Realizacja podstawy programowej w klasach IV –VI szkoły podstawowej poprzez różne formy aktywności,cz.4 Małgorzata Tubielewicz.

Prezentacja na temat: "Realizacja podstawy programowej w klasach IV –VI szkoły podstawowej poprzez różne formy aktywności,cz.4 Małgorzata Tubielewicz."— Zapis prezentacji:

1 Realizacja podstawy programowej w klasach IV –VI szkoły podstawowej poprzez różne formy aktywności,cz Małgorzata Tubielewicz

2 DRAMA W SZKOLE PODSTAWOWEJ

3 Czym jest drama? Drama jest metodą:
- całościowego wszechstronnego rozwijania osobowości, - przygotowania do życia w społeczeństwie, - dydaktyczną, wspomagającą uczenie przedmiotów szkolnych, - odgrywania , rozwijania i kształcenia uzdolnień artystycznych, - uczącą wymowy , dyskusji , czytania , słuchania , odczytywania przenośnego znaczenia słów.

4 Drama edukacyjna to metoda dydaktyczno – wychowawcza angażująca w działanie ucznia całą jego wiedzę o świecie, tworzącą nowe jej jakości w związku z wykorzystywaniem wyobraźni, emocji, intuicji. Podstawą dramy jest rozgrywanie w różnych możliwych rolach nowych, nieznanych wcześniej, nieraz bardzo trudnych sytuacji, w celu ich zrozumienia, uwewnętrznienia, zdobycia bądź pogłębienia wiedzy o świecie, o sobie , o innych ludziach.

5 Wyróżnia się następujące cele zastosowanej w procesie edukacyjnym dramy:
Cel wychowawczy Cel terapeutyczny Cel kreatywny Cel inspirujący Cel komunikacyjny Cel integrujący Cel indywidualizujący

6 Drama w praktyce szkolnej:
przygotowanie dramy, wskazówki dla nauczyciela dramy, struktura dramy, granie ról podstawą dramy, różne techniki dramy, planowanie zajęć z dramą, realizacja dramy.

7 Przygotowanie dramy . Należy wcześniej ustalić:
Jaki jest cel podejmowanego tematu? Czy drama stanowić będzie tylko fragmenty analizy tematu ,czy też cały blok zajęciowy? Jak zaplanujemy strukturę zajęć? Jakich użyjemy technik podstawowych? Z jakich materiałów pomocniczych będziemy korzystać?

8 Wskazówki dla nauczyciela:
Właściwy dobór tematu – bliski . Wzbudzenie natychmiastowe zainteresowania uczniów. Temat wprowadzamy krótko i konkretnie – i natychmiast przechodzimy do działania ,oddając rozwój akcji w ręce uczestników dramy. Używamy języka prostego ,zrozumiałego dla uczniów. Stosujemy pochwały jako przejaw uznania dla wysiłków i twórczej pracy uczniów. Wychwycone błędy językowe korygujemy przy innej okazji. Dramę cechuje wspólne dochodzenie do wiedzy. W trakcie rozwijania dramy należy ,,iść za uczniem’’. Używamy łatwo dostępnych rekwizytów. W trakcie dyskusji dajmy możliwość wypowiedzenia się naszym uczniom.

9 Struktura dramy 1 etap. Wszyscy uczniowie siedzą w kole. Rozpoczynamy od ćwiczeń rozluźniających i koncentrujących ,wprowadzających w atmosferę spotkania i motywujących do pracy. 2 etap. Koncentrujemy uwagę uczniów na głównym temacie spotkania. 3 etap. Grupa dzieli się na 3-4 osobowe zespoły i tworzy improwizowane sceny na wprowadzony w drugiej części temat. 4 etap. Każdy zespół prezentuje swoją pracę pozostałym uczestnikom. Nigdy na zasadzie konkurencji. 5 etap. Rozmowa uczestników, refleksje, wnioski,

10 Granie ról Rola w dramie jest zawsze improwizowana, tworzona na gorąco, nieustannie modyfikowana w zależności od relacji z innymi postaciami, które także ulegają modyfikacjom ,podobnie jak przebieg całej dramy. W tworzeniu dramy niezwykle ważny jest nauczyciel. To on zwraca uwagę na wszystkie najważniejsze element y , na powiązania z innymi postaciami , na ich funkcję w kontekście całej dramy. Nauczyciel jest świadomy , co przez daną rolę chce w dramie osiągnąć.

11 Różne techniki dramy zostały omówione w I części naszej wideokonferencji

12 Planowanie zajęć z dramą
Dostosowania planu działania do grupy. Ustalenie dramowego kontekstu. Wybór techniki.

13 Realizacja dramy ,, W świecie baśni ’’ propozycja lekcji języka polskiego w klasie IV szkoły podstawowej Cele lekcji Techniki i strategie dramowe Pomoce Przygotowanie zajęć Przykładowa lista baśniowych postaci Przebieg zajęć

14 Bibliografia: Antczak M., Techniki dramy w teorii i praktyce. Warszawa 2004. Clifford S., Herrmann A., Drama. Teatr przebudzenia. Warszawa 2003. Dziedzic A., Drama a wychowanie. Warszawa 1999. Dziedzic A., Drama na lekcjach języka polskiego. Warszawa 1995. Dziedzic A., Drama w szkole podstawowej. Warszawa 1998. Lewandowska –Kidoń T., Drama w kształceniu pedagogicznym. Lublin 2000. Pankowska K., Edukacja przez dramę. Warszawa 1997. Pankowska K., Pedagogika dramy. Warszawa 2000. Way B., Drama w wychowaniu dzieci i młodzieży. Warszawa 1990.

15 Dziękuję za uwagę Małgorzata Tubielewicz