Miasto polskie - Wrocław

Herb i flaga Wrocławia Flaga Herb

Założenie Wrocławia Założenie miasta Według tradycji, gród we Wrocławiu został założony przez czeskiego księcia Wratysława (czes. Vratislav I) (panował 915-921). Nazwa miasta pochodzi być może od skróconej formy imienia założyciela, patrz Wrocisław, jednakże ekspansja na teren Śląska mógł przeprowadzić Bolesław I Okrutny dopiero po roku 935, dlatego kwestia nazwy miasta jest polem do dalszych interpretacji. W roku 985 na Ostrowie Tumskim powstał pierwszy gród wybudowany przez Mieszka I[1]. W tym też okresie miasto wraz z resztą Śląska przeszło we władanie rodu Piastów.

Wojna w Wrocławiu W Wrocławiu 1 grudnia 1940 mieszkało 638 905 osób, a miasto pozostawało z dala od działań wojennych; w listopadzie 1941 wprawdzie stało się celem jednego z bombardowań alianckich (zginęło wówczas dziesięć osób), ale później aż do 1944 panował tu względny spokój. Pod koniec wojny zbliżający się ze wschodu front spowodował, że Wtrafiła tu kilkusettysięczna fala uciekinierów ze wschodnich terenów ówczesnych Niemiec[6]. 25 lipca 1944 miasto zostało ogłoszone twierdzą (Festung Breslau). 19 stycznia 1945 na rozkaz gauleitera Śląska Karla Hankego dokonano przymusowej pieszej ewakuacji większości pozostającej jeszcze w mieście ludności cywilnej. Jak się ocenia, podczas ewakuacji z zimna i przemęczenia zginęło aż 90 tys. osób. Pozostali zapełnili ulice Drezna na krótko przed nalotami dywanowymi. Słynne bombardowania dywanowe RAF-u, które doprowadziły Drezno do zniszczenia w stopniu porównywalnym z Warszawą, spowodowane zostały naciskami Stalina na zachodnich aliantów, by utrudnić Niemcom obronę Wrocławia.

Architektura Wiele wartościowych dzieł architektury powstało we Wrocławiu w pierwszej połowie XX wieku. Za budynki prekursorskie w konstrukcji żelbetowej uznano Halę Stulecia Maxa Berga, Halę Targową Richarda Pluddemanna oraz Dom Towarowy (obecnie bank) przy ulicy Łaciarskiej, projektu Hansa Poelziga. Dom Towarowy "Kameleon", zwracający uwagę elewacją pokrytą trawertynem i oryginalnym okrągłym narożnikiem, został zaprojektowany przez wielkiego niemieckiego architekta Ericha Mendelsohna w 1927 roku. Za wybitne dzieło uznana jest również ceglana wieża ciśnień przy ulicy Na Grobli, zbudowana latach 1866-1871 wg projektu Johna Moore'a i Christiana Johanna Zimmermanna. Panorama racławicka Ogród japoński Ogród botaniczny

Najważniejsze parki Wrocławia Park Leśnicki (pod opieką Zarządu Zieleni Miejskiej) Park o  powierzchni 21 ha, zlokalizowany w zachodniej części miasta nad rzeką Bystrzycą pomiędzy ul. Średzką i ul. Marszowicką. Park krajobrazowy z zachowanym renesansowym zamkiem. Park Złotnicki (pod opieką Zarządu Zieleni Miejskiej) Park położony w zachodniej części miasta w dolinie rzeki Bystrzycy pomiędzy ul. Złotnicką a Żwirową, na powierzchni ok. 20 ha.

Ostrów Tumski Ostrów Tumski (dziś - najstarsza, zabytkowa dzielnica Wrocławia; niem. Dominsel) powstał na obszarze dogodnych przepraw, gdyż Odra między ujściem rzek Oławy na południu, Ślęzy i Widawy na północy - rozgałęziając się na liczne zwężające odnogi utworzyła tu mniejsze i większe wyspy ("ostrowy"). Wykopaliska archeologiczne pozwoliły ustalić, że najwcześniej zamieszkany był on w okolicy od kościółka św. Marcina do kościoła św. Krzyża. Pierwszy drewniany kościółek św. Marcina w XI w. pełnić miał rolę książęcej kaplicy. Otaczał ją system warownych umocnień. W sposób naturalny broniła go Odra, która jednocześnie stanowiła drogę komunikacyjną i dostarczała jego mieszkańcom pożywienia. Ostrów Tumski liczył w tym czasie ok. 1500 mieszkańców. Architektura wrocławska w Ostrowie Tumskim (noc) Architektura wrocławska w Ostrowie Tumskim

Dziękuję za obejrzenie prezentacji Katarzyna Kołodziej