Siedziby magnatów i szlachty Pałace i dwory
POLSKIE PAŁACE MAGNACKIE W Polsce, zwłaszcza od XVII stulecia, następował szybki rozwój ogromnych majątków magnackich zwanych latyfundiami, a ich właściciele nie bez racji zwani byli królewiętami. Wyznacznikiem bogactwa, potęgi i pozycji towarzyskiej rodów magnackich były ich siedziby – pałace, dorównujące wielkością i przepychem rezydencjom królewskim. Siedziba magnata musiała się wyróżniać. Zamek, pałac powinien być budowany przez najlepszych architektów, najczęściej z zagranicy, i stanowić prawdziwe dzieło sztuki. Pałace miały imponować, zadziwiać, ukazywać bogactwo rodu i głosić jego chwałę. Najwspanialsze rezydencje powstały w okresie baroku.
Pałac w Białymstoku BIAŁYSTOK - jedna z najlepiej zachowanych rezydencji magnackich epoki saskiej na ziemiach dawnej Rzeczypospolitej w stylu późnobarokowym, określany mianem „Wersalu Podlasia”, Wersalem Północy czy także Polskim Wersalem. Zamek z prawdziwego zdarzenia, murowany, gotycko-renesansowy wzniósł w Białymstoku Piotr Wiesiołowski. Zamek posiadał dwie kondygnacje, dostępu broniła fosa i umocnienia ziemne.
Pałac w Nieborowie NIEBORÓW – początki Nieborowa sięgają końca XII wieku, kiedy powstał tu przysiółek, a następnie wieś, z kościołem i drewnianym dworem. Na początku XVI wieku wzniesiono w Nieborowie gotycko-renesansowy dwór, który przetrwał do końca wieku XVII. Dobra nieborowskie stanowiły wówczas własność rodu Nieborowskich.
Pałac w Puławach PUŁAWY - W średniowieczu tereny dzisiejszego miasta były własnością Włostowskich, do których należały też pobliskie Włostowie. W 1532 r. król Zygmunt Stary zezwolił ówczesnemu właścicielowi Puław Andrzejowi Tęczyńskiemu na założenie miasta. Natomiast pierwszy dwór obronny a raczej barokowy pałac o charakterze półobronnym powstał w latach 1671-1678
Wykonali: Paweł Mieloch Maciej Ochowiak Zuzanna Marciniak Dominika Plewka