Wojciech Weiss Wojciech Weiss (ur. 4 maja 1875 w Leorda na Bukowinie, zm. 7 grudnia 1950 w Krakowie). Studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie, później w Paryżu, Rzymie i Florencji. Od 1907 był profesorem i rektorem krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Malował m.in. pejzaże okolic Strzyżowa, Płaszowa i Kalwarii Zebrzydowskiej (miejscowości, w których mieszkał), portrety, akty. Wpływ na jego malarstwo wywarła twórczość Muncha, Malczewskiego, pozostawał też, szczególnie w młodości, pod wpływam poglądów filozoficznych Stanisława Przybyszewskiego. Był artystą docenionym za życia, uznawanym, wystawianym na ziemiach polskich i za granicą. W 1936 został odznaczony Złotym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury za wybitne zasługi dla polskiej sztuki w ogóle. Otrzymał państwową nagrodę plastyczną Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego za rok Pasją artysty było fotografowanie. W zbiorach rodzinnych znajdują się setki fotografii z początków minionego stulecia.

Dzieła Weissa

Tadeusz Kantor Urodził się w 1915 roku roku zapisał się na Wydział Malarstwa Krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych do pracowni prof. Władysława Jarockiego. W tym czasie fascynowała go twórczość związanego z Krakowem Stanisława Wyspiańskiego. Równocześnie z malarstwem studiował malarstwo dekoracyjne i teatralne.W czasie wojny został w Krakowie zarabiając na życie jako malarz pokojowy. 12 grudnia 1939 roku złożył egzamin końcowy u prof. Frycza. W czasie gdy ukrywał się w okolicach Wielopola, wykonywał prace malarskie w kościele w Nockowej. Wraz z kolegami ze studiów stworzył podziemny Teatr Niezależny. W 1945 roku podjął pracę kierownika malarni w krakowskim Starym Teatrze oraz zapisał się na kurs scenografii prowadzonym przez Andrzeja Pronaszkę, który obok Frycza stał się dla niego drugim idolem. W listopadzie 1946 roku wraz z Marią Jaremą brał udział w Międzynarodowej Wystawie Sztuki Współczesnej w paryskim Musée d'Art Moderne. Podróż ta znacząco odbiła się na jego twórczości do tego stopnia, że gdy objął stanowisko profesora malarstwa w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Krakowie, rozpoczął swoją pracę od ataków na tradycjonalizm. Zaowocowało to udziałem w wielu ważnych wystawach nowej sztuki. W 1955 roku jako jeden z dziesiątki polskich artystów zaprotestował przeciwko realizmowi socjalistycznemu wystawą 9 Malarzy w Domu Plastyków. Do 1961 roku działał jako malarz biorąc udział w wystawach w Nowym Jorku i w Europie. Zmarł nagle po skończeniu próby spektaklu Dzisiaj są moje urodziny 8 grudnia 1990 roku w Krakowie.

Dzieła Kantora

Andrzej Pronaszko Andrzej Pronaszko urodził się 31 grudnia 1888r. Edukację artystyczną rozpoczął w 1906 roku w Wyższej Szkole Przemysłowej w Krakowie. Studia malarskie odbył w latach w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowniach Leona Wyczółkowskiego i Stanisława Dębickiego. Swój warsztat artystyczny doskonalił w Monachium i Paryżu. Wraz z bratem, Zbigniewem Pronaszką i Tytusem Czyżewskim organizował w Krakowie wystawy Niezależnych (1911, 1912, 1913) wzorowane na paryskim Salon des Indépendants; pokazy te stanowiły wyraz sprzeciwu wobec dominującej pozycji założonego w 1897 r. Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka" zrzeszającego koryfeuszy malarstwa Młodej Polski. Zmarł 15 stycznia 1961 w Warszawie.

Dzieła Andrzeja Pronaszko

Stanisław Ignacy Witkiewicz Stanisław Ignacy Witkiewicz urodził się w Warszawie 24 lutego 1885 roku, jako syn malarza, pisarza i architekta Stanisława Witkiewicza oraz Marii z Pietrzkiewiczów, nauczycielki muzyki. Edukacją Stanisława Ignacego zajął się ojciec, który organizował synowi domowe korepetycje, często prowadzone przez wybitnych artystów i profesorów uniwersyteckich. Ukształtował też w młodym Stanisławie Ignacym zainteresowanie sztuką i literaturą. Młody Witkiewicz pisał dramaty, prace filozoficzne, interesował się malarstwem, fotografią i naukami ścisłymi. W roku 1903 eksternistycznie zdał maturę we Lwowie. W roku 1905 Witkiewicz – wbrew woli ojca – rozpoczął studia w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, najpierw w pracowni Jana Stanisławskiego, później Józefa Mehoffera. Kilkuletni pobyt w Krakowie był w jego życiu podstawowym doświadczeniem. Włączył się wówczas w działania artystyczne grupy młodych malarzy związanych z ASP, wiele podróżował, m.in. do Paryża, poznając najnowsze prądy malarstwa europejskiego. W tym okresie Witkiewicz przeżywał też burzliwy, kilkuletni związek z Ireną Solską, wybitną artystką teatralną. Wyrazista postać kobieca, której pierwowzorem była "pani S.", stanie się częstym motywem w jego późniejszej twórczości. Zmarł 18 września 1939r. na Ukrainie.

Dzieła Stanisława Witkiewicza