„W CZESNA DIAGNOZA INDYWIDUALNYCH POTRZEB I MOŻLIWOŚCI ROZWOJOWYCH MAŁYCH DZIECI ORAZ WYCHOWAWCZE WSPARCIE ICH RODZICÓW – JAKO SPOSÓB NA SUKCES ŻYCIOWY I SZKOLNY ” Poradnia Psych.-Pedagogiczna nr 6 Gdańsk Mgr Maria Bemben

Z AŁOŻENIA PROJEKTU Zwiększenie dostępności edukacji przedszkolnej dla dzieci w wieku 2,5 – 5 lat, szczególnie ze środowisk zagrożonych wykluczeniem społecznym; Zapewnienie dzieciom wsparcia rozwojowego poprzez: Indywidualne zalecenia do pracy po diagnozie psychologicznej; Indywidualną terapię logopedyczną poprzedzoną diagnozą logopedyczną; Skierowanie dzieci na diagnozę specjalistyczną w wyniku analizy indywidualnych możliwości i potrzeb rozwojowych; Wsparcie wychowawcze rodziców – „Szkoła dla Rodziców”; Wsparcie indywidualne Rodziców poprzez indywidualne konsultacje psychologiczne nastawione na rozwiązanie problemu.

C EL : Wczesna pomoc w wyrównywaniu deficytów i opóźnień rozwojowych przy jednoczesnym podniesieniu umiejętności wychowawczych rodziców skutkujące lepszym przygotowaniem dzieci do podjęcia obowiązku szkolnego.

D IAGNOZA PSYCHOLOGICZNA W terminie – objęła 94 dzieci w wieku 2 – 5 lat. Dzieci te uczęszczały lub uczęszczają do Gdańskich Okienek Przedszkolnych przy SP 11, 15, 16, 29, 62. Diagnozowano: 1. Rozwój intelektualny: 10% > normy 8% < normy 82% = norma rozwojowa 2. Lokomocję i kontrolę postawy: 20% < normy 3. Rozwój sfery społeczno – emocjonalnej: 15% < normy

4. Koncentrację uwagi: 50% < normy - obszar wymagający szczególnego wsparcia 5. Motorykę małą, grafomotorykę, uchwyt przyboru do rysowania, koordynacja wzrokowo – ruchowa: 17% < normy 6. Samodzielność i wytrwałość w pracy: 50% wymaga wspierania w rozwoju samodzielności, 60% zbyt łatwo zraża się niepowodzeniami 7. Samoocenę i poczucie własnej wartości obniżone w 30% badanej grupy W wyniku diagnozy – 6-cioro dzieci skierowano na konsultację okulistyczną; 9-cioro dzieci skierowano do audiologa; 3-troje skierowano do neurologa.

Z ALECENIA DO PRACY 1. Ćwiczenia usprawniające koncentrację uwagi; 2. Konsekwentne egzekwowanie stawianych wymagań, wypracowywanie nawyków i systematycznego wykonywania obowiązków, doprowadzania pracy do końca; 3. Zachęcanie i nagradzanie samodzielności i wytrwałego pokonywania trudności; 4. Ćwiczenia rozwijające motorykę, grafomotorykę oraz kontrola prawidłowego uchwytu przyboru do rysowania; 5. Stworzenie systemu wspierającego budowę adekwatnej samooceny; 6. Zabawy językowe wzbogacające słownictwo, wiedzę ogólną i umiejętności komunikowania się.

D IAGNOZA I TERAPIA LOGOPEDYCZNA W okresie – diagnozą logopedyczną objęto 97 dzieci a do terapii logopedycznej zakwalifikowano 61 z nich (62,8%). Stwierdzono następujące zaburzenia mowy: Globalnie opóźniony rozwój mowy (praktycznie uniemożliwiający skuteczną komunikację werbalną), Rozwojową Niepłynność Mowy, Dyslalię rozwojową, Parasygmatyzm, Pararotacyzm. Dla każdego dziecka zakwalifikowanego do terapii zabezpieczono w programie 10 godzin terapii.

Tylko troje dzieci po tym cyklu zakończyło terapię, pozostałe otrzymały pisemną diagnozę i zalecenia oraz informację, w której poradni mogą terapię kontynuować. 26% dzieci zostało skierowanych do laryngologa, stomatologa ewentualnie ortodonty. 1 dziecko otrzymało skierowanie do neurologa.

S ZKOŁA DLA RODZICÓW Cel główny: Udzielenie wsparcia rodzicom w rozwijaniu ich kompetencji wychowawczych oraz uwrażliwienie ich na potrzeby emocjonalno – społeczne swoich dzieci. Cele szczegółowe:  Zapoznanie rodziców z różnymi metodami wychowawczymi, analiza i poddanie ocenie własnego modelu wychowawczego i skonfrontowanie go z potrzebami i możliwościami rozwojowymi własnego dziecka;  Rodzice poznają i uczą się stosować techniki pomagające powstrzymać niewłaściwe zachowania dzieci;  Rodzice uczą się metod pozwalających dziecku na zdobycie umiejętności podejmowania decyzji i rozwiązywania problemów bez agresji, z poszanowaniem praw innych oraz obowiązujących zasad;

 Rodzice poznają metody zachęcania dziecka do współpracy z nimi; ćwiczą umiejętność uczenia dziecka ponoszenia odpowiedzialności za swe działanie i wybory;  Rodzice uczą się komunikować z dzieckiem w sposób jasny i zrozumiały dla dziecka, bez zbędnych negatywnych emocji. Cykl obejmował 5 spotkań po 4 godziny – realizowany w szkole, w której przebywają dzieci. Zrealizowano zajęcia dla 6 grup, w których udział wzięły 53 osoby.

O SIĄGNIĘTE REZULTATY 1. Wzmocnienie rodziców w roli bycia rodzicem dającym dziecku oparcie i poczucie bezpieczeństwa; 2. Wzrost kompetencji wychowawczych rodziców; 3. Wzrost motywacji rodziców do podjęcia działań poprawiających sytuację wychowawczą w rodzinie i wprowadzania zmian w stosowanych modelach wychowawczych; 4. Wzrost świadomości rodziców w zakresie korzyści płynących z doskonalenia swoich umiejętności wychowawczych i samokształcenia; 5. Zwiększenie stopnia integracji rodziców jako grupy wzajemnie się wspierającej i współpracującej ze środowiskiem szkolnym.

K ONSULTACJE INDYWIDUALNE Skorzystały z nich 53 osoby, w tym 49 rodziców. Główne problemy: 1. Zaburzona struktura rodziny – nieprawidłowe więzi, 2. Nie radzenie sobie z zachowaniami dziecka – bezradność wychowawcza, 3. Nieumiejętność dostrzegania potrzeb dzieci i właściwego ich zaspokajania, 4. Brak wiedzy i umiejętności z zakresu prawidłowości rozwojowych, 5. Bardzo mała świadomość znaczenia jasnych zasad i konsekwencji w wychowaniu.

W NIOSKI  100 dzieciom umożliwiono udział w zajęciach przedszkolnych (4 średnie klasy szkolne) zapewniając im dostęp do grupy rówieśniczej i właściwej stymulacji rozwojowej;  Zdiagnozowano ich indywidualne możliwości i potrzeby rozwojowe, opracowano zalecenia do pracy i skierowano na specjalistyczną diagnozę lub terapię;  Podniesiono wiedzę o potrzebach rozwojowych i zwiększono umiejętności wychowawcze ich rodziców;  10% dzieci poszło jako 6-ciolatkowie do klas pierwszych a 30% jako 5-ciolatkowie do grup rocznego przygotowania przedszkolnego w szkołach.

Wszystkie te dzieci radzą sobie bardzo dobrze z wymaganiami edukacyjnymi. Są pogodne i samodzielne. Ich rodzice zaś wiedzą gdzie szukać pomocy i jak sobie radzić z różnymi zachowaniami własnych dzieci.

U WAGA !!! R OZPORZĄDZENIE M INISTRA E DUKACJI Z DNIA 17 LISTOPADA 2010 R. W SPRAWIE ZASAD UDZIELANIA I ORGANIZACJI POMOCY PSYCHOLOGICZNO – PEDAGOGICZNEJ W PUBLICZNYCH PRZEDSZKOLACH, SZKOŁACH I PLACÓWKACH.

1. Pomoc psychologiczno – pedagogiczna udzielana uczniowi w przedszkolu, szkole i placówce polega na rozpoznawaniu i zaspokajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia oraz rozpoznawaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych ucznia, wynikających w szczególności: z niepełnosprawności, z niedostosowania społecznego, z zagrożenia niedostosowaniem społecznym, ze szczególnych uzdolnień, ze specyficznych trudności w uczeniu się,

z zaburzeń komunikacji językowej, z choroby przewlekłej, z sytuacji kryzysowych lub traumatycznych, z niepowodzeń edukacyjnych, z zaniedbań środowiskowych związanych z sytuacją bytową ucznia i jego rodziny, sposobem spędzania czasu wolnego, kontaktami środowiskowymi, z trudności adaptacyjnych związanych z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego, w tym związanych z wcześniejszym kształceniem za granicą.

2. Pomoc psychologiczno – pedagogiczna udzielana w przedszkolu, szkole i placówce rodzicom uczniów i nauczycielom polega na wspieraniu rodziców i nauczycieli w rozwiązywaniu problemów wychowawczych i dydaktycznych oraz rozwijaniu ich umiejętności wychowawczych w celu zwiększania efektywności pomocy psychologiczno – pedagogicznej dla uczniów.

D ZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ.