Początki państwa Polskiego

Spis treści Bitwa pod Cedynią Bolesław Chrobry Chrzest Polski Dobrawa Koronacja Bolesława Chrobrego Mieszko I Otton III Święty Wojciech Zjazd Gnieźnieński Informacji szukaliśmy… Koniec Bitwa pod Cedynią Koniec

Mieszko I (między 920 a 940-992), książę polski od 960, syn Siemomysła, pierwszy znany władca państwa polskiego z dynastii Piastów. Zjednoczył ziemie plemion zamieszkujących Wielkopolskę, Kujawy, Łęczyckie, Sieradzkie, Mazowsze, Pomorze Gdańskie oraz część Pomorza Zachodniego Ok. 965 poślubił księżniczkę czeską Dobrawę. W 966 przyjął chrzest. Zdobył ujście Odry walcząc z margrabią niemieckim Hodonem, zwyciężając w decydującej bitwie pod Cedynią w 972. Odparł wyprawę cesarza Ottona II przeciw Polsce w 979. Po śmierci Dobrawy poślubił Odę, córkę margrabiego Dytryka, i wspomagany przez wojska cesarskie ok. 990 zdobył Śląsk, ziemię Wiślan oraz Małopolskę. Mieszko I Spis treści

Dobrawa, Dąbrówka (. -977), księżniczka czeska, córka Bolesława I Dobrawa, Dąbrówka (?-977), księżniczka czeska, córka Bolesława I. Od 965 żona Mieszka I. Założycielka kościoła św. Trójcy i św. Wita w Gnieźnie w 970. W znacznej mierze przyczyniła się do przyjęcia przez Polskę chrztu i umocnienia stosunków polsko-czeskich. Dobrawa Spis treści

BOLESŁAW CHROBRY Bolesław I Chrobry (ok. 967-1025), książę polski od 992, król od 1025. Najstarszy syn Mieszka I i księżniczki czeskiej Dobrawy. 973 znalazł się na dworze niemieckim jako zakładnik i gwarant pokoju pomiędzy Mieszkiem I a królem niemieckim. Kilkakrotnie wstępował w związki małżeńskie, w 984 poślubił córkę margrabiego Miśni Rygdaga, odesłał ją jednak niebawem i w 986 Węgierkę nieznaną z imienia, matką Bezpryma, którą także rychło porzucił i 987 pojął za żonę Emmildę, córkę księcia Dobromira, matkę m.in. Mieszka II. Poprzez te związki małżeńskie starał się o zdobycie wpływów wśród sąsiadów Polski. Spis treści

Święty Wojciech, właśc. Wojciech Sławnikowic (czes. Vojtěch, niem Święty Wojciech, właśc. Wojciech Sławnikowic (czes. Vojtěch, niem. Adalbert; ur. ok. 956 w Libicach - zm. 23 kwietnia 997 w okolicach Elbląga lub Tękit, Tenkitten, obecnie Letnoje; inne źródła podają pruski Chollin) – czeski duchowny katolicki, biskup Pragi, misjonarz, męczennik, uznawany przez Kościół katolicki za świętego. ŚWIĘTY WOJCIECH Spis treści

Otton III (980-1002), z rodu Ludolfingów, król Niemiec od 983, cesarz od 996. Syn i następca Ottona II. Osobiste rządy objął w 995. Wychowany w kulcie imperium rzymskiego i cesarstwa ottońskiego, kontynuował tradycje rzymskie. Dążył do utworzenia imperium uniwersalnego, zrzeszające na równych prawach wchodzące w jego skład kraje. W 995 zorganizował wyprawę do Rzymu, pokonał Krescencjuszów, osadził na tronie papieskim swego kuzyna Brunona (Grzegorz V) i w maju 996 odbył koronację cesarską. Spotkał się z opozycją zarówno we Włoszech, jak w Niemczech. OTTON III Spis treści

CHRZEST POLSKI Chrzest Polski, proces chrystianizacji Polski, zastępowania pierwotnych wierzeń słowiańskich przez religię chrześcijańską, trwający od X-XIII w., a rozpoczęty 4 kwietnia 966, kiedy książę Mieszko I wraz z dworem przyjął chrzest Spis treści

Bitwa pod Cedynią została rozegrana 24 czerwca 972 roku między wojskami księcia Polan – Mieszka I a margrabiego Marchii Łużyckiej – Hodona, wspomaganego przez możnowładcę Zygfryda von Walbeck[1]. Wyprawa była prywatnym przedsięwzięciem możnowładców niemieckich, niezgodnym z wcześniejszymi traktatami Mieszka z Ottonem I[2]. Bitwa stanowiła jedyny większy epizod najazdu Hodona na Pomorze Zachodnie opanowane kilka lat wcześniej przez Polan. Bitwa pod Cedynią Spis treści

Zjazd gnieźnieński, w 1000 spotkali się w Gnieźnie Bolesław Chrobry oraz pielgrzymujący do grobu św. Wojciecha cesarz Otton III. Z udziałem legatów papieża Sylwestra II ustanowiono polską organizację kościelną w oparciu o powołane do istnienia arcybiskupstwo gnieźnieńskie z bratem św. Wojciecha Radzimem Gaudentym na czele. Podlegały mu trzy biskupstwa: we Wrocławiu (z bp. Janem), w Krakowie (z bp. Popponem) i Kołobrzegu (z bp. Reinbernem). Ponadto Otton III wręczył Chrobremu diadem i włócznię św. Maurycego, co odczytuje się jako wstępną zgodę na koronację. Hasło opracowano na podstawie “Słownika Encyklopedycznego Historia” Wydawnictwa Europa. Autorzy: Jerzy Maroń, Jacek Piotrowski, Marek Czapliński, Stanisław Rosik, Zbigniew Fras. Zjazd gnieźnieński Spis treści

Bolesław I Chrobry (Wielki) (ur. 967 w Poznaniu, zm Bolesław I Chrobry (Wielki) (ur. 967 w Poznaniu, zm. 17 czerwca 1025) – książę Polski od 992 roku, pierwszy koronowany władca Polski (od 1025 roku) z dynastii Piastów, w latach 1003-1004 był także księciem Czech jako Bolesław IV. Był synem Mieszka I, księcia Polski, i Dobrawy, czeskiej księżniczki. Objął rządy w 992 roku, wypędzając krótko potem swoją macochę Odę i przyrodnich braci. Sojusznik cesarza Ottona III, gościł go w 1000 roku w Gnieźnie na tzw. zjeździe gnieźnieńskim, podczas którego cesarz prawdopodobnie koronował Bolesława. Źródła są niejednoznaczne w ocenie gestów, które Otton wykonał podczas wizyty w Gnieźnie, lecz dowodem na to są monety z napisem rex datowane maksymalnie na 1020 oraz dary które cesarz wręczył Bolesławowi - włócznia i diadem. Po śmierci Ottona III (1002) Bolesław znalazł się w konflikcie z jego następcą Henrykiem II Świętym, prowadząc z nim długotrwałe wojny (1002-1018), zakończone pokojem w Budziszynie i zajęciem Milska i Łużyc. Bolesław Chrobry Spis treści

Informacji szukaliśmy na www.onet.pl i www.wikipedia.pl Autorzy: Alan Zasadzki i Alan Piotrowski Spis treści