Turystyka etniczna Valeriia Kumohorodska Kseniia Vilk 2LTD/GCO3

Turystyka etniczna, inaczej zwana sentymentalna, dotyczy głównie turystyki skupiającej się na odkrywaniu rzeczy, i historii o danej rodzinie, pokoleniu, i przodkach. Jest zazwyczaj powiązana z turystyką międzynarodową. Turyści starają się podczas podróży dotrzeć do informacji o swojej tożsamości, o swoich dotąd nieodkrytych korzeniach, dowiedzieć się czegoś o swoim pochodzeniu. Chęć uzyskania tychże informacji jest na tyle silna, że wielu udaje się do nich dotrzeć.

Inne znaczenie Turystyka etniczna jest również rozumiana w inny sposób, a mianowicie jest odrębna turystyka nazywana tym samym mianem, która dotyczy badania innych kultur, odległych terytoriów, ludności odmiennej etnicznie.

Dlatego tez, jeśli mamy do czynienia z turystyką etniczną, to zawsze możemy ją rozumieć w dwojaki sposób. Gdzie, jak wyżej było wspomniane, dotyczy podróży do innych miejsc, zazwyczaj odległych, gdzie celem jest poszukiwanie osób z tej samej grupy etnicznej, zazwyczaj przodków, którzy emigrowali do innych krajów, lub dotarli do Polski po wojnie.

Natomiast z drugiej strony będzie dotyczyła turystyki poznawczej, której celem będzie zapoznawanie się z innymi kulturami, innym środowiskiem charakterystycznym dla danego obszaru na świecie.

W obu przypadkach poznajemy coś jeszcze do tej pory, dla nas nieodkrytego, czego jeszcze nie wiemy, a chcemy się dowiedzieć. Czegoś co nas ciekawi, i nie daje nam spokoju. Czegoś co sprawi, że poznamy siebie, i to jaka krew w nas płynie. Każdy kolejny krok podczas wyprawy etnicznej będzie przybliżał nas do tego, co chcemy zdobyć, czego się boimy, bo jest dla nas nowością, ale chcemy brnąc dalej, żeby do tego dotrzeć.

Grupa docelowa Niemcy Żydzi Polonia: Stany Zjednoczone, Brazylia, Argentyna, Australia, W. Brytania, Włochy, Francja Turcja

Walory turystyczne Polski: a) dla ludności niemieckojęzycznej ( mają one związek z przemiennościami politycznymi i terytorialnymi). · Powstawanie stowarzyszeń polsko-niemieckich kultywujących wspólne dziedzictwo kulturowe( wśród Mazurów zamieszkałych w Polsce i Niemczech) · Osadnictwo historyczne ( zakładanie osad na czynszowym prawie niemieckim). - budowle sakralne i świeckie - ratusze - osady przemysłowe tkaczy z Niemiec ( Aleksandrów, Łódź, Tomaszów Mazowiecki i Zgierz) · Uzdrowiska na Pomorzu i Śląsku- przyrodolecznictwo. · Zabytki sztuki militarnej. · Pamiątki historyczne: cmentarze wojenne, nekropolie ofiar ludobójczej działalności hitleryzmu ( Oświęcim, Majdanek).

b) dla ludności żydowskiej · Rozsiane po całej Polsce Synagogi (Bóżnice) reprezentujące różne style architektoniczne np. : Bóżnica Nożka w Warszawie. · Muzea budowli pożydowskich np.: w Krakowie (poświęcone dziejom, kulturze i męczeństwu Żydów), w Lublinie i Łańcucie. · Żydowskie cmentarze. · Zbiory judaistyczne ( wytwory rzemiosła artystycznego, wyroby medalierstwa i złotnictwa, dzieła malarstwa, rzeźby, grafiki i piśmiennictwa religijnego oraz historycznego) i zabytki świeckie ( Teatr Żydowski w Krakowie i Lublinie, Główna Biblioteka Judaistyczna w Warszawie, oraz Pałac poznański). · Getta: Warszawa, Łódź , Kraków. · Obozy masowej zagłady ( Auschwitz- Birkenau,Treblinka itp.). · Towarzystwo kulturalne Żydów, stowarzyszenia.

Funkcje etniczna wypoczynkowa zdrowotna wychowawcza edukacji kulturowej ekonomiczna polityczna

Turystyczny ruch etniczny przyjmuje różne formy organizacyjne Mogą to być np. zbiorowe wycieczki szkolne, włączane często do programu nauczania o kraju przodków. Ruch ten może również przyjmować formę podróży grup specjalistycznych, organizowanych przez stowarzyszenia kulturalne, społeczne czy naukowe. Niezależnie od kształtu organizacji tej turystyki zwiększa ona świadomość narodową uczestników.

Znaczenie etnicznej funkcji turystyki wzrasta więc dzięki temu, że w sprzyjających warunkach ten ruch turystyczny może się stać istotnej wagi czynnikiem ułatwiającym tworzenie modelu szerokich kontaktów międzynarodowych, np. Polski z tą częścią narodu, która pozostając poza granicami kraju, poczuwa się do związków ze “starą Ojczyzną”,i chce nawiązać do swoich korzeni.

Kształtowanie się oraz umacnianie etnicznej funkcji turystyki znajduje podatny grunt w postaci istniejących i tworzonych struktur organizacyjnych. Jest to widoczne w kierunkach podróżowania do Polski i z Polski. Na przykład w Izraelu działa około 200 organizacji zrzeszających ludzi mających swoje korzenie w różnych miastach polskich. Podobne możliwości organizacyjne występują na obszarze USA, Niemiec, Litwy,Łotwy, Ukrainy itp.

Literarura: W. Gaworecki “Turystyka” http://traveller.edu.pl/turystyka-etniczna