Motywowanie uczniów z niepełnosprawnością do nauki Przygotowały: Anna Maćek Karolina Adamczak
Zrozumienie motywacji uczniów i poznanie, jak można ją rozbudzać i podtrzymać, ułatwi zapewne znalezienie większej satysfakcji w pracy nauczycielskiej.
Czynniki wywołujące frustrację: 1) brak czasu, 2) duża liczba uczniów mających kłopoty w nauce lub kłopoty emocjonalne, 3) stawiane wymaganie nauczycielom przez oświatę, rodziców 4) inne sytuacje (np. sytuacje stresowe). Niemal wszystko, co nauczyciel czyni w klasie, ma znaczenie dla motywacji uczniów: sposób prezentowania materiału, rodzaje stosowanych ćwiczeń, sposób kontaktowania się z uczniami, stwarzanie możliwości pracy samodzielnej bądź grupowej. Uczniowie reagują na to, kim jesteś, co robisz i na to, jak czują się w klasie.
W określaniu istoty uczniowskiej motywacji ważną rolę spełniają zarówno czynniki wewnętrzne, jak i zewnętrzne. 1) motywacja wewnętrzna opiera się na przekonaniach jednostki dotyczących jej wartości zdolności i kompetencji, na przyjętych celach i oczekiwaniach co do sukcesu lub porażki oraz na pozytywnych lub negatywnych uczuciach ( np. ciekawość, niepokój ), które są rezultatem samooceny. 2) zewnętrzne czynniki motywujące to społeczne i emocjonalne wsparcie ze strony osób ważnych i znaczących dla jednostki ( np. okazywanie troski, dodawanie odwagi ) oraz zewnętrzne nagrody i bodźce płynące z otoczenia ( np. okazywanie uznania za osiągnięcia ).
Motywacja jest wrodzoną naturalną zdolnością do uczenia się w aktywny sposób: powinna być raczej wywołana czy ujawniana niż tworzona. Ważne jest również, aby uczeń znalazł się w takim otoczeniu, w którym zapewniona jest szczera troska i wsparcie ze strony nauczycieli, kolegów i innych osób w szkole.
Co to znaczy motywować uczniów?
Do podstawowych zasad motywowania ucznia należą: Uczniowie są motywowani przez takie sytuacje i czynności, które: - skłaniają do tego, by osobiście i aktywnie zaangażować się w naukę, - pozwalają na własny wybór i podejmowanie decyzji zgodne z możliwościami i z wymogami zadania. Motywacja uczniów zwiększa się, gdy postrzegają zadanie szkolne jako: - bezpośrednio lub pośrednio związane z osobistymi potrzebami, zainteresowaniami i celami, - mające właściwy poziom trudności, tak że można liczyć na jego wykonanie. Naturalna uczniowska motywacja do uczenia się może być wzbudzana w bezpiecznym, pełnym zaufania otoczeniu, charakteryzującym się następującymi cechami: - dobre stosunki z troskliwymi dorosłymi, którzy są w stanie zauważyć możliwości ucznia, - takie wspieranie i wspomaganie nauki, które jest dostosowane do indywidualnych potrzeb uczniów, - istnienie szans na podejmowanie przez uczniów ryzyka bez strachu przed niepowodzeniem.
Jak pomóc uczniom poznać i docenić samych siebie?
Ułatwić uczniom poznanie, jak funkcjonuje ich psychika i aktywność Ułatwić uczniom poznanie, jak funkcjonuje ich psychika i aktywność. 1) Poczucie braku bezpieczeństwa to wspólny mianownik niskiej samooceny i złego zachowania. 2)Czynności mające na celu pomoc uczniom w poznawaniu ich psychicznego funkcjonowania i ich aktywności . 3)Zrozumienie cyklu myślowego . 4)Zrozumienie reguły odmiennych wizji rzeczywistości. 5)Rozumieć poczucie niepewności .
Ułatwić uczniom dostrzegać wartość samych siebie, całego procesu uczenia i poszczególnych czynności związanych z uczeniem się. 1) Diagnozowanie potrzeb, zainteresowań i celów poszczególnych uczniów . 2) Pomaganie uczniom w określaniu celów. 3) Dopasowywanie zainteresowań i celów do procesu uczenia się. 4) Kształtowanie szacunku dla nauki .
Strategie przekształcania klasy w środowisko motywujące uczniów.
Stwarzanie warunków dla rozwoju i samostanowienia Stwarzanie warunków dla rozwoju i samostanowienia. - Nauczyciel jako osoba ułatwiająca uczniom odzyskanie pierwotnej motywacji do nauki. - Nauczyciel jako osoba planująca kształcenie. - Uczeń jako ekspert w wybranych przez siebie dziedzinach . - Uczeń jako osoba przekazująca wiedzę . - Czynności podejmowane dla promowania rozwoju uczniów i dla wzmocnienia ich tendencji do samodzielnego kierowania sobą.
Zachęcanie do podejmowania ryzyka w trakcie nauki - Strategie zachęcania do podejmowania ryzyka w uczeniu się poprzez bycie przykładem i wzorem. - Strategie dodające odwagi do zaakceptowania sukcesu. - Strategie oceniania osiągnięć. - Strategie pomagania uczniom w wyborze właściwych nagród.
Tworzenie klimatu korzystnego dla uczenia się Tworzenie klimatu korzystnego dla uczenia się. - Ocenianie swoich własnych kwalifikacji nauczycielskich. - Oszacowanie klimatu w klasie szkolnej. - wskaźniki pozytywnego klimatu, - wskaźniki negatywnego klimatu.
DZIĘKUJEMY ZA UWAGĘ!