 Orzeszki ziemne nie są prawdziwymi orzechami. W rzeczywistości należą do grupy roślin strączkowych, podobnie jak fasola i groch. Jednak ich skład odżywczy jest porównywalny do orzechów i wydają się one być równie dobre dla zdrowia jak prawdziwe orzechy.

 Orzechy ziemne to jedyne orzechy, które rosną pod ziemią.  Światowy rekord w jedzeniu orzeszków to 100 gramów w 59.2 sekund.  Owoce orzeszków ziemnych rosną stosunkowo szybko – potrzeba od 120 do 160 dni, żeby z nasiona wyhodować orzeszki.  Astronauta Allan B. Shepherd wyruszając z misją Apollo na księżyc, zabrał ze sobą orzeszki ziemne.

 Masło orzechowe – ulubiony przysmak dzieci – początkowo było wykorzystywane jako wzmacniający organizm suplement diety. W 1980 roku amerykańscy lekarze odkryli właściwości odżywcze masła orzechowego i zaczęli podawać je jako produkt łatwo przyswajalny i bogaty w składniki odżywcze dla starszych osób.  Zimą wiewiórka z łatwością wyczuje orzech schowany nawet pod 30-centymetrową warstwą ziemi!

 Amerykański naukowiec znalazł ponad 300 alternatywnych zastosowań dla orzeszków ziemnych, m. in. jako pasta do zębów lub pasta do butów.  Orzech laskowy jest nazywany eliksirem młodości.

 Dożywający nawet 500 lat orzech włoski jest najbardziej długowiecznym drzewem sadowniczym w Polsce.  Dziko rosnące (nie szczepione) drzewa mogą owocować nawet przez lat!  Piękne, ciemnobrązowo-czerwone drewno orzecha włoskiego należy do najbardziej cenionych i najdroższych na świecie.

 Z botanicznego punktu widzenia owoc orzecha włoskiego nie jest orzechem, tylko pestkowcem.  Łacińska nazwa gatunkowa regia oznacza po polsku "królewski".

 Owoce orzecha szarego mimo, że zawierają bardzo dużo tłuszczu, powodują spadek poziomu cholesterolu.  Łupiny (okrywy) orzechów zawierają mocny, brązowy barwnik używany dawniej do farbowania tkanin.  Wytwarzana przez orzechy (zwłaszcza czarne) substancja o nazwie juglon może niekorzystnie oddziaływać na pobliskie rośliny.

 Stwierdzono, że orzechy sadzone w pobliżu roślin wiążących atmosferyczny azot (takich jak np. olsze) są ok. 30% wyższe i o tyle samo szybciej rosną.  Łacińska nazwa rodzaju Juglans pochodzi od Jovis glans, co po polsku oznacza "orzech Jowisza".

 Woda z orzecha kokosowego jest to naturalny napój energetyczny z takim samym poziomem elektrolitów jak nasza krew. Jest to płyn życia. Podczas Wojny na Pacyfiku w latach , obie strony konfliktu regularnie piły wodę z kokosa bezpośrednio z łuski, była to natychmiastowa transfuzja dla potrzebujących żołnierzy.

 Woda z kokosa jest bardziej odżywcza niż mleko – mniej tłuszczu i żadnego cholesterolu  Woda z kokosa jest zdrowsza niż sok pomarańczowy – dużo mniej kalorii  Jest lepsza niż przetworzone mleko dla dzieci – zawiera kwas laurynowy, który występuje w mleku matki  Jest sterylna – woda przenika do wnętrza i jest filtrowana przez łuskę  Uratowała wiele ludzkich istot w krajach trzeciego świata

 Zawarta w orzechach saponina chroni drzewo przed szkodnikami, grzybami i bakteriami. A w kontakcie z wodą zaczyna się pienić. Nie tylko usuwa plamy z curry i kury, ale jest też łagodna dla skóry. Dlatego polecane są dla niemowląt, alergików i dzieci. No i jako środek w 100% naturalny w pełni się rozkłada i nie szkodzi przyrodzie.

 Angielska nazwa orzech kokosowy po raz pierwszy pojawiła się w angielskich pismach w 1555 r. pochodzi od hiszpańskiego i portugalskiego słowa coco które oznacza twarz małpy.  Hiszpańscy i portugalscy badacze znaleźli podobieństwo do twarzy małpy w naturalnych kropkach na orzechu kokosowym.  Na wyspie Nicobar całe kokosy używane były jako monety podczas zakupu dóbr aż do wczesnych lat XX wieku.

 Mimo, że aby orzech kokosowy osiągnął dojrzałość potrzebny jest rok, drzewa kwitną 13 razy w roku, więc stale są plony a żniwa są przez okrągły rok. Średnia ilość z jednego drzewa to około 60 orzechów, niektóre drzewa mają plony trzy razy w miesiącu.  Orzech kokosowy jest to największe znane nasionko.

 Jagienka z „Krzyżaków” Henryka Sienkiewicza, mogła tłuc orzechy tą częścią ciała, gdzie plecy kończą swą szlachetna nazwę.

 Bohater Marka Twaina - żebrak, który nagle stał się księciem - namiętnie tłukł orzechy królewska pieczęcią, której cały niemal dwór pilnie poszukiwał.

 W Starożytnym Rzymie określenie orzechy oznaczało... zabawki dziecięce, chłopięce grzechotki. Łacińskie przysłowie „nuces relinquere” czyli „porzucić orzechy” pochodziło od obyczaju rozrzucania przez pana młodego orzechów, podczas prowadzenia panny młodej do świątyni. Owo rozrzucanie orzechów oznaczało, ze młodzieniec rozstaje się z zabawkami młodości i rozpoczyna dorosłe życie.

 Najsłynniejszy z orzechów - włoski w literaturze chrześcijańskiej wspominany jest jako symbol człowieka: zielona powłoka - to ciało, twarda skorupa to kości, a słodki miąższ to dusza. Bywa również symbolem Chrystusa - gorzka powłoka to ciało Chrystusa, które przeszło przez gorzką drogę męki, skorupa jest drzewem krzyża.

 „W skorupce orzecha” (przedstawienie sprawy krótko i węzłowato)  „Kto chce zjeść jądro orzecha, musi go stłuc” (aby osiągnąć sukces, trzeba się potrudzić).  „Mieć twardy orzech do zgryzienia”  „Serce jest jak orzech, z którego wyrasta drzewo tętnic i żył.”Leonardo da Vinci  „O Boże! Ja bym mógł być zamknięty w Lubinie orzecha i jeszcze bym się sądził panem niezmierzonej przestrzeni, gdybym tylko złych słow. nie miewał” Wiliam Szekspir  Każdy z nas powinien mieć swojego dziadka do orzechów, by ten codziennie pomagał nam wydostać sie ze swojej skorupy i otworzyć na innych! (Autor nieznany)

Miał pan rejent ze Zwolenia Twardy orzech do zgryzienia, Nim go rozgryzł do połowy, Stracił kieł i ząb trzonowy, Wreszcie krzyknął: "A to gratka, Proszę mi poszukać dziadka!" Przybiegł dziadek siwiuteńki, Twardy orzech wziął do ręki. "Opamiętaj się, człowieku, Nie mam zębów od pół wieku, Taka sztuka to dla wnuka, Niechaj służba go poszuka." Wnuk, wiadomo, był siłaczem. "Niechaj orzech ten zobaczę." Wziął go, włożył między szczęki. "Rzeczywiście, nie jest miękki!" Po upływie pół godziny Pot już spływał mu z czupryny, Wreszcie przerwał ciężką pracę. "Nie poradzę, zęby stracę, Ale znam kowala w mieście, Co ten orzech stłucze wreszcie." Posłał rejent po kowala, A już kowal się przechwala: "Dla mnie to jest rzecz nienowa, Jestem, panie, z Żelechowa, A wiadomo, że Żelechów Słynie z dziadków do orzechów." Huknął kowal wielkim młotem, A młot rozpadł się z łoskotem. Jęknął kowal: "Co za orzech, Żadna siła go nie zmoże, Twardy orzech do zgryzienia, Nie poradzę. Do wiedzenia." Poszedł kowal, a tymczasem Właśnie szła wiewiórka lasem. Do pokoju oknem wpadła, Orzech zgryzła, jądro zjadła, O czym rejent jak najprędzej Spisał akt w ogromnej księdze.

 Internet  Książki  Encyklopedie