Bank Centralny w Niemczech Opracowała Anna Kodzis

Trochę historii Niemcy posiadają starą tradycję bankowości. XVI wiek - Rodziny bankierskie (np. Fuggerów) prowadziły banki kupieckie. Istniały także kasy oszczędnościowe w miastach i banki spółdzielcze, które obsługiwały warstwy niezamożne. Druga połowa XIX wieku to okres szybkiego rozwoju gospodarczego i przemysłu. obok starych banków kupieckich powstawały bankowe spółki akcyjne. - 1872r. Deutsche Bank, Dresner Bank przetrwało aż do dzisiaj. Duże bankowe spółki akcyjne były silniejsze finansowo niż przedsiębiorstwa przemysłowe i handlowe, zatem mogły narzucać swoje warunki. W ten sposób powstał niemiecki model banków uniwersalnych - połączenie bankowości komercyjnej (depozytowo-kredytowej) z inwestycyjną. W rezultacie w systemie niemieckim nie istnieje do dzisiaj podział na banki inwestycyjne i banki kredytowe. O skali zaangażowania banków w kapitał korporacji przemysłowych świadczy np. że Deutsche Bank posiadał w 1986 28% akcji Daimlera, Dresner Bank 5-10% BMW, a Commertz Bank 8% akcji MAN AG.

Niemiecki system bankowy Niemiecki system bankowy charakteryzuje się wszechstronnością form organizacyjnych i własnościowych. Do podstawowych typów banków należą: • banki handlowe (komercyjne) w formie spółek akcyjnych. Dominują takie banki jak: Deutsche Bank, Commertz Bank i Dresner Bank. Obsługują one głównie wielkich klientów i przyjmują wkłady terminowe, co pozwala im na udzielanie „długich" kredytów. • kasy oszczędnościowe (Sparkasse). Są to instytucje prawa publicznego utworzone przez samorządy lokalne, które też gwarantują ich wypłacalność. Obsługują tylko lokalną społeczność. Są to banki uniwersalne: gromadzą wkłady oszczędnościowe szerokich warstw ludności, udzielają kredytów ludności i drobnym przedsiębiorstwom, a także władzom komunalnym. Samorządy lokalne ustalają statut kasy i wybierają jej radę, a ta powołuje zarząd kasy. Kasy oszczędnościowe (lokalne) miały na ogół niewielki kapitał, ale ze względu na procesy unifikacji w UE muszą podnosić kapitał do wymaganego minimum (5 mln ECU) • banki spółdzielcze (Banki Ludowe i Banki Raiffesena). Działają w Niemczech zarówno na szczeblu lokalnym, jak i ogólnokrajowym, prowadząc obsługę głównie rolnictwa i drobnego przemysłu. Deponenci tych banków są też na ogół ich udziałowcami. Dotychczas banki spółdzielcze stanowiły najbardziej liczną grupę banków w Niemczech. • banki wyspecjalizowane, a zwłaszcza: - banki hipoteczne - kasy budowlano-oszczędnościowe - Bank Pocztowy (gotówkowy i bezgotówkowy obrót płatniczy, jego placówki są na poczcie) - banki gwarancyjne (gwarantują kredyty dla małych i średnich przedsiębiorstw) - banki depozytowe papierów wartościowych (specjalizują się w przechowywaniu w depozycie papierów wartościowych od klientów i innych banków, zarządzają nimi, wypłacają dywidendy, etc.)

Bank Centralny - Bundesbank Na szczycie systemu bankowego stoi bank centralny - Bundesbank, który jest jednym z najbardziej znanych banków centralnych na świecie. Cechuje się: - wielką niezależnością - bezwzględną polityką pieniężną. Natomiast nadzór bankowy nad wszystkimi bankami jest prowadzony przez niezależny od Bundesbanku urząd nadzoru. Konstrukcja systemu niemieckiego: - Jego trzonem są: * banki uniwersalne, bardzo aktywnie zaangażowane w zarządzanie sektorem przedsiębiorstw, * banki wyspecjalizowane w pewnych czynnościach bankowych (kredyty hipoteczne, rozliczenia, kredyty dla małych firm).

Europejski Bank Centralny Od 1 stycznia 1999 r. Niemiecki Bank Federalny stał się integralną częścią składową europejskiego systemu banków centralnych, składających się z EBC i narodowych banków centralnych krajów członkowskich EMU (Europejska Unia Gospodarcza i Walutowa). Została wprowadzona wspólna waluta euro. EBC przejął od krajowych banków centralnych państw członkowskich następujące zadania:

Europejski Bank Centralny ustalanie polityki pieniężnej państw strefy euro, przeprowadzanie transakcji dewizowych, utrzymywanie rezerw dewizowych i zarządzanie nimi, wyłączne sprawowanie polityki emisyjnej w stosunku do waluty euro, np. poprzez wydawanie pozwoleń na emisje banknotów euro, czy też ustalanie wielkości emisji. ułatwianie funkcjonowania systemów płatniczych i nadzoru bankowego, wydawanie decyzji, zaleceń i wytycznych w kwestiach należących do jego kompetencji, uzyskiwanie i przetwarzanie danych statystycznych, na podstawie których przygotowywane są prognozy i opracowania makroekonomiczne.

Różnice Bundesbank Narodowy Bank Polski Brak polityki pieniężnej i kursowej Brak suwerenności – stopy procentowe Płynność rozliczeń pieniężnych Bezpieczeństwo finansowe systemu bankowego Polityka rezerw obowiązkowych Zbieranie danych statystycznych dotyczących sytuacji makroekonomicznej w danym kraju i przekazanie ich do EBC biorą udział w opiniowaniu projektów aktów prawnych organów wspólnotowych Bank centralny utrzymuje i zarządza rezerwami dewizowymi kraju, a także prowadzi politykę kształtowania kursu waluty krajowej. Bank centralny reguluje podaż pieniądza w obiegu (poprzez np. operacje otwartego rynku i ustalanie stóp procentowych) i oddziałuje na politykę kredytową banków komercyjnych. Nadzoruje operacje banków komercyjnych, dokonywane zarówno w walucie krajowej jak i w walutach obcych, Ustala stopy rezerw obowiązkowych

Dziękuję Anna Kodzis