Ogród botaniczny we Wrocławiu

Drzewa i krzewy

Klon pospolity: Występujący w Europie środkowej i wschodniej oraz południowo-zachodniej Azji. Nazywany jest także klonem norweskim. Drewno klonu zwyczajnego doskonale nadaje się do obróbki. Można wykonywać z niego meble, podłogi oraz instrumenty muzyczne. Jest też dobrym drewnem opałowym. Klon zwyczajny jest masowo sadzony przez ludzi, rozprzestrzeniony został poza granice naturalnego zasięgu.

Perełkowiec japoński: Pochodzi z Chin. W Polsce wysadzany w parkach i ogrodach botanicznych. Owocuje we wrześniu i październiku. W Polsce nasiona bardzo rzadko dojrzewają, konieczny do tego jest długie i ciepłe lato. Kwiaty zapylane przez owady. Rozpoczyna owocowanie w wieku 30 lat. Wszystkie części roślin są trujące.

Cis pospolity: To wiecznie zielone, iglaste drzewo lub duży krzew. Największe osobniki znane są z Kaukazu i Anglii, gdzie osiągają do 32 m wysokości i 9 m obwodu pnia. Cis rosnący w Henrykowie Lubańskim na Dolnym Śląsku jest najstarszym drzewem w Polsce. Jego wiek ocenia się na 1266 lat. Cis jest często sadzony w ogrodach i parkach. Spotyka się przy tym wiele odmian uprawnych o zróżnicowanym pokroju, wzroście i ubarwieniu (od ciemnej zieleni igieł po złoty).

Magnolia: Znanych jest ok. 250 gatunków. Rosną dziko w Azji Wschodniej oraz Ameryce Południowej i Północnej. Magnolie rzadko atakowane są przez choroby i szkodniki. Przy podlewaniu magnolii nie wolno zwilżać wodą liści, gdyż sprzyja to szerzeniu się chorób bakteryjnych i grzybowych. Ze względu na okazałe kwiaty są sadzone w parkach, ogrodach botanicznych i ogródkach przydomowych. W Chinach kwiaty magnolii uważane są za symbol czystości i szczerości.

Powojnik: Byliny, krzewy lub pnącza. W Polsce okres kwitnienia przypada od maja do października. Trujące są sok, liście, kwiaty i owoce. Obejmuje ok. 230 gatunków pochodzących głównie z półkuli północnej. Ze względu na duże i barwne kwiaty wiele gatunków uprawianych jest jako rośliny ozdobne. Kwiaty: Okrągłe, duże, o barwach od białej i żółtej przez różową, czerwoną do ciemnofioletowej i niebieskiej.

Azalia: Jest to krzew lub krzewinka rosnąca najczęściej w lasach górskich, gdzie ma zapewnioną właściwą wilgotność powietrza i półcień. Rzadko drzewa dorastają do 30 m. Należy do niej kilkaset gatunków, które w stanie naturalnym występują głównie na terenie Azji. Azalia jest jednym z częściej uprawianych krzewów ozdobnych.

Pałecznik chiński: Pochodzi z Azji z regionów południowo-wschodnich. Występuje Indiach, Birmie, Nepalu, Bhutanie i Chinach. W Polsce znajduje się w kolekcji niektórych ogrodów botanicznych, bywa też (rzadko) uprawiany jako roślina ozdobna. Roślina wieloletnia. W Polsce kwitnie od maja do czerwca. Owoce dojrzewają od września do października. Są jadalne. Z ich skórki po uszkodzeniu wycieka biały, śluzowaty i lepki sok.

Pięknotka japońska: Jest niewielkim ponad metrowym, gęstym krzewem o zaokrąglonym pokroju. Bardzo liczne, fioletowe i lśniące pestkowce pozostają na gałązkach długo po opadnięciu liści. Od września do listopada pięknotki wyglądają najefektowniej. Owoce opadają dopiero po silniejszych mrozach lub zostają zjedzone przez ptaki.  Pachnące, różowe lub białawe kwiatki rozkwitają w lipcu i sierpniu.    

Kakaowiec właściwy: Pochodzi z wilgotnych lasów tropikalnych Ameryki Południowej i Środkowej, poza tym jest szeroko rozpowszechnionym w uprawie drzewem. Obecnie największe powierzchnie upraw znajdują się w Afryce. Jest małym, zimozielonym drzewem dorastającym do około 7 metrów. Kwiaty posiadające kolor biały lub czerwonawy. Z nasion kakaowca właściwego wytwarza się kakao, a z niego z kolei napoje i czekoladę.

Aureum: Krzew dorastający do 3m wysokości, o sztywnych, pionowo wzniesionych pędach. Liście o głęboko jaskrawożółtych brzegach. Kwiaty pachnące, miododajne, kremowo białe, zebrane w wiechy. Kwitnie w końcu czerwca na początku lipca. Owoce czarne, kuliste, błyszczące. Dobrze rośnie na każdej glebie i stanowisku słonecznym lub pół cienistym, osłoniętym i ciepłym. Nie w pełni odporny na silne mrozy.

Bukszpan wieczniezielony: Roślina wieloletnia. W swoim naturalnym biotopie rośnie w zacienionych miejscach. Jest rośliną długowieczną, rośnie powoli, ale może osiągnąć nawet wysokość 9m i wykształcić pień o średnicy 30cm. Uprawiany od dawna, jako roślina ozdobna, ze względu na swoje bardzo gęste, ozdobne, zimozielone liście i ładny pokrój. Doskonale znosi cięcie, można go formować na różne bryły geometryczne. Nadaje się również na żywopłoty. Drewno wykorzystywane do wyrobu mebli i przedmiotów ozdobnych.

Pieris japoński: Krzew zimozielony dorastający u nas do wysokości 3m. Występuje w Północnej Ameryce, wschodniej Azji i w Himalajach. Uprawiany ze względu na liście i białe, dzwonkowate kwiaty. Liście ciemnozielone, błyszczące, wydłużone, do 3-8cm długości. Młode liście koloru czerwonobrązowego. Kwiaty zebrane w długie wiechy do 12cm. Kwitnie od marca do maja. Owocem jest kulista torebka z drobnymi nasionami.

Aralia: Zalicza się do niego około 35-40 gatunków występujących w Azji i w obu Amerykach. Małe drzewa, krzewy lub byliny. Głównie rośliny leśne, trujące. Kilka gatunków jest w Polsce rzadko uprawianych w ogrodach i parkach. Wytrzymałość na mrozy większości gatunków niedostateczna. Korzenie i kłącza kilku gatunków wykorzystywane w medycynie jako środek tonizujący.

Pęcherznica kalinolistna: Pochodzi z rejonów Ameryki Północnej. Biało-różowe kwiaty z licznymi purpurowymi pręcikami powstają na bocznych gałązkach. Krzew kwitnie w maju-czerwcu, czasem w lipcu. Pęcherznica kalinolistna jest bardzo odporna na suszę i niewymagająca co do gleby. Krzewy swobodnie rosnące mają kulisty pokrój. Ciekawe są również puszyste kwiatostany dzięki bardzo licznym pręcikom i zaczerwienione przed dojrzeniem owoce.

Kwiaty

Dziewięćsił bezłodygowy: Rośnie w rejonach alpejskich południowej i centralnej Europy. Natomiast w Polsce na południu. Roślina dwuletnia, kwitnie od lipca do września. Kwiatostan otwiera się tylko w słońcu, a zamyka się pod wpływem zwiększonej wilgotności powietrza. Występuje na suchych murawach i obrzeżach lasów, na terenach górzystych do 2800 m n.p.m. Rośnie w miejscach nasłonecznionych.

Ciemiernik biały: To co wyróżnia te rośliny i decyduje o ich ogromnej atrakcyjności to nietypowy termin kwitnienia - ożywiają ogród niezwykłymi barwami od połowy zimy aż do wiosny. Na mocnych wzniesionych pędach rosną białe, podbarwione zielenią lub purpurą kwiaty. Najefektowniej prezentują się posadzone w grupach pomiędzy krzewami lub pod drzewami. Mniejsze gatunki mogą znaleźć miejsce w ogrodach skalnych. Można je też uprawiać w pojemnikach na tarasach i balkonach oraz podpędzać aby zimą zdobiły mieszkania.

Rannik zimowy: Występuje w stanie dzikim w Europie południowo-zachodniej i środkowej oraz w Azji zachodniej. Roślina ozdobna, czasami uprawiana ze względu na swoją niezwykle wczesną porę kwitnienia. Kwitnie długo, jeśli utrzymuje się niska temperatura, gdy temperatura podskoczy do kilkunastu stopni, natychmiast przekwita. Jest odporna na mróz.

Lepiężnik różowy: Występuje w całej Polsce jako pospolita roślina, ale szczególnie często spotykany jest w paśmie Karpat. Zasiedla bardzo różnorodne środowiska. Najbujniej i najobficiej jednak rozwija się w wilgotnych zaroślach nadrzecznych, nad brzegami potoków, w rowach, wąwozach. W niektórych miejscach tworzy duże, jednogatunkowe skupiska. Lubi gleby próchniczne, okresowo podmakające.

Autorki: Alicja Królewicz Klasa III b Joanna Trzopek Klasa III b