 Japonia leży na około 4000 wysp w Azji Wschodniej, jest to łańcuch wysp pomiędzy północnym Pacyfikiem i Morzem Japońskim.  W archipelagu wysp japońskich najważniejsze to:  - Honsiu - największa, główna wyspa Japonii. Powierzchnia km². - Hokkaido -dawniej nazywana Yezo, Ezo. Druga co do wielkości wyspa. Jej powierzchnia to km².  - Kiusiu - trzecia pod waględem wielkości wyspa. Powierzchnia wynosi km².  - Sikoku - najmniejsza zarazem najmniej zaludniona wyspa pośród czterech głównych, o powierzchni km².

Tokio jest stolicą Japonii i jednym z największych miast świata. W samym Tokio mieszka ponad 8 mln ludności, a w aglomeracji ponad 12 mln osób. Dynamiczny rozwój Tokio i sąsiadujących z nim miast – Kawasaki i Jokohamy sprawił, że połączyły się one w jeden organizm miejski, tworząc najludniejszy obszar metropolitalny zamieszkany przez ponad 30 mln ludzi. Tokio dzieli się na 23 okręgi specjalne (dzielnice), 26 dużych miast, 5 mniejszych miast i 8 miasteczek.

 W krajobrazie Japonii dominują góry i wyżyny, zajmujące około 90% obszaru, w tym 10% to góry wysokie. Wyspy Japońskie stanowią bowiem nawodną część potężnego łańcucha górskiego, który wznosi się z dna oceanu na wysokość m. W żadnej części kraju niziny stanowiące ok. 10% powierzchni nie są na tyle duże, aby sięgały aż po horyzont.

Shinano - Najdłuższa rzeka w Japonii (367 km) Tone - druga pod względem długości rzeka w Japonii (322 km) Ishikari - trzecia pod względem długości rzeka Japonii (268 km)

Duża rozciągłość południkowa sprawia, że Japonia leży w zasięgu trzech stref klimatycznych: na południu – zwrotnikowej, w części środkowej – podzwrotnikowej, a na północy – umiarkowanej ciepłej. Na strefowość klimatyczną nakłada się klimat monsunowy, którego zasięg obejmuje wyspy i kształtuje morski charakter klimatu kraju.

 Japonia należ do najludniejszych państw świata. Na względnie niewielkiej powierzchni tego kraju mieszka ponad 127 mln ludzi. W związku z tym gęstość zaludnienia jest duża – wynosi średnio 336 osób na kilometr kwadratowy Rozmieszczenie ludności jest jednak nierównomierne. Wpływają na to zarówno warunki klimatyczne, rzeźba terenu jak i czynniki gospodarcze

 KIMONO - tradycyjny ubiór japoński. Pierwotnie słowem kimono określano każde ubranie, później zaczęto je stosować tylko do konkretnego ubioru, który wciąż noszony jest przez kobiety, mężczyzn i dzieci. KIMONO DAMSKIE - Większość japońskich kobiet nie byłaby w stanie założyć samodzielnie kimono, gdyż typowy strój kobiecy składa się z dwunastu lub więcej elementów, które powinny zostać założone, dobrane i umocowane w określony sposób KIMONO MĘSKIE - W odróżnieniu od ubioru kobiecego, stroje męskie są znacznie prostsze, składają się zazwyczaj jedynie z pięciu części, nie licząc skarpet i sandałów.

 Potrawa japońska złożona z gotowanego ryżu zaprawionego octem ryżowym oraz najróżniejszych dodatków w postaci, przeważnie surowych, owoców morza, wodorostów nori i kawałków ryb oraz warzyw, grzybów, czy jajek. Ze względu na konieczność zachowania świeżości, w restauracjach japońskich jest przygotowywana po dokonaniu zamówienia.

 Japoński sport narodowy znany od początku VIII wieku. Stylem walki przypomina zapasy. W dosłownym tłumaczeniu "sumo" oznacza szybkie przeciwdziałanie uderzeniom przeciwnika

 Cechą charakterystyczną kultury japońskiej jest wyjątkowy szacunek dla natury. Japończycy, w przeciwieństwie do Europejczyków, nie czują się panami przyrody, a jedynie jej częścią. Związane jest to z religią shintoistyczną, stąd w Japonii zamiłowanie do przestrzeni, również w architekturze. Inną twórczą siłą, głęboko zakorzenioną w tradycji kultury japońskiej, jest asymetria. Spotykana symetria jest odbiciem aspektów kultury chińskiej, bądź zachodniej.