Historia propagandy (wieki ciemności)
Cesarstwo Bizantyjskie Księżniczka Pulcheria ( ) przyczyniła się do masowej produkcji ikon (przedstawiano aureolę na głowami najgodniejszych postaci, a panujących prezentowano w szczególnie bogatych szatach.
Justynian Wielki ( ) przywiązywał szczególną wagę do architektury. Wyrazem tego była budowa monumentalnej świątyni Hagia Sophia.
W Bizancjum zaczęły masowo powstawać najwyraźniej propagandowe biografie sławiące panujących i wodzów. Poszczególne monastery, świątynie, a nawet miasta zaczynały mieć za patronów wybranych świętych. Przesadnie wysławiano domniemane cuda i ascetyczne życie tych świętych.
Arabia Mahomet (Muhammad Ibn Abd Allah, ok ) adresował swe nauki do wyraźnie określonej grupy społecznej – biednych Beduinów, którzy byli otwarci na słowo, w tym na poezję. Zawodowi recytatorzy znajdowali wśród nich słuchaczy.
W przekazie nowej wiary szczególną role odegrały elementy negatywne (kara wiecznego ognia piekielnego za określone zbrodnie, np. dzieciobójstwo, lichwa, picie alkoholu) i pozytywne (obietnica raju). Mahomet miał ogromną charyzmę i był wizjonerem wygłaszającym kazania w transie. Po mistrzowsku opanował mnemotechnikę: wygłaszał całe kazania w rytmicznych frazach i wielokrotnie powtarzał szczególne zwroty, np. „Allach jest litościwy i wybaczający”
Rzym Grzegorz I Wielki ( ) rozpropagował obraz papieża-przywódcy. Zorganizował pracę misjonarską.
Dostrzegał potrzebę i możliwość rozszerzania wpływów Kościoła za pośrednictwem różnego rodzaju mediów. Napisał: „Obraz jest dla analfabety tym, czy pisany tekst dal czytelnika”. Wspierał muzykę kościelną. Chorał gregoriański
Chiny W VI w. n.e. w Chinach doszedł do władzy cesarz Yang Jian, który przybrał imię Wen Ti ( ). Jako pierwszy zorganizował wydrukowanie i rozprowadzenie 300 tys. ulotek sławiących jego rządy, a atakujących imperatora Południa. Wykorzystano technikę napisów stemplowanych.