Wyzwania rozwojowe miast w kontekście krajowej polityki miejskiej Katarzyna Szmigiel-Rawska, dr Wyzwania rozwojowe miast w kontekście krajowej polityki miejskiej Warszawa 22.10.2013 r.

Strategicznym celem krajowej polityki miejskiej jest wzmocnienie zdolności miast i obszarów zurbanizowanych do kreowania wzrostu gospodarczego i tworzenia miejsc pracy oraz poprawa jakości życia mieszkańców. Założenia Krajowej Polityki Miejskiej, lipiec 2013, Ministerstwo Rozwoju Regionalnego, Warszawa.

Wyzwania dla Polski w zakresie rozwoju miast i procesów urbanizacji Wykorzystanie potencjału głównych ośrodków miejskich i ich obszarów funkcjonalnych do kreowania wzrostu i zatrudnienia oraz zdynamizowania rozwoju kraju Wykorzystanie potencjału miast w procesach rozwoju regionalnego na obszarach problemowych o znaczeniu krajowym Przeciwdziałanie degradacji społeczno-gospodarczej i przestrzennej obszarów zurbanizowanych Poprawa ładu przestrzennego na obszarach miejskich i powstrzymanie żywiołowej suburbanizacji Poprawa jakości zarządzania i współpracy na obszarach miejskich, w tym na obszarach funkcjonalnych miast Wyzwania horyzontalne, które w specyficzny sposób ujawniają się w miastach Infrastruktura transportowa, w tym transport publiczny na obszarach miejskich Stały monitoring zjawisk społeczno-przestrzennych w obszarach miejskich Założenia Krajowej Polityki Miejskiej, lipiec 2013, Ministerstwo Rozwoju Regionalnego, Warszawa.

Wyzwania dla Polski w zakresie rozwoju miast i procesów urbanizacji Wykorzystanie potencjału głównych ośrodków miejskich i ich obszarów funkcjonalnych do kreowania wzrostu i zatrudnienia oraz zdynamizowania rozwoju kraju Wykorzystanie potencjału miast w procesach rozwoju regionalnego na obszarach problemowych o znaczeniu krajowym Przeciwdziałanie degradacji społeczno-gospodarczej i przestrzennej obszarów zurbanizowanych Poprawa ładu przestrzennego na obszarach miejskich i powstrzymanie żywiołowej suburbanizacji Poprawa jakości zarządzania i współpracy na obszarach miejskich, w tym na obszarach funkcjonalnych miast Wyzwania horyzontalne, które w specyficzny sposób ujawniają się w miastach Infrastruktura transportowa, w tym transport publiczny na obszarach miejskich Stały monitoring zjawisk społeczno-przestrzennych w obszarach miejskich Założenia Krajowej Polityki Miejskiej, lipiec 2013, Ministerstwo Rozwoju Regionalnego, Warszawa.

Zgodnie z zapisami KPZK 2030 obszary miejskie należy rozumieć w kategoriach funkcjonalnych a nie administracyjnych oraz rozróżniać według typologii uwzględniającej rolę i znaczenie dla rozwoju społeczno-gospodarczego i przestrzennego (…) Niemniej, projektowana polityka jest adresowana do wszystkich kategorii obszarów miejskich, a funkcjonalne podejście oznacza, że będzie realizowana we wszystkich obszarach zurbanizowanych oraz tych, które znajdują się w stałej interakcji społeczno-gospodarczej z obszarami zurbanizowanymi tj. obszarach wiejskich.

Instrumenty finansowe realizacji krajowej polityki miejskiej Zintegrowane Inwestycje Terytorialne grant globalny program JESSICA Założenia Krajowej Polityki Miejskiej, lipiec 2013, Ministerstwo Rozwoju Regionalnego, Warszawa.

Uwarunkowania Wyzwania Sposób definiowania miast jako funkcjonalne obszary miejskie Rodzaj zastosowanych instrumentów finansowych

Uwarunkowania Wyzwania Sposób definiowania miast jako funkcjonalne obszary miejskie Efektywne zarządzanie relacjami Miasto jako operator zewnętrznych, publicznych środków finansowych Rodzaj zastosowanych instrumentów finansowych

Najważniejszym wyzwaniem rozwojowym miast w kontekście krajowej polityki miejskiej jest efektywne zarządzanie relacjami: pomiędzy jednostkami administracyjnymi, pomiędzy organizacjami administracyjnymi a organizacjami prywatnymi, pomiędzy organizacjami administracyjnymi a organizacjami edukacji, nauki i rynku pracy, pomiędzy organizacjami administracyjnymi a organizacjami społecznymi.

Efektywne zarządzanie relacjami Zagrożenia Wyzwania Uzależnienie działań podejmowanych we współpracy od zewnętrznego finansowania Uniknięcie kreowania nowych organizacji współpracy administracyjnej w odpowiedzi na zewnętrzne finansowanie Brak trwałości współpracy Zorganizowanie dwuwymiarowego zarządzania relacjami współpracy Internalizowanie wiedzy na temat efektów współpracy Brak wizji regionu Uspołecznione, wielopoziomowe zarządzanie strategiczne Brak spójności podejmowanych działań – postepowanie „od projektu do projektu” Brak organizacji postrzeganych, jako „gospodarz” Źródło: Szmigiel-Rawska, K., S. Dołzbłasz, 2012, Trwałość współpracy transgranicznej, CeDeWu, Warszawa.