z państw członkowskich przewodniczy pracom Rady Unii Europejskiej. W tym okresie państwo to sprawuje prezydencję. W tym czasie jest ono odpowiedzialne za: organizację spotkań unijnych, nadaje kierunek polityczny Unii, dba o rozwój Unii, jej integrację oraz bezpieczeństwo.

promowanie ekonomicznego i społecznego postępu, wzmacnianie obrazu Unii jako jednego ciała politycznego, dążenie do stworzenia obywatelstwa europejskiego, rozwijanie obszaru wolności, bezpieczeństwa oraz sprawiedliwości, ujednolicenie struktur gospodarczych krajów członkowskich, polepszenie standardu życia obywateli Unii.

Parlament Europejski – przewodniczący: Martin Schulz Rada Europy – przewodniczący – Donald Tusk Komisja Europejska – przewodniczący – Jean-Claude Juncker

Środkami UE gospodaruje się zgodnie z surowymi zasadami, tak aby zagwarantować ścisłą kontrolę nad tym, jak są one wydawane, oraz aby zapewnić przy tym przejrzystość i rozliczalność. 28 komisarzy UE dzieli ostateczną odpowiedzialność polityczną za zagwarantowanie właściwego wydawania funduszy unijnych. Jednak z uwagi na to, że zarządzanie większością tych środków odbywa się na poziomie krajowym, odpowiedzialność za kontrole doraźne i coroczne spoczywa na rządach krajowych. Zarządzanie ponad 76 proc. budżetu UE odbywa się na zasadzie partnerstwa z władzami krajowymi i regionalnymi (tzw. zarządzanie dzielone) głównie za pośrednictwem pięciu największych funduszy strukturalnych i inwestycyjnych. Każdy z nich przyczynia się do realizacji strategii „Europa 2020” Te fundusze to: Europejski Fundusz Rozwoju Regionalneg0 (EFRR) – rozwój regionalny i rozwój obszarów miejskich Europejski Fundusz Społeczny(EFS) – integracja społeczna i dobre sprawowanie władzy Fundusz Spójności – konwergencja gospodarcza w regionach mniej rozwiniętych Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) Europejski Fundusz Morski i Rybacki (EFMR)

26 listopada 1991 roku Polska staje się członkiem Rady Europy. Fryderyk Chopin

Plusy wejścia Polski do UE. 1. Gwarancja pokoju 2. Obszar wolności, bezpieczeństwa, sprawiedliwości, 3. Rozwój technologii, 4. Mniej granic - więcej miejsc pracy! 5. Swoboda poruszania się. 6. Inwestycje oparte o innowacje. 7. Programy unijne np. z EFS. 8. Dostęp do unijnego rynku produktów rolnych z Polski. 9. Możliwość edukacji na terenie UE. 10. Otwarcie na świat… Materiały wypracowane na lekcjach WOS w szkole 2016r. 1. Wykorzystanie Polski jako ogromnego rynek zbytu dla produktów z Unii. 2. Wypływ pieniędzy z Polski do Unii Europejskiej. 3. Wykupienie ziemi. 4. Choroby zakaźne. 5. Globalizacja. 6. Ingerencja UE w sprawy wewnętrzne, polityczne Polski. 7. Koszty dostosowania gospodarki i rolnictwa do standardów europejskich… 8. Konflikty interesów narodowych i wykorzystywanie ich przez państwa tzw. „starej unii”… Minusy wejścia do UE.

Projekt dofinansowany w ramach programu ERASMUS +, który jest realizowany przez Fundację Rozwoju Systemu Edukacji – Narodową Agencję Programu ERASMUS + w Warszawie – projekt nr PL01-KA Tytuł zrealizowanego projektu „ Nowe umiejętności – większe szanse na rynku europejskim – staż zawodowy uczniów szkół rolniczych”, którego beneficjentem jest Towarzystwo Umiejętności Rolniczych w Poznaniu. Projekt EFS: „Nowoczesne Metody Edukacji Nauczycieli/Instruktorów Zawodu Gwarancją Wysokiego Poziomu Wiedzy Zawodowej Uczniów”; działanie 9.4 „Wysoko wykwalifikowane kadry systemu oświaty”,; Priorytet IX : Rozwój wykształcenia i kompetencji w regionach. Partnerzy: Stowarzyszenie Społecznej Samopomocy – Lokalna Grupa Działania., placówki oświatowe z sześciu powiatów woj. Mazowieckiego: ciechanowskiego. Mławskiego, płońskiego, przasnyskiego, żuromińskiego. „Zwiększenie potencjału szkół zawodowych na Mazowszu” Projekt na lata 2014 – Realizacja ZSP Zielona. Agencja Rozwoju Mazowsza S.A Warszawa, ul. B. Brechta 3, tel , fax , Wyjazdy VETPRO w ramach programu LEONARDO DA VINCI będącego częścią programu „ UCZENIE SIĘ PRZEZ CAŁE ŻYCIE” ▪ PROGRAM : „ Uczenie się przez całe życie” ▪ PROGRAM SEKTOROWY: Mobilność ▪ DZIAŁANIE: Leonardo da Vinci – wymiana doświadczeń dla osób odpowiedzialnych za kształcenie ▪ Numer umowy finansowej: PL-LE ▪ Tytuł projektu: „ Odnawialne źródła energii jako nowy kierunek kształcenia” ▪ Beneficjent: Towarzystwo Umiejętności Rolniczych w Poznaniu ▪ Instytucja przyjmująca: Niemiecki Ośrodek dla Techniki Rolniczej DEULA w Nienburgu W przygotowaniu dwa następne projekty…

katowice.pl/ed_stara_strona/?strona=Prezentacje walce - Fryderyka Chopina wyszukiwarka obrazów; Zielona 2016.