Mikrootoczenie przedsiębiorstwa turystycznego. Iwona Piróg Mikrootoczenie przedsiębiorstwa turystycznego Iwona Piróg Katarzyna stec

Na mikrootoczenie przedsiębiorstwa przypada otoczenie konkurencyjne zwane też otoczeniem bliższym. W ujęciu ekonomicznym są to wszystkie podmioty gospodarcze, które wpływają na firmę, ale na które wpływ może wywierać również przedsiębiorstwo. To mikrootoczenie określa warunki rozwoju i funkcjonowania firmy w jej branży i określonym geograficznie rynku.

elementy mikrootoczenia: społeczności konkurencja (relacje z konkurencją) dostawcy (relacje przetargowe) pośrednicy nabywcy (klienci)

Formy układania relacji z konkurencją: Forma neutralna obejmuje podział rynków i wpływów Forma konkurencji obejmująca rywalizację fair play Forma aliansów i porozumień Forma walki (np. benchmarking)

Benchmarking - metoda porównywania własnych rozwiązań z najlepszymi oraz ich udoskonalania przez uczenie się od innych oraz wykorzystywanie ich doświadczenia

Analiza mikrootoczenia obejmuje metodę pięciu sił Portera. Porter proponuje analizę sektora działalności przez badanie pięciu czynników kształtujących jego atrakcyjność dla bieżących i przyszłych inwestorów.

Czynnikami tymi są: Siła oddziaływania dostawców i możliwości wywierania przez nich presji na przedsiębiorstwa sektora. Siła oddziaływania nabywców i możliwości wywierania przez nich presji na przedsiębiorstwa sektora. Natężenie walki konkurencyjnej wewnątrz sektora. Groźba pojawiania się nowych producentów. Groźba pojawienia się substytutów.

Konkurencja w turystyce Konkurencja to proces, w którym uczestnicy rynku, dążąc do realizacji swych interesów, próbują przestawić korzystniejsze od innych oferty ceny, jakości lub innych cech wpływających na decyzję zawarcia transakcji. Przedsiębiorstwa rywalizując z innymi przedsiębiorstwami z danego sektora starają się poprawić swoją pozycję na rynku za pomocą dostępnych środków, takich jak: „ konkurencja cenowa, „ promocja marketingowa, „ wprowadzanie nowych wyrobów lub też „ zwiększenie zakresu obsługi klientów. Posunięcia jednej firmy wywołują reakcję u innych, które starają się je zneutralizować.

Wyróżnia się różne modele konkurencji m.in.: - konkurencja doskonała - konkurencja monopolistyczna - konkurencja polipolistyczna - oligopol - monopol

Rywalizacja występuje wtedy, kiedy jeden lub więcej konkurentów albo podlega naciskom sytuacji, albo widzi okazje do poprawienia własnej pozycji. W większości sektorów konkurencyjne posunięcia jednej z firm wywierają widoczne skutki dla pozostałych, mogą zatem pobudzać do odwetu lub działań neutralizujących te posunięcia; to oznacza, że firmy są wzajemnie od siebie zależne.

Podstawowe rodzaje strategii konkurencji: Strategia defensywna Strategia ofensywna Strategia defensywna - w dużej mierze jest reaktywna wobec konkurencji oraz innych zdarzeń postrzeganych na rynku. Strategia ta ma na celu przeciwdziałanie rozprzestrzeniania się produktów wprowadzonych na rynek przez konkurencję lub powstrzymanie fali zauważalnej przewagi konkurencji. Strategia ta może polegać na: - obronie zajmowanych pozycji, - umacnianiu własnej pozycji, - wycofaniu się z rynku. Defensywna Strategia Marketingowa jest strategią opłacalną dla firm. Skupia się ona na istniejącej już, opartej na zaufaniu, więzi z klientem.

Strategia ofensywna - zadaniem tej strategii jest uzyskanie przewagi wśród konkurencji dzięki przykładowo nowym technologiom, nowej generacji produktu, atrakcyjnego serwisu itd. Strategie ofensywne jak sama ich nazwa wskazuje mają charakter ‘atakowania’ konkurencji, ich celem jest wyeliminowanie lub też pozyskanie większej ilości odbiorców od konkurencji, bądź też wprowadzeniu na rynek zupełnie nowych, jeszcze nieznanych produktów.

Strategie partyzanckie Walka partyzancka - taki rodzaj marketingu, który dociera do klienta w nieoczekiwany sposób, w nieoczekiwanych miejscach. Strategie marketingu partyzanckiego zmuszają do wybierania takich możliwości promocji, które „atakują” klienta. Taki „atak z zaskoczenia” to jego podstawowe i najważniejsze założenie.

Unikanie konkurencji Podstawowym kierunkiem postępowania przedsiębiorstwa na rynku może być dążenie do unikania konkurencji. Sposoby: wzajemne porozumienie kreowanie niszy rynkowej podzielenie rynku

literatura Przedsiębiorstwo turystyczne w gospodarce wolnorynkowej” Andrzej Rapacz, Wrocław Akademia Ekonomiczna 2001 Zarządzanie przedsiębiorstwem turystycznym” Janusz Sarnowski, Edward Kirejczyk Warszawa Alma Mer Wyższa Szkoła Ekonomiczna 2007 Gołembski G. (red.), Przedsiębiorstwo turystyczne, PWE 2007 Porter M. Porter o konkurencji, PWE,Warszawa 2001. LINKI: http://www.digitalpainting.pl/strategie-ofensywne http://www.naukaigospodarka.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=481%3 Aistota-ofensywnej-i-defensywnej-strategii-badawczo-rozwojowej- przedsibiorstwa&catid=39%3Aartykuly&Itemid=108&lang=pl