Wiedza o społeczeństwie Temat: Demokracja bezpośrednia i pośrednia

Formy demokracji bezpośredniej Referendum to powszechne głosowanie obywateli mających czynne prawo wyborcze, w którym podejmują oni decyzje w ważnych dla nich sprawach. Obecnie jest to najpopularniejsza forma demokracji bezpośredniej. PODZIAŁ REFERENDUM ZE WZGLĘDU NA: Treść głosowania konstytucyjne – przedmiotem jest uchwalenie lub zmiana konstytucji, ustawodawcze – przedmiotem jest konkretny projekt ustawy, problemowe – dotyczy rozstrzygnięcia jakiejś konkretnej sprawy, np. budowy dróg, najczęściej ma charakter lokalny, arbitrażowe – dotyczy rozstrzygnięcia sporu między najwyższymi organami państwa, akcesyjne – dotyczy przystąpienia do organizacji międzynarodowych. Zasięg terytorialny ogólnokrajowe, lokalne.

Formy demokracji bezpośredniej Wymóg prawny przeprowadzenia obligatoryjne – jego przeprowadzenie jest konieczne, aby decyzje podjęte przez władze można było uznać za ważne, fakultatywne – jego przeprowadzenie nie jest konieczne dla ważności podjętej decyzji. Moment przeprowadzenia zatwierdzające – odbywa się po uchwaleniu jakiegoś aktu przez organy państwa, konsultacyjne – jest przeprowadzane przed uchwaleniem jakiegoś aktu, aby poznać opinię społeczeństwa na dany temat.

Formy demokracji bezpośredniej Inicjatywa ludowa to prawo części obywateli do zgłoszenia własnych propozycji zmian w prawie. Ze względu na przedmiot inicjatywę ludową dzieli się na: konstytucyjną, referendalną, ustawodawczą. Weto ludowe to prawo obywateli do wyrażenia sprzeciwu wobec ustaw uchwalanych przez parlament. Polega na tym, że na wniosek określonej grupy obywateli domagających się zniesienia lub przyjęcia jakiegoś przepisu jest przeprowadzane referendum. Obecnie instytucja to nie jest zbyt popularna, występuje m.in. w Szwajcarii i niektórych stanach USA. Recall to prawo obywateli do odwoływania urzędników pochodzących z wyborów powszechnych. Do odwołania wystarczy zebranie odpowiedniej liczby podpisów (np. 1/3 mieszkańców danego okręgu). Recall dotyczy najczęściej władz lokalnych. Obecnie ta instytucja występuje w niektórych stanach USA oraz państwach Ameryki Południowej.

Formy demokracji bezpośredniej Plebiscyt jest definiowany bardzo różnie. W polityce międzynarodowej pod tym pojęciem rozumie się głosowanie mieszkańców danego obszaru decydujące o jego przynależności państwowej. W polityce wewnętrznej jest to głosowanie, w którym obywatele mogą wyrazić swoje poparcie lub dezaprobatę dla polityki rządu. Najczęściej odbywa się na wniosek rządzących. Polski plakat propagandowy z okresu plebiscytu na Górnym Śląsku Zgromadzenie Ludowe to zgromadzenie obywateli, na którym podejmuje się najważniejsze decyzje dotyczące jakiegoś obszaru. Obecnie ta instytucja występuje w niektórych kantonach Szwajcarii. Zgromadzenia odbywają się kilka razy do roku w stolicy kantonu, a głosuje się przez podniesienie ręki. W Polsce za formę taką można uznać zgromadzenia mieszkańców wsi lub osiedla, których są rozstrzygane sprawy lokalne.

Formy demokracji bezpośredniej w Polsce Obywatelska inicjatywa ustawodawcza obywatelska inicjatywa ustawodawcza jest formą inicjatywy ludowej, prawo wniesienia projektu ustawy przysługuje grupie co najmniej 100 tys. obywateli Rzeczypospolitej mających prawo wyborcze, czynności związane z przygotowaniem projektu ustawy, zbieraniem podpisów czy kampanią promocyjną wykonuje komitet inicjatywy ustawodawczej, projekt ustawy nie może dotyczyć spraw, dla których Konstytucja RP przewiduje wyłączną właściwość innych podmiotów, posiadających inicjatywę ustawodawczą, np. sejmu i senatu, formą poparcia inicjatywy ustawodawczej jest złożenie podpisu pod odpowiednim projektem, projekt wraz z listą podpisów składa się do sejmu pełnomocnik komitetu. Sejm rozpoczyna pracę nad ustawą nie później niż trzy miesiące po wniesieniu projektu.

Formy demokracji bezpośredniej w Polsce Referendum ogólnokrajowe referendum ogólnokrajowe ma charakter fakultatywny. Może dotyczyć zmian Konstytucji, ratyfikacji umów międzynarodowych, na mocy których organy państwa przekazują część swoich uprawnień organom ponadnarodowym, a także innych spraw o szczególnym znaczeniu dla państwa, referendum ma prawo zarządzić prezydent za zgodą senatu lub sejm z inicjatywy własnej, Rady Ministrów, senatu lub obywateli. Referendum z inicjatywy obywateli nie może dotyczyć wydatków i dochodów państwa, obronności i amnestii. Obywatele muszą także zebrać co najmniej 500 tys. podpisów pod wnioskiem dotyczącym jego przeprowadzenia, referendum przeprowadza się w dzień wolny od pracy, ma charakter wiążący, jeżeli wzięła w nim udział więcej niż połowa uprawnionych do głosowania, prawo udziału w referendum mają obywatele polscy posiadający pełnię praw publicznych, którzy ukończyli 18 lat, referendum przeprowadza Państwowa Komisja Wyborcza, komisarze wyborczy oraz obwodowe komisje do spraw referendum.

Formy demokracji bezpośredniej w Polsce Referendum lokalne w referendum lokalnym mieszkańcy jednostki samorządu terytorialnego wyrażają swoją wolę co do sposobu rozwiązania określonej sprawy dotyczącej tej wspólnoty, referendum jest przeprowadzane z inicjatywy właściwych organów samorządowych, na wniosek 10% mieszkańców gminy lub powiatu albo 5% mieszkańców województwa. W wypadku referendum o odwołanie organów lokalnych inicjatywa należy tylko do mieszkańców, w pewnych sprawach referendum ma charakter obligatoryjny, np. samoopodatkowanie mieszkańców na cele publiczne mieszczące się w zakresie zadań i kompetencji organów gminy, referendum jest ważne, jeśli wzięło w nim udział co najmniej 30% uprawnionych do głosowania.

Zalety i wady demokracji bezpośredniej Demokracja stwarza obywatelom możliwość bezpośredniego wpływu na bieg spraw państwowych. Umożliwia opozycji wpływanie na bieg spraw państwowych. Referenda pozwalają rozwiązywać konflikty i podejmować decyzje w sprawach kontrowersyjnych, np. aborcji. Organy państwowe często wolą pozostawiać takie decyzje obywatelom w obawie przed utratą popularności Demokracja bezpośrednia przedłuża proces decyzyjny. Formy demokracji bezpośredniej, zamiast zwiększać wpływ obywateli na bieg spraw w państwie, mogą wzmacniać i tak już silną pozycję partii politycznych. Przeprowadzenie referendum jest kosztowne i trudne do zorganizowania.

Demokracja pośrednia - wybory Wybory to proces wyłaniania przez ogół obywateli (elektorat) spośród kandydatów osób, które będę piastować najwyższe stanowiska w państwie (sejm, senat, głowa państwa, organy samorządowe). Przysługujące obywatelom prawa wyborcze dzieli się na: czynne – możliwość wybierania, bierne – możliwość bycia wybieranym. Wybory w Afganistanie Wybory są ważnym elementem demokracji, ponieważ dają społeczeństwu możliwość kontroli nad osobami sprawującymi władzę. Aby można je uznać za wolne i demokratyczne, muszą spełniać ściśle określone zasady. Podstawową metodą dokonywania wyborów jest głosowanie. W Polsce ustawa określająca sposób przeprowadzania konkretnych wyborów nazywane jest albo ordynacją wyborczą, albo ustawą o wyborze np. Prezydenta RP.

Zasady prawa wyborczego Zasada powszechności Prawo uczestnictwa w wyborach mają wszyscy pełnoletni obywatele, którzy posiadają prawa obywatelskie. W przeszłości istniało wiele ograniczeń tej zasady, nazywanych cenzusami. Zasada proporcjonalności Liczba mandatów otrzymanych przez partię w wyborach jest proporcjonalnie uzależniona od liczby głosów. Często stosowanym rozwiązaniem odmiennym od zasady proporcjonalności jest zasada większościowa. Zgodnie z nią mandat uzyskuje osoba, która zdobyła najwięcej głosów. Zasada bezpośredniości Obywatele wybierają swoich przedstawicieli bezpośrednio, oddając na nich swoje głosy.

Zasady prawa wyborczego Zasada równości Każdy wyborca dysponuje taką samą liczbą głosów (równość formalna), a każdy głos ma równą wagę (równość materialna). Naruszeniem tej zasady były np. systemy kurialne, które przyznawały w wyborach do parlamentu większą liczbę mandatów kuriom mniej licznym, lecz obejmującym bogatsze grupy. Zasada tajności Wybory mają charakter anonimowy (karty do głosowania nie są podpisane), głosowanie odbywa się bez udziału osób trzecich. Stwarza to możliwość samodzielnego podejmowania decyzji i wyklucza wywieranie nacisku. Ważność wyborów W Polsce ważność określa Sąd Najwyższy. Obywatel dysponuje prawem zgłoszenia protestu. Podstawę do wniesienia protestu może stanowić dopuszczenie się przestępstw przeciwko wyborom, naruszenie przepisów ustawy dotyczących: 1) głosowania 2) ustalenia wyników głosowania 3) ustalanie wyników wyborów

Ograniczenia prawa wyborczego W przeszłości w wielu krajach stosowano wiele ograniczeń praw wyborczych, tzw. cenzusów. Rodzaje cenzusów Cenzus majątkowy - prawa wyborcze miały tylko osoby posiadające majątek (powszechnie stosowany w XIX wieku Cenzus płci - pozbawiał kobiety praw wyborczych (powszechnie występował przed I wojną światową, jako ostatnia zniosła go Szwajcaria w 1971 roku) Cenzus wykształcenia - pozbawiał praw wyborczych osoby posiadające zbyt niskie wykształcenie Cenzus rasowy - pozbawienie praw z powodu rasy (był stosowany m.in. w Stanach Zjednoczonych)

Ordynacja wyborcza Ordynacja wyborcza to ustawa, która reguluje ogół zasad, procedur i instytucji związanych z organizacją i przeprowadzeniem wyborów w państwie. Jednym z najważniejszych zagadnień uregulowanych w ordynacji jest system wyborczy, czyli sposób ustalania wyników wyborów. Ordynacje wyborcze regulują zasady: tworzenia i działalności komitetów wyborczych, zgłaszania kandydatów, finansowania, prowadzenia oraz rozliczenia kampanii wyborczych, powoływania i działalności komisji wyborczych bądź innych organów przeprowadzających lub nadzorujących wybory, oraz (budzącego najwięcej kontrowersji i często utożsamianego z pojęciem "ordynacja wyborcza") sposobu przeliczania głosów na mandaty, co ma szczególne znaczenie w wyborach parlamentarnych.

Systemy wyborcze System większościowy kraj jest podzielony na okręgi wyborcze, w których wybiera się jednego kandydata (okręgi jednomandatowe), wyborcy głosują na konkretne osoby, zwycięzcą zostaje kandydat, który otrzymał najwięcej głosów, zaletą systemu większościowego jest silny związek kandydatów z wyborcami. Wadą jest zaś zjawisko zmarnowanego głosu, kiedy znaczna część wyborców jest pozbawiona swoich przedstawicieli, system większościowy występuje m.in. w wyborach do parlamentu we Francji, w Stanach Zjednoczonych oraz Wielkiej Brytanii.

Systemy wyborcze System proporcjonalny kraj jest podzielony na okręgi, w których wybiera się po kilku kandydatów (okręgi wielomandatowe), wyborcy głosują na listy kandydatów zgłoszone przez partie polityczne (wprawdzie najczęściej partie wskazują swojego kandydata, jednak to, czy otrzyma on mandat, zależy od liczby głosów oddanych na całą listę), zaletą systemu proporcjonalnego jest większa reprezentatywność (do parlamentu dostają się również mniejsze partie). Wadą jest zaś rozbicie polityczne parlamentu, co utrudnia stworzenie rządu. Aby tego uniknąć, zwykle stosuje się tak zwane progi wyborcze. Oznacza to, że w podziale mandatów uczestniczą partie, które uzyskały określoną liczbę głosów, np. więcej niż 5%, system proporcjonalny występuje m.in. w Polsce i Holandii.

Systemy wyborcze System mieszany system mieszany łączy zasady ordynacji proporcjonalnej i większościowej, każdy wyborca dysponuje dwoma głosami. Jeden oddaje na konkretnego kandydata w okręgu jednomandatowym, a drugi na listę partyjną. Do parlamentu wchodzą wszyscy kandydaci wybrani w okręgach jednomandatowych oraz część kandydatów z list partyjnych, system mieszany z założenia ma eliminować wady pozostałych systemów, system mieszany występuje m.in. w Niemczech. Połowa posłów wybierana jest według zasad reprezentacji proporcjonalnej, pozostali zwykłą większością głosów w jednomandatowych okręgach. Co więcej, w podziale mandatów uczestniczą tylko te partie, które uzyskały poparcie przynajmniej 5% wyborców z wyborów proporcjonalnych lub 3 mandaty z wyborów większościowych.

Zgromadzenia i manifestacje Zgromadzenia oraz manifestacje to zbiorowe, publiczne wystąpienia obywateli, które są formą wyrażania poparcia lub sprzeciwu dla polityki władz. Historia pokazuje, że jest to bardzo skuteczny sposób wywierania nacisku. Prawo do zgromadzeń i manifestacji jest jednym z podstawowych praw, jakie gwarantują swoim obywatelom konstytucje państw demokratycznych. Wolność organizowania pokojowych zgromadzeń opisana jest w art. 57 Konstytucji RP. Wolność zgromadzeń obejmuje wolność organizowania pokojowych zgromadzeń i wolność uczestniczenia w nich. Wolność organizowania zgromadzeń oznacza swobodę wyboru miejsca i czasu zgromadzenia, ustalania przebiegu zgromadzenia i wolność uczestniczenia w nich.

Podstawowe zagrożenie dla demokracji DYKTATURA WIĘKSZOŚCI Jedno z najpoważniejszych zagrożeń  związane jest z samą istotą demokracji, w której decyduje wola większości. Poważnym problemem jest ustalenie, w jakim stopniu  większość ma faktycznie rację i w jakich sprawach nie należy się do niej odwoływać. Historia zna wiele przykładów błędnych opinii większości. System demokratyczny wykształcił mechanizmy zabezpieczające przed zagrożeniem dyktaturą  większości. Należą do nich przede wszystkim konstytucyjnie zagwarantowane prawa mniejszości, a także ordynacja wyborcza zapewniająca im odpowiednią liczbę mandatów w organach przedstawicielskich. Istotną rolę odgrywa także złożony proces legislacyjny, który wyklucza praktycznie wprowadzenie w życie prawa naruszającego interes mniejszości.

Podstawowe zagrożenie dla demokracji W Polsce taką funkcję pełni między innymi Trybunał Konstytucyjny, orzekający o  prawnych z ustawą zasadniczą. Ważnym zabezpieczeniem jest wprowadzenie ograniczeń dotyczących  zmiany konstytucji. Barierą dla  dyktatury większości są  podpisane i ratyfikowane przez państwo konwencje i umowy  dotyczące ochrony praw człowieka, a także umowy, a także umowy dwustronne z sąsiednimi krajami o prawach mniejszości narodowych. PRZYKŁADY W hitlerowskich Niemczech jedynie znikoma część społeczeństwa sprzeciwiała się  eksterminacji ludności żydowskiej. W Republice Południowej Afryki większość murzyńska odwzajemnia się białej mniejszości za lata apartheidu. W Turcji większość odmawia mniejszości kurdyjskiej.

Materiały pochodzą z Platformy Edukacyjnej Portalu www.szkolnictwo.pl Wszelkie treści i zasoby edukacyjne publikowane na łamach Portalu www.szkolnictwo.pl mogą być wykorzystywane przez jego Użytkowników wyłącznie w zakresie własnego użytku osobistego oraz do użytku w szkołach podczas zajęć dydaktycznych. Kopiowanie, wprowadzanie zmian, przesyłanie, publiczne odtwarzanie i wszelkie wykorzystywanie tych treści do celów komercyjnych jest niedozwolone. Plik można dowolnie modernizować na potrzeby własne oraz do wykorzystania w szkołach podczas zajęć dydaktycznych.