William Szekspir urodził się w kwietniu (prawdopod o bnie 23) 1564 roku w Stratford upon Avon. Tak naprawdę ciężko mówić o dokładnych i prawdziwych datach, bo źródła z czasów Szekspira nie podają nam wszystkiego dokładnie. Większość jest umowna i ustalona na podstawie badań szekspirologów. Ojcem Williama był John Shakespeare- rękawnicznik, oraz lokalny, mniej ważny polityk, matką natomiast była Mary Arden pochodząca z bogatej rodziny. Uczęszczał do miejscowej szkoły i uczył się tam historii, retoryki, łaciny i literatury antycznej. Edukację przerwał w momencie, kiedy ojciec miał problemy finansowe spowod o wane nielegalnym handlem. O wykształceniu Williama nie wiemy tak naprawdę już nic więcej. W młodoś c i pracował na dworach magnackich, a także był aktorem w mniej ważnych przedstawieniach. W roku 1582 żeni się z Anną Hathaway, która miała wtedy 26 lat- Szekspir natomiast 18. Z tego, co wiadomo związek ten został zawarty z przymusu pod wpływem rodziny dziewczyny, która była już w 3 miesiącu ciąży. W 1583 roku na świat przychodzi Sussana, a w 1585 roku rodzą się bliźniacy: Hamnet i Judith. Ten pierwszy umiera w 1596 roku, co wpłynęło na późniejszą twórczość angielskiego poety.

Po narodzeniu bliźniaków w 1585 roku nie wiadomo, co się dzieje ze Szekspirem w ciągu następnych 8 lat. Szekspirolodzy wysunęli wiele teor i i, m.in. była możliwość, że pisarz został osadzony w więzieniu za kłusownictwo, lub na ten czas został nauczycielem, albo służył na dworze magnackim. Najpraw d opod o bniej jednak dołączył do teatralnej grupy w Londynie, znanej jako „Trupa Lorda Szambelana”

W roku 1598 po raz pierwszy zagrał w prawdziwej sztuce razem z grupą „Trupa Lorda Szambelana”. Oprócz tego, że był aktorem w mniej ważnych sztukach pisał scenariusze, zajmował się finansami grupy, aż w końcu został właścicielem Globe Theatre. Był doskonałym menadżerem- znalazł sponsora, którym był jeden z najbogatszych hrabi ów i właśnie on opłacał twórczość i dzieła Williama Szekspira. Pracował także w Blackfriars Theatre- który był stworzony dla elity i osób z wyższych sfer. W końcu na stał e osiadł w Londynie( żona razem z dziećmi została w Stratford). Odegrał także ważną rolę w decyzji o rozdziale majątku podczas ślubu jednego z uczniów z jego córką- w końcu jednak sprawa znalazła się w sądzie, a sam Szekspir niedużo pamiętał z tamtych czasów. Patrząc na posiadłości Williama możemy stwierdzić, że jego majątek rósł z roku na rok.

Wraca do Stratford w 1613 roku, a umiera 23 kwietnia 1613 roku. Zbiegiem okoliczności jest to, że w tym czasie umiera także hiszpański poeta uważany za odpowiednika Szekspira. Został pochowany w absydzie w kolegiacie Świętej Trójcy w Stratford, nie dlatego, że był wybitnym poet ą, ale dlatego, że zapłacił za taki przywilej. Na pomniku przedstawiany jest jako poeta z piórem w ręce- na epitafium zostały napisane słowa, które nawiązują do starożytnej Grecji i mitologii, które pokazują najlepsze cechy Williama Szekspira.

Dom rodzinny Szekspira

Nagrobek Williama Szekspira

Pomnik Szekspira w Stratford

23 kwietnia narodziny Szekspira ślub Szekspira z Anne Hathaway na świat przychodzi Sussane na świat przychodzę bliźniaki Hamnet i Judith dowiadujemy się o dołączeniu Szekspira do grupy teatralnej stracone lata umiera Hamnet, niedługo później przeprowadza się na stałę do Londynu działalność teatralna Szekspir wraca do Stratford 23 kwietnia William Szekspir umiera

Szekspirolodzy dokonali podział najważniejszych sztuk Szekspira na: wczesne komedie i kroniki utwory z okresu pośredniego późne romanse

Przyjmuje się, że dzieła te powstawały w Komedie, które pisał na początku, były wesołe, później ich nastrój się zmienia (być może pod wpływem śmierci syna). Panuje tam ciemny i gorzki klimat- pojawia się tam dużo zmian ról i przebieranek. Najważniejsze z nich to: „Poskromienie złośnicy” „Sen nocy letniej”. W kronikach i historiach Szekspir nie pokazywał wyłącznie walki władców o tron, ale także tworzył portrety psychologiczne tych osób, Np. „Król Jan” i „Ryszard II”. Pisał także sztuki, które nawiązywały do starożytności, Np. „Juliusz Cezar”, „Tytus Andronikus”. Napisał także wtedy jedną z pierwszych tragedii: „Romeo i Julia”.

„Poskromienie złośnicy”- komedia ta powstała w 1594 roku i opowiada o bogatej rodzinie mieszczańskiej, w której znajdują się dwie córki- starsza pełna złości i złych humorów i młodsza- piękna i miła. Jednak okrutna matka nie zezwala na ślub młodszej dopóki starsza nie wyjdzie za mąż.... A wtedy jeden z wielbicieli młodszej udaje nauczyciela, aby móc być bliżej ukochanej. Komedia kończy się przybyciem mężczyzny, który jest zakochany w pieniądzach i tylko one się dla niego liczą- musi on jeszcze zdobyć tylko względy starszej Katarzyny... „Sen nocy letniej”- jest to historia, która powstała w Pojawiają się tam zakochany pary. Ojciec jednej z kobiet nie chce zezwolić na ślub- uciekają do lasu- w to wszystko mieszają się postacie fantastyczne, takie jak duchy leśne. Wszystko kończy się szczęśliwie, pary wracają do Aten i stwierdzają, że to co się przydarzyło było letnim snem, a nie jawą. „Romeo i Julia”- powstała w 1595 roku i opowiada o dwóch zakochanych osobach, które pochodziły ze zwaśnionych rodów- czyli nikt nie wydałby nigdy pozwolenia na taki związek. Chcą się potajemnie pobrać, jednak ich plan kończy się śmiercią bohaterów i pogodzeniem skłóconych rodów. „Sen nocy letniej”

Jest to drugi okres twórczości Szekspira, który trwa od ok Wtedy właśnie Szekspir pisał przede wszystkim tragedie i dzieła, które pokazują wady ludzi. Wtedy powstają jedne z ważniejszych dramatów Williama Szekspira, czyli: „Hamlet” „Makbet” „Król Lear” „Otello”

„Hamlet”- powstał w 1602 roku i opowiada o pokrzywdzonym księciu, który ma zostać następcą tronu- mści się on na stryju za zabójstwo swego ojca. Szekspir koncentruje się w tym utworze na obrazie psychicznym bohatera - skupia się na jego wahaniach dotyczących planowanej zemsty. „Makbet”- powstał w 1606 roku i jest to utwór opowiadający o najdzielniejszym rycerzu, którego król darzy wielkim szacunkiem i zaufaniem. Za namową żony dokonuje jednak zabójstwa władcy- wszystko za sprawą tego, że następcą zostanie właśnie Makbet. „Król Lear”- powstał w 1606 roku i jest to utwór opowiadający o monarsze, który ma trzy córki i postanawia podzielić swój majątek między każdą- niestety kieruje się pozorami i zamierza podarować najwięcej tej, która najlepiej powie o swoich uczuciach do ojca. Jedna z nich, która nie powiedziała nic, ponieważ uważała, że jej miłość do ojca jest nie do opisania, nie dostała żadnego spadku i została wyrzucona poza granicę kraju. Po pewnym czasie król Lear widzi swoją pomyłkę- jednak jest już za późno, ponieważ dwie pozostałe córki powoli pozbawiają go władzy w królestwie. „Otello”- powstał w 1603 roku i co dziwne ma jeden wątek- opowiada o dowódcy wojsk, który żeni się z pewną kobietą. Pojawia się mężczyzna, który tak rozbudza w Otellu zazdrość (mówi mu kłamstwa o tym, że żona go zdradza), że dusi własną małżonkę, a sam niedługo potem popełnia samobójstwo. Zły mężczyzna za taki czyn zostaje ukarany.

Jest to okres w życiu Szekspira, który trwał od 1606 do samej śmierci pisarza. Pisał wtedy dużo tragedii antycznych, ale najbardziej znane dzieła tego okresu to: Cykl 154 sonetów „Burza” „Opowieść zimowa”

Sonety- jest ich 154, a wszystkie są podzielone tematycznie i dotyczą innego problemu. W pierwszych 17 Szekspir namawia pięknego mężczyznę do zawarcia małżeństwa, aby jego uroda została przekazana kolejnym potomkom. Sonety od 18 do 126 skierowane są do mężczyzny, w którym Szekspir się zakochał( jest to kontrowersyjny temat, niektórzy uważają, że pisarz mógł mieć zapędy homoseksualne). Natomiast od 127 do 152 Szekspir pisze o miłości do kochanki, w której jest zakochany mężczyzna, którego opisywał przez ponad 100 ostatnich utworów. Ostatnie dwa mają charakter alegoryczny.

„Burza”- to utwór, w którym pojawia się wiele elementów fantastycznych. Opowiada o kobiecie i mężczyźnie, którzy zostali wygnani na łódce potajemnie zaopatrzoną w wodę, żywność oraz książki. Na parę lat osiadają na wyspie, gdzie mężczyzna czarami uwalnia ducha Ariela, który staje się jego sługą i niewolnikiem. Jedyną osobą na wyspie jest inny mężczyzna, który oprowadza „nowych” po wyspie, jednak zostaje uwięziony przez głównego bohatera w jaskini za próbę gwałtu. Czarami ściąga ludzi, którzy przepływali statkiem obok wyspy, a duchowi nakazuje nimi manipulować. Rozbitkowie próbują zabić mężczyznę, jednak nie udaje im się to. W efekcie planują wspólny powrót do Włoch. „Opowieść zimowa”- jest to utwór, którego rodzaj bardzo trudno określić- romans przeplata się z wieloma cechami tragedii. Jest to opowieść, której akcja rozgrywa się w długie, zimowe wieczory na Sycylii i w fikcyjnych Czechach, które leżą nad morzem. Król tego pierwszego państwa doprowadza przez swoją zazdrość do katastrofy- ginie żona, umiera jego dwóch synów. W efekcie jednak wszyscy spotykają się pogodzeni i szczęśliwi.

 The Globe Theatre – „Teatr Williama Shakespeare ’ a”  Założony w 1599 roku przez Richarda i Cuthberta Burbage w 1599 roku;  Nie działał długo – tylko 45 lat do 1644 roku  Występował tam zespół Lord Chamberlain’s Men, którego członkiem i udziałowcem był sam William (tam zaczynał karierę aktorską)  Na jego deskach odbywały się prapremiery wielu jego sztuk m.in. Hamleta czy Otella.

To jest rekonstrukcja autentycznego Globe Theatre (pod kulą ziemską) W międzyczasie jego istnienia spłonął w 1613roku, a rok potem został odbudowany, zamknięto go w 1642 roku, a dwa lata później zburzony.

The Globe jak na zdjęciu widać był amfiteatrem, mieściło się w nim 3000widzów Na widowni w kształcie okręgu był podział na droższe miejsca siedzące i tańsze- stojące. Scena o rozmiarach 12x8 miała dwoje tajnych drzwi przez które tajemniczo wyłaniali się aktorzy (tylko mężczyźni mogli tam grać), ponadto dach, który był tylko nad sceną, a właściwie sufit (nazywany heavens) był pomalowany na wzór nieba, dzięki ukrytym w nim drzwiczkom, aktorzy mogli „ulotnić się ze sceny”

 Nazwa wywodzi się od imienia angielskiej królowej - Elżbiety I  Zrywał z klasyczną regułą trzech jedności – miejsca, czasu, akcji  Dopuszczał umowność inscenizacyjną, nie stosował wymagań „decorum”- stosowności, zbytnio nie stosowano dekoracji, za to gustowano w kosztownych strojach  Mieszał kategorie estetyczne – Np. tragizm z komizmem

 Bohaterów cechowała zmienność, skrajne emocjonalne stany  Przedstawienia odbywały się głównie w pałacach wielkich panów, były dostępne dla niewielkiego grona publiczności  Początkowo aktorzy grali na podwyższeniu, z 3 stron otaczała ich widownia, z czwartej garderoba, nad sceną budowano galerie na której odgrywano sceny balkonowe

 Przedstawieniom towarzyszyła muzyka  Nie występowały kobiety, role damskie grali młodzi mężczyźni  W teatrze elżbietańskim najważniejszą część widowiska odgrywała gra aktorska i tekst dramatu