Niemiecki należy do dużej grupy języków germańskich i spokrewniony jest z duńskim, norweskim, szwedzkim, niderlandzkim oraz angielskim. Na terenie całego kraju występują liczne dialekty. To właśnie dialekt u większości Niemców zdradza, z którego regionu pochodzą: gdyby Meklemburczyk i Bawarczyk próbowali ze sobą rozmawiać posługując się wyłącznie dialektem, to najprawdopodobniej byłoby im bardzo trudno się zrozumieć. Język niemiecki jest drugim najbardziej rozpowszechnionym językiem w Europie (po języku angielskim), jest on mową ojczystą dla około 110 mln osób. Języka tego jako ojczystego (poza obszarem Niemiec) używa się w Austrii, Liechtensteinie, części Szwajcarii, Południowym Tyrolu (Włochy), Alzacji (Francja), niektórych regionach Belgii i w Luksemburgu. Wśród najczęściej przekładanych języków, niemiecki plasuje się na trzecim miejscu – zaraz po angielskim i francuskim. Promocją języka i kultury niemieckiej na świecie zajmują się liczne instytuty, a wśród nich, intensywnie wspierany przez niemieckie ministerstwo spraw zagranicznych, Instytut Goethego. Język

Niemcy państwo federacyjne położone w Europie, będące członkiem Unii Europejskiej (UE), Unii Zachodnioeuropejskiej (UZE), G8, ONZ oraz NATO. Stolicą Niemiec jest Berlin (przed połączeniem z NRD – Bonn, obecnie noszące tytuł miasta federalnego). Językiem oficjalnym jest język niemiecki. Liczba ludności (2010) 16. na świecie całkowita ▲ gęstość zaludnienia 229 osób/km² narodowości Niemcy: ok. 83%

Flaga Niemiec jest prostokątem podzielonym na trzy poziome pasy jednakowej wielkości: czarny, czerwony i złoty, o proporcjach 3:5. Barwy określone zostały w konstytucji z dnia 23 maja 1949 roku, a proporcje uregulowane są przez rozporządzenie o niemieckich flagach (niem. Anordnung über die deutschen Flaggen) z 7 lipca Flaga państwowa (Bundesdienstflagge) jest jednym z symboli państwowych i nie może być używana przez kraje związkowe lub gminy niemieckie. Także osoby prywatne, obywatele Niemiec, niemieckie organizacje pozarządowe oraz obywatele i instytucje innych krajów nie mogą wykorzystywać niemieckiej flagi państwowej.

Herb Niemiec przedstawia czarnego orła z głową zwróconą w prawo, na złotej tarczy. Skrzydła orła uniesione są do wysokości głowy, jednocześnie mając skierowane w dół lotki. Tradycyjnego orła jako znak niemieckiej tradycji i historii w 1950 roku przywróciła RFN. Nawiązano do herbu Republiki Weimarskiej wprowadzając jedynie drobne zmiany. Zmodyfikowane wersje obecnego herbu widnieją także na flagach rządowych, sztandarze prezydenckim oraz w emblematach instytucji federalnych. Istnieje również jeszcze jedna wersja Orła Federalnego obecna w głównej sali posiedzeń Bundestagu w budynku Reichstagu a także na monetach o nominałach 1 i 2 Euro; potocznie nazywana "Fette Henne" co w języku polskim oznacza "tłusta kura".

Das Lied der Deutschen (niem. Pieśń Niemców) – pieśń, której część jest hymnem państwowym Niemiec. Autorem tekstu był niemiecki poeta, językoznawca i historyk literatury August Heinrich Hoffmann von Fallersleben. Pieśń powstała w 1841 roku na wyspie Helgoland. Składała się z trzech zwrotek, z których pierwsza zaczynała się od słów Deutschland, Deutschland über alles. Zapożyczono melodię z ówczesnego hymnu austriackiego Kaiserlied, którą skomponował Joseph Haydn. Pieśń Das Lied der Deutschen pisana była w czasie rozbicia Niemiec i pierwsza zwrotka wzywała do porzucenia partykularyzmów w dążeniu do jedności. W 1922 za hymn oficjalnie uznał ją pierwszy prezydent Republiki Weimarskiej, Friedrich Ebert - wcześniej, w czasach Cesarstwa Niemiec była popularna, uznawano ją za zbyt demokratyczną i egalitarną. Narodowo socjalistyczna propaganda wykorzystywała wymowę słów pierwszej zwrotki i dlatego po II wojnie światowej zrezygnowano z jej publikowania i wykonywania. W wyniku przejęcia przez państwo Polskie Biblioteki Pruskiej w 1945 autograf hymnu niemieckego Hoffmanna von Fallersleben znalazł się w Bibliotece Jagiellońskiej w Krakowie.

Niemcy leżą między Morzem Północnym i Morzem Bałtyckim na północy a Alpami na południu, rzeką Ren na zachodzie a Odrą na wschodzie. Graniczą na północy z Danią, na wschodzie z Polską, na południowym wschodzie z Czechami, na południu z Austrią i Szwajcarią, a na zachodzie z Francją, Luksemburgiem, Belgią i Holandią. Państwo niemieckie jest federacją złożoną z 16 krajów związkowych (landów). Niemieckie wybrzeże liczy 2389 km, zaś granice lądowe 3621 km. W tym granice z poszczególnymi krajami: Austria – 784 km Czechy – 646 km Holandia – 577 km Polska – 456 km Francja – 451 km Szwajcaria – 334 km Belgia – 167 km Luksemburg – 138 km Dania – 68 km

Kraje związkowe Niemiec Landy Kraj związkowyPowierzchnia w tys. km 2 Ludność w tys. (2007)Stolica Badenia-Wirtembergia35, Stuttgart Bawaria70, Monachium Berlin0,93412Berlin Brandenburgia29,52536Poczdam Brema0,4664Brema Dolna Saksonia47,67971Hanower Hamburg0,81764Hamburg Hesja21,16059Wiesbaden Meklemburgia-Pomorze Przednie23,21680Schwerin Nadrenia-Palatynat19,84047Moguncja Nadrenia Pn.-Westfalia34, Düsseldorf Saara2,61036Saarbrücken Saksonia18,44225Drezno Saksonia-Anhalt20,42414Magdeburg Szlezwik-Holsztyn15,82836Kilonia Turyngia16,22288Erfurt

Berlin – stolica i największe miasto Niemiec, na prawach kraju związkowego. Zajmuje powierzchnię 890 km², zamieszkuje je blisko 3,5 mln osób. Położenie Berlin leży we wschodniej części Niemiec. Położony jest nad rzeką Sprewą i Hawelą oraz ich dopływami. Sprewa w dzielnicy Spandau wpada do Haweli, prawego dopływu Łaby. Berlin znajduje się między płaskowyżami Barnim i Teltow. Leży około 70 km od granicy z Polską. SprewąHawelą SpandauŁabygranicyPolską Największa długość miasta w kierunku wschodnio-zachodnim wynosi około 45 km, największa długość w kierunku północno- południowym wynosi około 38 km. Najwyższe wzniesienie ma wysokość 115,4 m n.p.m., natomiast najniższy punkt leży na wysokości 32 m n.p.m.n.p.m. Herb Berlina Flaga Berlina

Kuchnia niemiecka Typowo niemiecka kuchnia zanika, a rośnie wpływ wywierany przez kuchnie innych krajów. Jako pierwsza zdobyła niemieckie podniebienia kuchnia włoska, która przybyła początkiem lat wraz z włoskimi „Gastarbeiterami”. Potrawy takie jak pizza i pasta są dziś bardziej popularne niż dawniej typowy zestaw: ziemniaki, kiszona kapusta, marynowana pieczeń. Popularna jest również kuchnia grecka, kuchnia chińska i kuchnia turecka, ta ostatnia reprezentowana jest przez tysiące małych barów „fast food” zwanych w Niemczech Imbiss i potrawy jak np. Döner, oprócz tego można w niemieckich miastach znaleźć prawie wszystkie egzotyczne restauracje włącznie z rosyjskimi, tajlandzkimi, polskimi i japońskimi, w tym barami sushi. Najmocniejszą pozycję tradycyjna niemiecka kuchnia zachowała w małych miastach i osadach. W odżywianiu Niemców dużą rolę pełni chleb. Uważa się, że Niemcy są krajem, w którym istnieje najwięcej różnych gatunków chleba. Kuchnia niemiecka jest bardzo pożywna, królują w niej ziemniaki i wieprzowina. Mięsa wieprzowego używa się do wyrobu kiełbasy (Wurst), która jest nie tylko popularną przekąską, ale i podstawowym elementem kuchni. W Bawarii są, np. specjalne Wurstküchen (kuchnie kiełbasowe).