Polityka turystyczna pańswa Kuzma Rozanna i Roksolana GC03 2LTD
Państwo w ramach realizowanej przez siebie polityki (w mniejszym lub większym stopniu) oddziaływuje na wszystkie najbardziej istotne elementy podaży i popytu turystycznego i to praktycznie na wszystkich etapach wytwarzania i konsumpcji usług turystycznych.
Polityka turystyczna państwa Cele ekonomiczne Środki polityki turyzstycznej Cele pozaekonomiczne Środki wynikające z ogólnej polityki państwa Środki adminastracyjno-organizacyjne Ustawodawstwo turystyczne Środki ekonomiczno-finansowe CYKL TURYSTYCZNY
CYKL TURYSTYCZNY Planowanie rozwoju turystyki Model organizacyjny turystyki Budowa infrastruktury turystycznej i paraturystycznej Przygotowanie kadr Propaganda turystyczna Rozwój gospodarki turystycznej Badanie rynku (ocena polityki) Badanie rynku
Instrumenty polityki turystycznej: Kształtowanie ilości i struktury czasu wolnego ludności oraz poziomu dochodów Tworzenie i egzekwowanie prawa turystycznego Wpływ na zagospodarowanie turystyczne Kategoryzacja bazy noclegowej Dofinansowania, kredyty, ulgi inwestycyjne, możliwości jakie stwarza system podatkowy, kształcenie kadr Informacja i propaganda
Istotnymi elementami polityki turystycznej państwa są także: Troska o stan środowiska oraz walorów turystycznych Rozwój turystyki socjalnej Koordynacja działalności różnych sektorów gospodarki w taki sposób, aby interesy rozwoju turystyki oraz inne gałęzi przemysłu wzajemnie się uzupełniały, przynosząc korzyści całej gospodarce.
Podsumowując należy podkreślić, że świadoma polityka turystyczna państwa jest podstawowym warunkiem rozwoju przemysłu turystycznego.
Dziękujemy za uwagę!